Test STALKER 2: Heart of Chornobyl PC kontra Xbox Series X. Jakość technik NVIDIA DLSS, AMD FSR, Intel XeSS oraz TSR

Test STALKER 2: Heart of Chornobyl - Podsumowanie

STALKER 2: Heart of Chornobyl pod względem wizualnym prezentuje się całkiem nieźle, choć próżno tutaj szukać faktycznie nowej jakości. Dobre wrażenie robi oświetlenie, cieniowanie (jednak głównie na najwyższych ustawieniach), ogólna szczegółowość obrazu czy jakość tekstur - te w zdecydowanej większości cechują się dosyć wysoką rozdzielczością. Gra oczywiście najlepiej prezentuje się na PC, jednak wersja na Xbox Series X nie odbiega jakoś znacząco pod względem wizualnym. Największe różnice zauważymy w sferze jakości cieni oraz ogólnej rozdzielczości, wszak konsolowa wersja wykorzystuje bardziej agresywne skalowanie. STALKER 2 dużo zyskuje również, gdy gramy w duecie mysz oraz klawiatura. Sterownie jest bardziej responsywne, podczas gdy kontroler potrafi się dziwnie zachowywać podczas poruszania się postaci, tak jakbyśmy nieustannie byli świadkami czegoś w rodzaju dryfowania analogów, co trochę psuje odbiór z grania. Xbox Series X wypada również znacznie gorzej pod kątem wydajności. Tryb Quality (30 FPS) cechuje się ogólną siermiężnością i dość kiepską responsywnością, podczas gdy tryb Performance to festiwal spadków klatek na sekundę. STALKER 2 w tym trybie bardzo rzadko dobija do 60 klatek, a gdy już trafimy do większej wioski pokroju Zalisji, to spadki są znacznie bardziej uporczywe. Tutaj głównym problemem jest procesor Zen 2, który ogranicza ogólną wydajność. Z racji systemu A-Life, procesory także na PC są mocno wykorzystywane.

STALKER 2: Heart of Chornobyl prezentuje się całkiem nieźle pod kątem wizualnym, zarówno na PC jak i konsoli Xbox Series X. Konsola wypada jednak przeciętnie pod względem czystej wydajności. Na PC również potrzebujemy mocnego sprzętu i to nie tylko pod kątem GPU, ale również procesora.

Jeśli chodzi o jakość technik skalowania rozdzielczości na PC, to moim zdaniem bardzo dobre radzą sobie przede wszystkim NVIDIA DLSS oraz TSR - wbudowane w silnik Unreal Engine 5 narzędzie do poprawy wydajności. DLSS czy TSR zwłaszcza na wyższych poziomach odznaczają się nadal bardzo wysoką szczegółowością obrazu, bez nadmiernej ingerencji w jakość. Intel XeSS również wypada całkiem nieźle, moim zdaniem lepiej niż w kilku ostatnich, głośnych grach lub portach z konsol. Rozczarowuje AMD FSR, które na niższych poziomach skalowania wypada wyraźnie gorzej od innych metod - zarówno statycznie jak i w ruchu. Jeśli natomiast mowa o metodach wygładzania krawędzi, to ponownie rozwiązania od NVIDII oraz Epic Games (odpowiednio DLAA oraz TSR) prezentują najlepszy poziom. Tylko odrobinę gorzej wypada XeSS AA, natomiast w tyle ponownie pozostaje FSR AA. Zaskakująco dobrze zachowuje się TAA, co również nie jest taką oczywistą kwestią.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 18
• 19
• 20
• 21
• 22
• 23
• 24
• 25
• 26