Test Razer Turret - Lapboard i myszka w jednym stali domu...

Klawiatury - Słowniczek pojęć i charakterystyka przełączników

Zacznę od kwestii najważniejszej, czyli wyboru przełączników mechanicznych. W niniejszym poradniku uwzględniłem nie tylko switche szeroko dostępne w Polsce, ale także najpopularniejsze zagraniczne (np. z Amazona czy Massdropa), pomijając jednak takie wynalazki jak Gateron czy stare rozwiązania pokroju Alps. Przełączniki membranowe unikają prostej klasyfikacji, dlatego będę je opisywał niezależnie w każdej recenzji klawiatury w nie zaopatrzonej. Należy zaznaczyć, iż poprawną miarą siły co prawda nie jest gram (g), lecz centyniuton (cN), jednak z uwagi na fakt, że 1 kilogram (w ziemskim polu grawitacyjnym) ≈ 9.81N ≈ 10N ⇒ 1g ≈ 0.01N = 1cN, pozostaniemy przy jednostce masy, żeby nie wprowadzać zbędnego zamieszania.

Przełączniki Cherry MX Black

Charakter pracy: Linearne / ciche
Siła aktywacji: 60 gramów (40-80 gramów całkowicie)
Odległość wciśnięcia: 2 mm do aktywacji / 0.1 mm histerezy / 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Żywotność wynosząca 50 milionów wciśnięć.
• Bardzo szybko odbijają, dzięki czemu świetnie nadają się do RTS-ów.
• O wiele mniej podatne na przypadkowe wciśnięcia niż MX Red.
• Punkt aktywacji niemalże pokrywa się z punktem resetu, więc tapowanie odbywa się bardzo sprawnie.

Wady:

• Dłuższe sesje potrafią zmęczyć palce przez stosunkowo dużą siłę wymaganą do wciśnięcia.
• Wpisywanie dłuższych tekstów bywa męczące.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która w wersjach sprzed serii RGB potrafiła się czasem przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Kailh Black - niemalże identyczna specyfikacja, jednak uchodzi za mniej godny zaufania i bardzo ciężko dostać go w Polsce.

Przełączniki Cherry MX Blue

Charakter pracy: Z wyczuwalnym momentem aktywacji / klikające
Siła aktywacji: 50 gramów (60 gramów u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 2.2 mm do aktywacji / 0.6 mm histerezy / 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Słyszalny i wyczuwalny punkt aktywacji jest wyjątkowo satysfakcjonujący przy pisaniu.

Wady:

• Obudzą śpiących w pokoju obok domowników.
• Rozpraszają podczas grania (zwłaszcza w strzelanki) przez dość wyraźny punkt sprzężenia zwrotnego i donośny klik.
• Mniejsza żywotność (20 milionów) od linearnych odpowiedników.
• Tapowanie utrudnione przez dużą histerezę.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która w wersjach sprzed serii RGB czasem potrafiła się przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Kailh Blue - ma niemalże identyczną specyfikację, jednak uchodzi za mniej godny zaufania.
• Razer Green - autorski pomysł Razera, adaptacja switcha Kailh Blue. Od powyższego przełącznika odróżnia się deklarowaną żywotnością na poziomie 80 milionów wciśnięć, dystansem do aktywacji wynoszącym 1.9 mm oraz 0.4 mm histerezy. Więcej na temat jego charakterystyki pracy można przeczytać w recenzji Razer BlackWidow X Chroma w 3. akapicie działu Budowa i wyposażenie.

Przełączniki Cherry MX Brown

Charakter pracy: Z wyczuwalnym momentem aktywacji / ciche
Siła aktywacji: 45 gramów (55 gramów u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 2 mm do aktywacji / 0.1 mm histerezy / 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Nieco przypominają switche membranowe (choć są od nich lżejsze we wciskaniu), więc nieco ułatwiają przesiadkę na klawiatury mechaniczne.
• Komfortowe tapowanie dzięki małej histerezie.
• Relatywnie średnia siła wymagana do aktywacji. Nie męczą podczas długich sesji.
• Są całkiem niezłe do grania dzięki słabszemu, niż w Cherry MX Blue, sprzężeniu zwrotnemu.

Wady:

• Lżejszy niż w MX Clear lub MX Blue "schodek" sprzężenia zwrotnego nie daje tak dobrego wyczucia wciśnięć przy pisaniu.
• Czasem można je przypadkowo wcisnąć.
• Mniejsza żywotność (20 milionów) od linearnych odpowiedników.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która w wersjach sprzed serii RGB czasem potrafiła się przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Kailh Brown - ma niemalże identyczną specyfikację, jednak uchodzi za mniej godny zaufania. Więcej na temat jego charakterystyki pracy można przeczytać w recenzji Genesis RX85 w 2. akapicie działu Budowa i wyposażenie.
• Razer Orange - autorski pomysł Razera, adaptacja Kailh Brown. Od powyższego switcha odróżnia się deklarowaną żywotnością na poziomie 80 milionów wciśnięć, dystansem do aktywacji wynoszącym 1.9 mm oraz 0.05 mm histerezy.

Przełączniki Cherry MX Clear

Charakter pracy: Z wyczuwalnym momentem aktywacji / ciche
Siła aktywacji: 55 gramów (65 gramów u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 2 mm do aktywacji, 0 mm histerezy, 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Najbardziej ze wszystkich Cherry przypominają switche gumowe, więc ułatwią przesiadkę na klawiatury mechaniczne.
• Zabezpieczone przed przypadkowym kliknięciem.
• Mocniejsze, niż w MX Brown, sprzężenie zwrotne daje lepsze wyczucie wciśnięć przy pisaniu.

Wady:

• Nieco wysoka siła wymagana do aktywacji, więc po paru godzinach intensywnego grania lub pisania mogą zmęczyć palce.
• Nieco trudniejsze tapowanie przez wyraźniejszy niż w MX Brown skok sprzężenia zwrotnego.
• Mniejsza żywotność (20 milionów) od linearnych odpowiedników.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która czasem potrafi się przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Ewentualnie MX Brown, Kailh Brown lub Razer Orange, jednak są one zdecydowanie łatwiejsze we wciskaniu. To nie ta kategoria wagowa.

Przełączniki Cherry MX Green

Charakter pracy: Z wyczuwalnym momentem aktywacji / klikające
Siła aktywacji: 70 gramów (80 gramów u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 2.2 mm do aktywacji / 0.5 mm histerezy / 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Jeśli podobał ci się klik MX Blue, ale za łatwo się wciskały, ten switch jest dla ciebie.

Wady:

• Obudzą śpiących w pokoju obok domowników.
• Rozpraszają podczas grania (zwłaszcza w strzelanki) przez dość wyraźny punkt sprzężenia zwrotnego i donośny klik.
• Mniejsza żywotność (20 milionów) od linearnych odpowiedników.
• Tapowanie spowolnione przez sporą histerezę.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która czasem potrafi się przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Ewentualnie MX Blue, Kailh Blue lub Razer Green, jednak są one zdecydowanie łatwiejsze we wciskaniu. To nie ta kategoria wagowa.

Przełączniki Cherry MX Red

Charakter pracy: Linearne / ciche
Siła aktywacji: 45 gramów (30-60 gramów całkowicie)
Odległość wciśnięcia: 2 mm do aktywacji / 0.1 mm histerezy / 4 mm do samego dołu
Więcej na temat jego charakterystyki pracy można przeczytać w recenzji SteelSeries Apex M500 w 2. akapicie działu Testy syntetyczne i praktyczne.

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala metalowemu wahaczowi na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód pomiędzy dwoma złoconymi punktami styku.

Zalety:

• Żywotność wynosząca 50 milionów wciśnięć.
• Są bardzo miękkie, więc wybornie sprawdzają się w strzelankach.
• Dłuższe posiedzenia w ogóle nie męczą palców.
• Punkt aktywacji prawie pokrywa się punktem resetu, więc tapowanie zachodzi bardzo szybko.

Wady:

• Nie odbijają tak dobrze, jak MX Black.
• Średnio nadają się do pisania - mogą prowokować wiele literówek.
• Niecentralnie zamontowana dioda LED, która w wersjach sprzed serii RGB czasem potrafiła się przepalić, rażona krótkim spięciem.

Alternatywy:

• Kailh Red - ma niemalże te same właściwości, jednak uchodzi za mniej godny zaufania.
• MX Silent - cichsza odmiana MX Redów dostępna na wyłączność modelu Corsair Strafe RGB
• MX Speed - odmiana MX Red, charakteryzująca się punktem aktywacji już przy 1.3 mm i maksymalną odległością wciśnięcia przy 3.4 mm. Dostępna na wyłączność klawiatur Corsair K70, K65 RGB i K70 RGB serii RapidFire.

Przełączniki Logitech / Omron Romer G

Charakter pracy: Z wyczuwalnym momentem aktywacji / ciche
Siła aktywacji: 45 gramów (55 gramów u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 1.5 mm do aktywacji / 0.1 mm histerezy / 3 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza pozwala dwóm metalowym wahaczom na odgięcie się w stronę nieruchomej metalowej części, zamykając obwód w dwóch miejscach pomiędzy punktami styku.

Zalety:

• Ułatwiają przesiadkę z klawiatur membranowych jeszcze lepiej, niż Cherry MX Clear, ponieważ łatwo można pomylić je ze switchami gumowymi. Jedyną dostrzegalną różnicą jest możliwość niewciskania ich do oporu, aby aktywować przełącznik.
• Relatywnie niska siła wymagana do aktywacji nie męczy podczas długich sesji.
• Krótki dystans aktywacji przełącznika.
• Wysoka żywotność (70 milionów kliknięć).
• Centralnie zamontowana dioda LED.

Wady:

• Dla niektórych zbyt mocno upodabniają się do przełączników membranowych.
• Utrudnione tapowanie przez chropowaty punkt sprzężenia zwrotnego.
• Dość łatwo o przypadkowe wciśnięcie.
• Niekompatybilność z nakładkami na klawisze Cherry.

Alternatywy:

• Jest to dość unikalny switch. Cherry MX Brown, Kailh Brown lub Razer Orange wymagają tej samej siły do wciśnięcia, jednak posiadają lepiej wyczuwalny "schodek" sprzężenia zwrotnego, lecz potrzebują pokonania nieco dłuższego dystansu do aktywacji.

Przełączniki SteelSeries QS1

Charakter pracy: Linearne / ciche
Siła aktywacji: 45 gramów (30-60 gramów całkowicie)
Odległość wciśnięcia: 1.5 mm do aktywacji / 0 mm histerezy / 3 mm do samego dołu

Mechanizm: Podczas wciskania klawisza plastikowa kwadratowa obejma napiera na metalowe wahadełko, które, odginając się w stronę złoconej ścianki, zamyka obwód elektryczny.

Zalety:

• Żywotność wynosząca 60 milionów wciśnięć.
• Są bardzo miękkie, więc wybornie sprawdzają się w strzelankach.
• Dłuższe posiedzenia w ogóle nie męczą palców.
• Punkt aktywacji prawie pokrywa się punktem resetu, więc tapowanie odbywa się dość sprawnie.
• Krótki dystans aktywacji przełącznika.
• Centralnie zamontowana dioda LED.

Wady:

• Nie odbijają tak dobrze, jak MX Black.
• Średnio nadają się do pisania - mogą prowokować wiele literówek.
• Niekompatybilne z nakładkami Cherry.

Alternatywy:

• MX Speed - odmiana MX Red, charakteryzująca się punktem aktywacji już przy 1.3 mm i maksymalną odległością wciśnięcia przy 3.4 mm. Dostępna na wyłączność klawiatur Corsair K70, K65 RGB i K70 RGB serii RapidFire.

Przełączniki Topre (tzw. Hybrid Capacitive)

Charakter pracy: Łagodnie wyczuwalny moment aktywacji / bardzo ciche
Siła aktywacji: ~35g (45g u szczytu)
Odległość wciśnięcia: 1 mm do aktywacji, 0 mm histerezy, 4 mm do samego dołu

Mechanizm: Wciśnięcie klawisza powoduje zapadanie się gumowej membrany, która spłaszcza znajdującą się pod nią stożkowatą sprężynę. Sensor pojemnościowy rejestruje ruch w odpowiednim momencie, aktywując przełącznik.

Zalety:

• Nieco przypominają switche gumowe (choć są lżejsze we wciskaniu), więc ułatwią przesiadkę na klawiatury mechaniczne.
• Przyjemne tapowanie dzięki nieistniejącej histerezie.
• Bardzo niska siła wymagana do aktywacji sprawia, że mogą okazać się dobre do strzelanek.
• Przez wielu uznawane za najlepsze switche do pisania.
• Wysoka deklarowana żywotność (60 milionów wciśnięć).
• Niezwykle krótki dystans wymagany do aktywacji.
• Kompatybilny ze standardem Cherry trzonek przełącznika (Cooler Master Novatouch TKL).

Wady:

• Cholernie drogie.
• Mogą być podatne na przypadkowe wciśnięcia.
• Brak diod LED.

Alternatywy:

• Nie ma drugich takich przełączników. MX Brown, Kailh Brown i Razer Orange też mają sprzężenie zwrotne, ale ich charakterystyka pracy diametralnie się różni od Pojemnościowych Hybryd.

Słowniczek podstawowych pojęć

ABS - kopolimer akrylonitrylo-butadieno-styrenowy, materiał wykorzystywany do produkcji nakładek na klawisze oraz obudów klawiatur, popularniejszy od droższego PBT, bardziej wytrzymały na uderzenia, jednak wrażliwy na różne inne czynniki. Więcej szczegółów znajdziecie pod tym linkiem.

ALPS - firma, podobnie jak Cherry czy Kailh, zajmująca się produkcją przełączników mechanicznych. Obecnie można natknąć się na rolki ich autorstwa, wykorzystywane w myszkach komputerowych.

ANSI - American National Standards Institute, tu: fizyczny układ klawiszy stosowany w klawiaturach komputerowych. Charakterystyczne dla niego są szeroki Lewy Shift oraz szeroki 1-rzędowy Enter.

Powyższe zdjęcie ilustruje również 3 najpopularniejsze formaty klawiatur: 100%, czyli pełna, 80%, czyli TKL (od "tenkeyless") oraz 60%.

Anti-ghosting - mechanizm zabezpieczający przed zjawiskiem aktywowania się niewciśniętego klawisza (ghosta). Ghosting zachodzi, gdy klikniemy np. przyciski A oraz S, zaś oprócz nich klawiatura wyśle również sygnał wciśnięcia przycisku Q. Jest to niezwykle rzadko występujące zjawisko, ponieważ obecnie projektanci klawiatur limitują key rollover lub implementują NKRO.

Backplate - metalowa płyta zamontowana wewnątrz lub, w konstrukcjach bezramkowych, na zewnątrz klawiatury. Stabilizuje przełączniki, zapobiega nadmiernemu wyginaniu się obudowy i dodaje wagi urządzeniu. Wybitnie utrudnia jednak dostęp do switchy i zaawansowane modyfikowanie klawiatury.

Bottom out - pojęcie określające pełne wciśnięcie klawisza. Moment uderzenia o obudowę przełącznika generuje charakterystyczny dźwięk klak, którego możemy uniknąć, wciskając klawisze tylko do momentu aktywacji lub stosując O-ringi.

Buckling spring - wycofany z produkcji rodzaj switchy opartych na pojedynczej sprężynie, która w punkcie krytycznym wyginała się, powodując zamknięcie obwodu elektrycznego przez zamontowany na dole młoteczek oparty na wahadełku. Jest to jedyny przełącznik na świecie, którego punkt aktywacji dokładnie pokrywa się z punktem sprzężenia zwrotnego i słyszalnego kliku.

Widoczny na wykresie powyżej obszar Hysteresis opisany został w haśle Histereza.

Cherry - najpopularniejsza marka przełączników mechanicznych, produkowana przez amerykańsko-niemiecką firmę ZF Electronics GmbH. Oznacza również profil trzonka MX (charakterystyczny kształt "+"), na który nasadza się nakładkę klawisza. Jeśli szukamy zamienników nakładek na stronach zagranicznych sklepach internetowych, zwracajmy uwagę na wzmiankę "Cherry compatible". Korporacja Cherry produkuje także popularne stabilizatory pod szerokie przyciski typu Enter czy Backspace.

Colemak - trzeci, po QWERTY oraz Dvoraku, najpopularniejszy układ znaków. Zdaniem niektórych łatwiej z QWERTY przesiąść się na niego, niż na Dvoraka.

Costar - znany OEM klawiatur mechanicznych. Spod jego igły wyszły takie produkty jak CoolerMaster Quickfire Rapid, Filco Majestouch, WASD V1 oraz Das Keyboard 3. Również jeden z rodzajów stabilizatorów stosowanych w szerszych przyciskach, takich jak Shift czy spacja.

Cylindryczny - najpopularniejszy obecnie profil nakładek na klawisze, stosowany w standardowych klawiaturach komputerowych. Górna powierzchnia nakładki obejmuje opuszek z lewej i prawej strony, umożliwiając jego ruch do przodu i do tyłu.

Czas reakcji - Gdy wciskamy klawisz, oprogramowanie konwertuje tę akcję na serię bardzo szybko powtarzających się aktywacji i dezaktywacji przełącznika. Czas reakcji łatwo można sprawdzić w Notatniku, przytrzymując klawisz, który od razu po wciśnięciu wyświetli nam w edytorze tekstu jeden symbol, a po chwili wygeneruje rosnący ciąg znaków. Gdyby nie to opóźnienie, seria znaków byłaby generowana natychmiastowo po wciśnięciu, więc normalne pisanie stałoby się niemożliwe. Czas reakcji przełączników Cherry MX wynosi minimalnie 5 ms, w switchach gumowych wahając się w zależności od ich jakości. Warto zauważyć, iż nawet w grach bardzo ciężko odczuć jakiekolwiek opóźnienie aktywacji przycisku po wciśnięciu wynoszące mniej, niż 50 ms.

Częstotliwość odświeżania - Dotyczy tylko urządzeń podłączanych za pośrednictwem wtyku USB, bowiem PS/2 bazuje na systemie przerwań systemowych. Większe od 200 Hz częstotliwości odświeżania są zupełnie niepotrzebne, poza tym zajmują większy czas zegara procesora. Różnica pomiędzy 5 a 10 ms jest naprawdę znikoma, jednak nikomu nie bronię ustawienia częstotliwości odświeżania na 1000 Hz. W przypadku myszek ma ona jakieś znaczenie, niestety tutaj jest to zwykły marketingowy pic na wodę.

DIP switch - od jednego do kilku przełączników instalowanych w droższych klawiaturach, najczęściej od spodu obudowy. Służą do stałej zmiany funkcji bez konieczności użycia systemu operacyjnego. Przykładem wykorzystania takiego switcha może być wyłączenie klawisza Windows, zmiana zachowania przycisku Caps-Lock lub Control, przełączanie pomiędzy układami QWERTY a Dvorak etc. Zaletą takiego rozwiązania jest łatwe przenoszenie tych ustawień pomiędzy komputerami bez konieczności instalowania oprogramowania, a wadą - niewygoda odwracania ciężkiej klawiatury za każdym razem, gdy chcemy coś przestawić.

Dvorak - układ liter na klawiaturze opracowany przez Augusta Dvoraka. W zamyśle ma zredukować średni dystans pokonywany przez palce, zwiększyć prędkość pisania oraz ograniczyć literówki.

Histereza - zakres przemieszczenia przełącznika od momentu aktywacji do miejsca dezaktywacji, nie do momentu występowania sprzężenia zwrotnego. Mówimy, że histereza zachodzi, gdy oba te punkty są w różnych miejscach. Właściwość tą posiadają switche takie jak Cherry MX Blue czy MX Brown, a nawet liniowe MX Red i MX Black, z kolei MX Clear są już jej pozbawione.

Interfejsy wejścia:

Zalety i wady PS/2:

• Wspiera realne NKRO.
• Bazuje na systemie przerwań zamiast na odświeżaniu.
• Niektóre najnowsze modele płyt głównych żegnają się niestety z tym portem.
• PS/2 nie jest tak długowieczne jak USB i częste przepinanie między urządzeniami naraża je na wygięcie pinów.

Zalety i wady USB:

• Trwalsze od PS/2.
• O wiele bardziej kompatybilne z nowszymi płytami głównymi.
• Niepełna kompatybilność z NKRO wymusza np. symulowanie kilku klawiatur na raz.
• Czasem samoistnie potrafi wybudzić klawiaturę ze stanu uśpienia.

iOne - kolejny, po Costarze, OEM peryferiów komputerowych. Mocne strony jego asortymentu stanowią CM Storm QuickFire Pro i niektóre wcześniejsze modele Razer BlackWidow. Na tej stronie możecie przekonać się, jak duży odsetek modeli obecnych na polskim rynku pochodzi od iOne.

ISO - International Organization for Standardization, tu: fizyczny układ klawiszy stosowany w klawiaturach komputerowych. Charakterystyczne dla niego są wąski lewy Shift oraz wysoki, 2 rzędowy Enter. Ten popularny w Wielkiej Brytanii układ zaadaptował Logitech pod mylącą nazwą US International, większość producentów w ten sposób odnosi się do układu ANSI.

Kaihua - producent przełączników mechanicznych Kaihl, chińskiej kopii Cherry MX. Owocem dotychczasowej współpracy z firmą Razer są switche Green (przypominające MX Blue) oraz Orange (klony MX Brown), zaś dzięki wspólnym wysiłkom, poczynionym przez Kaihua oraz Tesoro, dano początek przełącznikom Agile.

Key-puller - przyrząd pomagający w wyciąganiu nakładek z klawiszy w bezpieczny sposób, znacznie redukujący zagrożenie uszkodzenia trzonka. Popularne modele są w stanie utrzymać do 3 nakładek na raz. Przy odpowiedniej wprawie klawisze szybciej można jednak zdejmować palcami.

Key rollover (#KRO oraz NKRO) - NKRO jest idealne do grania, zwłaszcza w lokalnym trybie kooperacji na 4 dłonie. Zapobiega bowiem jednocześnie ghostingowi i blokowaniu klawiszy. 10KRO do indywiduwalnych zastosowań również w zupełności wystarczy, lecz przy mniejszych wartościach KRO należy brać pod uwagę, które strefy klawiszy (np. te najczęściej wykorzystywane w shooterach) zostały zaopatrzone w ten mechanizm szczególnie szczodrze. W wielu modelach klawiatur mechanicznych implementuje się 6KRO, jednak oprócz sześciu klawiszy, które możemy aktywować jednocześnie, mamy możliwość wciśnięcia modyfikatorów (Shift, Alt, Ctrl) oraz klawiszy Windows/Meta/Super/Command, a niekiedy również Fn.

Istnieją 2 rodzaje NKRO - symulowane i realne. Drugi z nich osiągalny jest poprzez port PS/2 (nie mylić z Play Station 2), zaś USB jedynie symuluje tę funkcjonalność. Dzieje się tak, ponieważ oba te interfejsy inaczej przesyłają sygnały wejścia - podczas gdy USB sprawdza wciśnięcia z określoną częstotliwością, cały czas zajmując stały fragment zegara procesora, PS/2 pozostaje nieme do momentu aktywacji przycisku, gdy wymusza na procesorze interpretację przesłanych danych. W rezultacie projektanci klawiatur wyposażonych w port USB muszą stosować różne triki, by NKRO odpowiednio symulować. Nie zdziwcie się zatem, gdy podczas POSTu zauważycie obecność czterech klawiatur. ;)

Strefy klawiszowe klawiatury z pełnym układem

Matryca klawiszowa - Płytki drukowane współczesnych klawiatur mają obwody nakreślane w taki sposób, by nie łączyć każdego klawisza osobno z kontrolerem, lecz pogrupować je i poprowadzić tylko kilkanaście ścieżek sygnałowych. W przypadku nieoptymalnie zaprojektowanej matrycy, grając w 2 osoby na jednej klawiaturze w trybie lokalnej kooperacji, wciśnięcie niektórych przycisków może zostać niezarejestrowane.

Matryca klawiszowa klawiatury Apple

OEM / Cherry / LP - niektóre z profili nakładek na klawisze, odnoszące się do ich wysokości i wychylenia względem opuszek palców. Niemal każda dostępna w Polsce klawiatura używa profilu OEM, za wyjątkiem np. SteelSeries Apex M800 lub Tesoro Gram Spectrum, wykorzystujących nakładki LP (od "low profile", spopularyzowanych przez klawiatury membranowe) oraz niedostępnej oficjalnie w naszym kraju Cherry MX Board 6.0, używającej (nomen omen) profilu Cherry.

Profil OEM po lewej i Cherry po prawej stronie

Profil Cherry w klawiaturze Cherry MX Board 6.0

Niski profil (LP) w klawiaturze SteelSeries Apex M800

O-ringi - gumowe pierścienie służące do wyciszenia klawiatury. Trzeba nadmienić, iż na forach traktujących o klawiaturach mechanicznych popularne są też pojęcia klik i klak, naśladujące dźwięk towarzyszący wciskaniu mechanicznych switchy. Pierwszy z nich wydobywa się z przełączników klikających, takich jak MX Blue, którego nie możemy w żaden sposób wyciszyć. Głośność drugiego możemy już zredukować, nakładając wspomniane O-ringi na obejmę trzonka, znajdującą się u spodu nakładki na klawisze. Z czasem zaczniemy unikać uderzania klawiszem o obudowę przełącznika, dostosowując siłę wciśnięcia, więc O-ringi mogą okazać się zbędne. Skracają też odległość maksymalnego wciśnięcia, lecz nie dystans dzielący nas od punktu aktywacji.

PBT – (Poli)tereftalan butylenu, mniej popularny od ABS-u materiał, z którego wykonywane są nakładki na klawisze, zachowujący większą od konkurenta odporność na wpływ czynników zewnętrznych. Nie poleruje się tak łatwo, opiera się rozpuszczalnikom, znosi wyższe temperatury, lecz jest droższy od ABS-u. Nakładki z PBT, które byłyby także kompatybilne z podświetleniem, bywają dość słabo dostępne, jednak serwisy takie jak Massdrop czasem oferują możliwość ich zakupu. Osobiście polecam te zamienniki.

Idealny przykład obrazujący różnicę między wypolerowanym a niewypolerowanym przyciskiem.

PCB - Printed Circuit Board, płytka materiału izolacyjnego z nadrukowanymi obwodami elektrycznymi, do której przylutowane są przełączniki mechaniczne. W tańszych konstrukcjach, pozbawionych backplate-a, stanowi również główny fundament, zapewniający co prawda względnie kiepską stabilność switchy i obudowy, jednak dzięki takiemu rozwiązaniu modyfikowanie klawiatury staje się o wiele łatwiejsze.

Sferyczny - tu: profil nakładek na klawisze popularny w poprzednim stuleciu, określany też czasem mianem DSA. Wierzch przycisków przypomina starodawne maszyny do pisania. Obecnie staje się coraz szerzej dostępny dzięki internetowym sklepom hobbystycznym.

Profil DSA w zestawie nakładek Danger Zone Keycap Set

Tactile feedback (sprzężenie zwrotne) - efekt wyczuwalny pod palcem w momencie wciskania niektórych rodzajów przełączników (w tym wszystkich membranowych). W przypadku switchy mechanicznych spowodowany jest znajdującą się w obudowie przełącznika konstrukcją trzonka. W Cherry MX Brown "górkę" tą czujemy w tym samym miejscu, niezależnie od tego, czy wciskamy czy zwalniamy przycisk, ponieważ stanowi stały element trzonka. Z kolei MX Blue zaopatrzony jest w dodatkowy element plastikowy, który do momentu przekroczenia "progu zwalniającego" trzyma się górnej podstawy klawisza, po czym opada na dno obudowy switcha. Gdy zwalniamy przycisk, wyczuwamy ten garbek nieco później, niż przy wciskaniu klawisza.

Tapowanie - bardzo szybkie wciskanie pojedynczego klawisza, zwane potocznie "mashowaniem buttona" lub grindowaniem, znane z gier akcji i ich sekwencji QTE (Quick Time Event). Funkcjonuje także jako double-tapping, czyli szybkie podwójne wciśnięcie, stosowane czasem jako unik w niektórych tytułach. Jeśli znacie grę Frets on Fire, to zapewne jesteście z tym zjawiskiem zaznajomieni.

Warstwa funkcyjna - zbiór opcji drugorzędnych ukrytych pod klawiszami funkcyjnymi, do której uzyskujemy dostęp, wciskając przycisk Fn i odpowiadający danej funkcji guzik. Popularna w laptopach lub w klawiaturach wyposażonych w funkcje multimedialne i makra.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »