Test Vertex3D Radeon HD 7990 6GB - Podwójne uderzenie AMD

Vertex3D Radeon HD 7990 6GB

Dwugłowy potwór AMD ulepiony z gliny zręcznymi rękoma inżynierów Vertex3D przybył na redakcję w sporym gabarytowo kartonie. W środku więcej miejsca zajmowały wszelkiej maści zabezpieczające transportowany produkt wypełniacze. Samo pudełko karty nie wyróżnia się wielkością na tle konkurencji, jak chociażby testowanego niedawno Radeona HD 7970 w wydaniu ASUS Platinium. Mimo to pudło jest całkiem duże, utrzymane w czarno-srebrnej kolorystyce i zdobi je logo zgrabnej "Ruby" oraz zestaw logosów przybliżającym nam z czym mamy do czynienia. W środku znajdziemy poza samą kartą podpórkę, instrukcje, płytkę ze sterownikami i oprogramowaniem, mostek CrossFireX oraz komplet przejściówek: trzy zasilania PCI-E 6-pin na 8-pin, miniDP na pełne DP, aktywną miniDP na DVI i DVI na D-Sub.

Specyfikacja Vertex3D Radeon HD 7990 6GB:

• Taktowanie rdzenia: 925 MHz
• Taktowanie GPU Boost: Brak
• Taktowanie pamięci: 1650 MHz
• Przepustowość pamięci: 2x 256,0 GB/s
• Moc obliczeniowa: 2x 3788 GFLOPS
• Szybkość wyp. pikselami: 2x 29,6 GP/s
• Szybkość wyp. teksturami: 2x 118,4 GT/s

Vertex3D Radeon HD 7990 nie należy do najdłuższych kart z jakimi mieliśmy styczność w redakcji. Mierząca 32,2 cm od śledzia po najdalszy kraniec chłodzenia karta jest jednak wysoką i grubą na pełne trzy sloty konstrukcją o wadze blisko 1.8kg, czym pobiła dotychczasowy rekord dzierżony przez Gigabyte GTX 680 SOC Windforce 5X. Samo PCB od złącza PCI-E po szczyt mierzy 13,6 cm wysokości oraz 29,2 cm długości.

Maskownica chłodzenia jest wykonana z metalu. Za wprawianie w ruch mas powietrza odpowiada komplet trzech wentylatorów. Dwa z nich mierzą 90 mm średnicy i przypominają konstrukcją łopatek rozwiązanie MSI - mające redukować turbulencje i tym samym wytwarzany hałas. Trzeci środkowy mniejszy wentylator ma 80 mm.

Tył karty to spory backplate. Przez liczne wycięcia i otwory widzimy między innymi komplet śrub mocujących chłodzenie, zestaw trzech 8-pinowych złącz zasilania, czy dwa komplety po sześć diod LED - wskaźników tego ile faz dla każdego z rdzeni Tahiti aktualnie pracuje. Wprawne oczy zauważą także jedno złącze CrossFireX, jak i fakt że konstrukcja chłodzenia mimo że posiada stosowne wycięcie, może przeszkadzać w łatwym łączeniu karty z innymi.

Rzut na górę karty zdradza nam kilka informacji. Chłodzenie nie korzysta z niklowanych heat-pipów. Są one zakryte, jednak w karcie za taką kwotę chciałoby się wymagać czegoś więcej. Widzimy że pamięci na plecach karty chłodzone są backplatem, ale dzieje się to poprzez 2 mm grubości termoprzewodzące pady. Komplet trzech złącz PCI-E w teorii pozwala dostarczyć karcie blisko 450W mocy. Ostatnią rzeczą jest fakt, iż PCB karty samo w sobie nie zostało wzmocnione.

Nie jest to jednak problemem, gdyż olbrzymie ciężkie metalowe chłodzenie zapewnia całej konstrukcji wystarczającą sztywność, a przykręcone jest zarówno do laminatu jak i do śledzia. Do naszej dyspozycji oddelegowano standardowy dla Radeonów HD 7900 komplet wyjść, na które składa się DL-DVI-I, SL-DVI-D, pełne HDMI, oraz dwa miniDP. Do karty podłączymy maksymalnie cztery ekrany, przy czym powyżej dwóch będziemy zmuszeni korzystać z aktywnych przejściówek, lub monitorów z wejściem DP. Czerwony przycisk odpowiada za wybór BIOS'u karty - zwykłego (900 MHz) i OC (925 MHz).

Złącza zasilania z bliska. Oby trend budowania coraz oszczędniejszych kart graficznych się utrzymał, gdyż w innym wypadku do mocnych dwu-procesorowych odmian będą dołączane stosowne dodatkowe zasilacze ;].

Tył karty poza grubością nie odbiega jakoś specjalnie od innych konstrukcji. Ot kanapka z chłodzenia, backplate i PCB. Widać wtyczkę i kabelki wentylatorów chłodzenia, aluminiowe finy zarówno głównego radiatora jak i tego na sekcji zasilania, oraz należący do niej rządek kondensatorów.

Na pokładzie laminatu dwa rdzenie Tahiti XT. Pomiędzy nimi mostek PCI-E. Na około nich dwanaście z dwudziestu czterech kości pamięci GDDR5 marki Hynix. Pamięci niestety pozbawione są radiatorów, a dodatkowo część z nich skrywa się pod podstawami chłodzenia co dość znacząco pogarsza ruch powietrza w ich okolicy.

Sekcja zasilania jest łącznie szesnastofazowa i podzielona na dwie części. Po sześć faz przypada na każdy z rdzeni, pozostałe cztery zajmują się pamięciami. Sekcja została przyzwoicie oradiatorowana, acz jakość zastosowanych komponentów na tle MSI czy ASUS wypada raczej mało imponująco.

Utrzymaniem obu Tahiti XT w ryzach temperaturowych zajmuję się sporych rozmiarów aluminiowy radiator. Wspiera go komplet dziesięciu rurek heat-pipe (po pięć na każdy rdzeń) i miedziane podstawy wspomagające rozprowadzanie ciepła.

Vertex3D HD 7990 obok ASUS GTX 680 DirectCU II. Vertex3D jest za mały, czy ASUS za duży? O ile gabarytami HD 7990 nie wzbudza przy konkurencie takich emocji, to wagowo dodatkowy rdzeń na PCB Vertexa da się naprawdę wyczuć.

Karta jest na tyle ciężka, że producent chcąc oszczędzić nam kłopotów z łamiącymi się slotami PCI-E dodał do zestawu całkiem poręczną podpórkę. Daje ona dostatecznie spory zakres regulacji wysokości i skutecznie przenosi obciążenie na spód obudowy. Acz esteci z oknami będą raczej zmuszeni wykreować inne rozwiązanie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »