YouTuber odtworzył działającą dyskietkę 3,5 cala. Wykorzystał folię PET i sproszkowany tlenek żelaza

Obecnie w użyciu są terabajtowe dyski SSD i chmury obliczeniowe, dlatego fizyczne nośniki danych, takie jak dyskietki, wydają się reliktem przeszłości. Pamiętają je głównie starsi użytkownicy komputerów, dla których były podstawowym narzędziem pracy i rozrywki. Pasjonaci retro nie pozwalają o nich zapomnieć. Podejmują się oni projektów, które pozwalają na nowo zrozumieć ich fundamentalne zasady działania i docenić kunszt inżynierów, stojący za ich masową produkcją.

Projekt udowadnia, że nawet pozornie prosta technologia dyskietek kryje w sobie ogromną złożoność, trudną do odtworzenia w domowych warunkach.

Przenośny laser o mocy 250 W zbudowany przez YouTubera z części policyjnego radaru i układów chłodzenia PC

YouTuber Matt z kanału polymatt zrealizował jeden z najbardziej ambitnych projektów DIY ostatnich lat. Postanowił stworzyć w pełni funkcjonalną dyskietkę 3,5 cala całkowicie od podstaw, wykorzystując jedynie narzędzia i materiały dostępne dla hobbysty. Projekt wymagał połączenia precyzyjnego obróbki CNC, chemii materiałowej i mikrometrowej dokładności wykonania. Pierwszym etapem było stworzenie obudowy z płyt aluminiowych o grubości 3 mm. Matt wykorzystał frezarkę CNC Carvera Air oraz oprogramowanie Shapr3D do modelowania każdego szczegółu oryginalnej dyskietki. Proces frezowania tak cienkiej obudowy (1,6 mm na stronę) wymagał zastosowania specjalnej metody mocowania z taśmą i superglue. Po obróbce powierzchnię wypolerowano, uzyskując efekt szczotkowanego aluminium znacznie bardziej spektakularny niż miały oryginalne plastikowe obudowy.

Doktorant MIT opracował system AI do odrestaurowania obrazów. Jest 66 razy szybszy od tradycyjnych metod konserwatorskich

Prawdziwym wyzwaniem okazało się stworzenie magnetycznej warstwy na folii PET. Matt musiał opracować zawiesinę z czarnego tlenku żelaza Fe₂O₃ w spoiwie z alkoholu poliwinylowego (PVA), alkoholu izopropylowego, gliceryny i środka dyspergującego Tween 20. Wykorzystał pręt Mayera do nanoszenia równomiernej warstwy o grubości mikrometrów. Końcowa powłoka osiągnęła grubość 5-6 mikrometrów, czyli więcej niż komercyjne dyskietki, ale wystarczająco cienką dla testów. Finalny produkt udało się zamontować w napędzie i odczytać magnetyczne wzorce za pomocą urządzenia Greaseweazle. Chociaż dyskietka nie osiągnęła pełnej funkcjonalności zapisu plików, projekt udowodnił możliwość odtworzenia skomplikowanej technologii magnetycznego zapisu przy użyciu dostępnych narzędzi. Współczesne technologie CNC i druk 3D umożliwiają realizację projektów wcześniej dostępnych jedynie dla przemysłu, a jednocześnie pokazują, jak skomplikowane są te projekty mimo tego, że były opracowywane dekady temu.