Test Nokia X3-02 - Dyskretny urok normalności

Wyglądu Nokii X3-02

Czas na oględziny obudowy, które tradycyjnie zaczniemy od części frontowej. Nokia X3-02 to telefon o wymiarach 106,20 x 48,40 x 9,60 mm, ważący 78 gramów. Na samej górze, mniej więcej po pośrodku umiejscowiono głośnik przedni, poniżej zaś umieszczono logo marki. Z prawej znajduje się czujnik oświetlenia, a więc kamery do wideo-rozmów tutaj nie znajdziemy. Następnie widzimy ekran, o przekątnej 2,4 cala i rozdzielczości 240 x 320 pikseli. Teraz patrząc od lewej mamy klawisze: akceptowania połączeń, specjalne przyciski dostępu do wiadomości i odtwarzacza oraz kończenia połączeń. Przycisk z kopertą to szybki dostęp do wiadomości, natomiast ten ze znaczkiem „play” pozwala kontrolować odtwarzacz. Warto rzucić okiem także na klawiaturę numeryczną w układzie 3 x 4 - osoby przesiadające się z tradycyjnego telefonu będą musiały poświęcić trochę czasu na przyzwyczajenie do pozycji klawiszy *, # i 0. Przyciski szybkiego dostępu naszym zdaniem dobrze ulokowano i wydają się być przydatne w codziennym użytkowaniu.

Z tyłu urządzenia znajdziemy aparat z matrycą o rozdzielczości 5 Mpx, jednak bez jakiejkolwiek lampy doświetlającej. Kolejną przypadłością, która jest denerwująca i może być problemem dla większości użytkowników, to niewygodny sposób otwierania tylnej klapki. Żeby to zrobić należy nie tylko jednocześnie wcisnąć przyciski odblokowujące, znajdujące po bokach, ale jeszcze odchylić pokrywę. Tak czy inaczej reszta elementów została elegancko spasowana i więcej zastrzeżeń do tej części telefonu nie mamy.

Lewa strona to tylko przycisk służący do podważania metalowej osłony baterii. Natomiast z prawej widzimy klawisze regulacji głośności oraz blokady ekranu. Także tutaj obecny jest przycisk do podważania tylnej klapki, podobnie jak z lewej strony.

Na górze znajdziemy gniazdo 3,5 mm z funkcją audio oraz AV, microUSB przeznaczone do komunikacji z komputerem i ładowania baterii oraz port ładowarki (2 mm) przeznaczony do zasilania akumulatora.

W dolnej partii urządzenia znajdziemy tylko mikrofon.

Telefon jest ciekawe wyprofilowany - nieco wydłużony kształt powoduje, że dobrze leży w dłoni, lecz jest tak lekki, iż czasami można zapomnieć co trzymamy w dłoni. Cechuje go dobra ergonomia i metalowe wykończenie klapki, a wszystko to wpływa na wrażenie solidności tego produktu. Klawisze w X3 są solidnych rozmiarów, rozciągają się w poziomie i nie są prawie w ogóle wypukłe, ale przyciski funkcyjne mają troszkę większy „skok”. W każdym bądź razie przyciski okazują się wygodne, a co najważniejsze dzięki ich gabarytom trudno o pomyłki i przypadkowe kliknięcia. Jedyną rzeczą, którą na pewno trzeba zaznaczyć jest układ klawiatury 3 x 4 - część użytkowników będzie musiała się przyzwyczaić do rozmieszczenia gwiazdki, krzyżyka (hash) i zera. Nawet niżej podpisanemu podczas szybkiego pisania zdarzały się chwile zastanowienia - "gdzie ta spacja?". Oba klawisze funkcyjne pasują jak najbardziej do zastosowań w tego typu telefonie. Oczywiście przyciski fizyczne to wciąż podstawowa, wszak używanie klawiatury wirtualnej na ekranie tej wielkości byłoby praktycznie niemożliwe. Model X3-02 wyposażono w 2,4 calowy ekran, który jest całkiem wyraźny i wyświetlana zawartość oraz elementy interfejsu są dobrze widoczne. Narzekać nie można również na widoczność w słońcu - jest lepsza niż na większości dzisiejszych telefonów. Poniżej zestawienie zdjęć ekranu z góry i z czterech skrajnych kątów.

Jak widać na załączonym obrazku ekran zastosowany w Nokia X3-02 nie ma większych problemów z kątami - widoczność jest naprawdę przyzwoita. Jedynymi osobami, które mogą narzekać na zamontowany wyświetlacz są zwolennicy soczystych kolorów, gdyż nasycenie jest stosunkowo małe z uwagi na dostępne 256,000 barw. Zastosowany w tym modelu ekran pozwala wyświetlić 167 pikseli na cal i jak już wcześniej wspomniałem, producent zamontował w X3-02 także panel opornościowy (rezystywny), który jest dość precyzyjny jak na tak małą przekątną. Istnieje jednak pewien mankament, o którym pragniemy wspomnieć w tym miejscu - czujnik światła. Pracuje on niezadowalająco, a mianowicie oferuje za małą czułość, co w połączeniu z brakiem możliwości ręcznej zmiany jasności naprawdę potrafi doskwierać.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »