Thief - Obszerna recenzja nowej wersji kultowej skradanki

Oprawa graficzna i podsumowanie

Thief powstał na bazie leciwego silnika Unreal Engine 3.0, więc spektakularnej oprawy graficznej próżno oczekiwać, chociaż technologia Epic została solidnie zmodyfikowana. Główny nacisk położono na wiarygodne cieniowanie i oświetlenie, faktycznie wyglądające nie najgorzej, chociaż od produkcji next-gen można chyba wymagać odrobinę więcej. Niestety, tekstury, obiekty, sylwetki postaci czy efekty środowiskowe są najwyżej poprawne - Metro: Last Light, ostatni Crysis czy Battlefield to bezsprzecznie klasa wyżej. Thief sprawia wrażenie tytułu tworzonego jeszcze pod konsole poprzedniej generacji (Xbox 360 / PlayStation 3), a jakości oprawy wizualnej nie ratuje tesselacja, parallaxa, ani wygładzanie krawędzi SSAA, które dodatkowo zabija wydajność na słabszych układach graficznych. Szkoda również, że model fizyczny w zasadzie nie istnieje, wypadając gorzej od dziesięcioletniego Half Life 2 - żadnej beczki, okiennicy, żyrandola czy skrzyni nie uszkodzimy. Zainteresowanych realnymi wymaganiami sprzętowymi Thief zapraszamy do artykułu - Jaka karta graficzna do Thief? Obsługa szumnie zapowiedzianego Mantle i TrueAudio, czyli technologii zarezerwowanych dla urządzeń AMD Radeon, zostanie wprowadzona w osobnym patchu - chwilowo jest nieodstępna.

Thief przypadnie do gustu raczej osobom miło wspominającym Dishonored, niż weteranom Thief, bowiem z legendarnymi hardcorowymi skradankami nie może się równać.

Najnowsza odsłona Thief to produkcja bardzo nierówna i trudna w ocenie, bowiem trzeba wypracować odpowiednio wyważone stanowisko, aby uzmysłowić wszystkim graczom z czym dokładnie mają do czynienia. Najprościej będzie chyba napisać, że Thief przypadnie do gustu bardziej miłośnikom Dishonored czy Bioshock, niżeli weteranom oczekującym hardcorowej skradanki z wywindowanym poziomem trudności oraz zabójczo precyzyjną mechaniką. Niestety, jako spadkobierca dziedzictwa kultowej serii, odmłodzony Garrett dopuścił się licznych zaniechań - niekonsekwentna sztuczna inteligencja, niewielkie poziomy, ograniczenia ruchowe oraz technologiczne sprawiają, że zaprzepaszczono ogromny potencjał. Nowego Thiefa ratuje głównie intrygująca, chociaż momentami niespójna fabuła, tajemniczy klimat i spora dawka swobody podczas wykonywania większości zadań. Grywalność jest zróżnicowana, ale zazwyczaj wypada powyżej przeciętnej, jeśli potraktujemy recenzowany tytuł w kategorii skradanki. Osobiście bawiłem się z Thief całkiem dobrze, ale byłbym skończonym głupcem gdybym nie dostrzegł ewidentnych mankamentów dzieła Eidos, znacznie mniej udanego niż Deus Ex: Human Revolution.

Thief
Cena: ~100 PLN

Sugestywny steampunkowy klimat miasta  Gratka dla wielbicieli Dishonored i Bioshock  Część misji można rozegrać na różne sposoby  Dobrze nakreślona sylwetka Garretta  Możliwość dostrojenia poziomu trudności  Ciekawie zaprojektowane lokacje zamknięte  Sporo wciągających zadań pobocznych  Poprawnie zrealizowane cieniowanie  Sztuczna inteligencja miewa przebłyski  Mimo wszystko potrafi wessać na kilka godzin  Oprawa graficzna niezbyt wysokich lotów  Niewielkie rozmiary i sterylność głównego miasta  Nie wszystkie źródła światła można zniszczyć  Momentami wieje nudą i brakiem pomysłów  Tryb koncentracji może zbytnio ułatwiać zabawę  Niekonsekwencje w działaniu sztucznej inteligencji  Na średnim poziomie trudności wręcz banalna  Męcząca i pozbawiona finezji walka w zwarciu  Muzyka podczas akcji nie pasuje do klimatu  Sporo drobnych błędów technicznych

Grę do testów dostarczyła:

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9