Czterdzieści lat minęło jak jeden dzień, czyli ulubione gry czterdziestolatka raz jeszcze. Kiedyś robili dobre gry

Diablo (1996)

Ostatnie dni 1996 roku przyniosły światu kolejną legendę w branży gier komputerowych. Wydana przez Blizzard Entertainment, stworzona przez Blizzard North (pierwotnie Condor North), nowa gra była atrakcyjnym połączeniem gier RPG z grami akcji, tworząc idealną mieszankę znaną jako hack-and-slash. Gra Diablo błyskawicznie uzyskała bardzo dobre recenzje, oceny graczy, no i wreszcie wyniki sprzedaży, stając się jedną z najlepiej sprzedających się gier drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Nie da się ukryć, że co prawda gry typu hack-and-slash istniał już wcześniej, to jednak właśnie pierwszy Diablo bardzo mocno pobudził zainteresowanie tym typem rozgrywki, co zaowocowało narastającym wysypem podobnych gier. Warto podkreślić, że niewiele brakowało, a tytuł ten mógł stać się jedną z kolejnych gier turowych. To właśnie pozyskany w 1995 roku wydawca (Blizzard Entertainment) podjął decyzję o zmianie charakteru gry. Decyzja ta najprawdopodobniej zagwarantowała tytułowi sukces.

Akcja gry Diablo osadzona jest w Królestwie Khanduras leżącym w świecie Sanktuarium. Rozgrywka odbywa się w mieście Tristram - zarówno na jego powierzchni, jak i w podziemiach. Do wyboru mamy jedną z trzech klas postaci - wojownika, czarownika oraz łotrzycy (łuczniczki). Każda z tych postaci ma różne cechy i zdolności, przy czym o ile wojownik i czarownik stali na skrajnych częściach skali. O ile wojownik przodował w bezpośrednich starciach, o tyle główny atut czarownika w sumie chyba też nie wymaga wyjaśnień.

W grze przemierzając mroczny, zimny, jakby wyprany z barw świat, raz za razem musimy ścierać się z przeróżnymi stworami, zdobywają punkty doświadczenia, ucząc się nowych zaklęć, czy zbierając dodatkowy ekwipunek. Całość rozgrywa się na łącznie szesnastu poziomach, podzielonych na cztery zróżnicowane obszary. Warto podkreślić jedną z ważniejszych zalet Diablo, a mianowicie to, że poziomy były generowane na etapie ładowania - dotyczyło to także rozlokowania znajdziek, ale także stworów. To jednocześnie rozgrywkę czyniło bardziej atrakcyjną i każde podejście na swój sposób niepowtarzalnym. Głównym celem w grze jest oczywiście ostateczne starcie z głównym bossem. Tu jest nim tytułowy pan piekieł - Diablo. W grze mamy kilka kluczowych postaci po naszej stronie, spośród których najbardziej wyrazistą jest Deckard Cain. W Tristram jest też chociażby kowal Griswold, który za opłatą naprawi nam elementy ekwipunku. Jak na grę RPG przystało, w Diablo ekwipunek i dbanie o jego zawartość to sprawa podstawowa, tuż obok stanu i kondycji samej postaci.

Gra Diablo oprócz kampanii jednoosobowej oferowała rozgrywkę sieciową. Maksymalnie cztery osoby mogły brać udział w kampanii, w trybie kooperacji. Możliwa jest też konkurencja. Na potrzeby gry zaledwie parę dni przed uruchomieniem jej sprzedaży uruchomiono funkcjonującą do dziś usługę Battle.net. O ile sama forma rozgrywki sieciowej była wciągająca i interesująca, to jednak nie była wolna od luk, wykorzystywanych przez nieuczciwych graczy, m.in. do modyfikowania postaci. Dość szybko zaczęły powstawać edytory, czy gotowe trainery. Dopiero w grze Diablo II zaczęto stosować znacznie bardziej odporne formy ochrony przed cheatowaniem.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 16
• następna ›
• ostatnia »