Test procesorów Intel Core i7-2600K vs AMD FX-8150 - Który lepiej przetrwał próbę czasu? Sandy Bridge czy Bulldozer?

Dawno, dawno temu, gdzieś w odległej galaktyce, stanęły naprzeciw siebie procesory Intel Core i7-2600K i AMD FX-8150. Obydwa niby podobne, ale jednak zupełnie różne, co podzieliło ludzkość na długie lata. Jedni wierzyli wyłącznie w silny pojedynczy wątek i standardową budowę, drudzy pokładali nadzieje w innowacjach, które w przyszłości miała zaowocować ogromnymi profitami. Od tamtego momentu minęło 11 wiosen, wielu zdążyło już zapomnieć o istnieniu wspomnianej dwójki, ale PurePC postanowiło wyciągnąć trupy z szafy. Dosłownie oraz w przenośni. Jak spisują się procesory mające na karku ponad dekadę? Intel Core i7-2600K czy AMD FX-8150 lepiej zniósł próbę czasu? Sprawdźcie nasz urodzinowy test...

Autor: Sebastian Oktaba

Rewolucje mają niestety jedną paskudną cechę - często okazują się nieporozumieniem. Jest zarazem kompletnie nieistotne z jakiego powodu: czy wyprzedzały swoje czasy, stanowiły ślepą uliczkę rozwojową lub przegrały z pragmatyczną konkurencją. Ostatecznie w przypadku produktów sprzedażowych liczy się wyłącznie efekt końcowy. Takim nieudanym przedsięwzięciem w wykonaniu AMD bezsprzecznie można nazwać architekturę Bulldozer, która w momencie premiery sromotnie przegrywała z Intel Sandy Bridge pod względem wydajności i efektywności energetycznej. Pewnie nie wszyscy pamiętają, ale zanim nastała epoka Ryzenów niewiele osób wierzyło w odrodzenie AMD. Przewaga Intela była wówczas druzgocąca, pozycja ugruntowana, klientela zaś niechętna ponownie zaufać rywalowi. Jednak po sześciu latach rękawica ponownie została podjęta, a równowaga w kosmosie przywrócona. Wymagało to natomiast porzucenia wcześniejszych pomysłów i opracowania zupełnie nowej architektury. Czyli Bulldozer faktycznie był porażką? A może nareszcie dojrzał niczym wino? Najwięksi obrończy AMD twierdzili zresztą, że jeszcze kiedyś posiadacze Sandy Bridge pożałują swojego wyboru.

Procesory Intel Core i7-2600K i AMD FX-8150 wracają po latach na ring, aby ostatecznie ustalić, która architektura lepiej się zestarzała.

AMD FX-8150 był pierwszym i topowym procesorem bazującym na modułowej architekturze  Bulldozer, której specyficzna konstrukcja sprawiała, że często określano go mianem procesora ośmiordzeniowego. Producent nawet oficjalnie podawał takie informacje, świetnie wyglądające z marketingowego punktu widzenia, aczkolwiek w istocie każdy moduł dysponował dwoma jednostkami do obliczeń stałoprzecinkowych (ALU), natomiast jednostka zmiennoprzecinkowa (FPU) była współdzielona. AMD dokonało tutaj dużego uproszczenia w określaniu liczby rdzeni, nazwałbym taką komunikację wręcz naciąganiem, co znalazło zresztą rozstrzygnięcie przed kalifornijskim sądem. Firma musiała zapłacić pozywającym 12 milionów dolarów. Skutkiem zastosowania architektury modułowej była mocno nieprzewidywalna wydajność AMD FX-8150, której nie ratowały relatywnie wysokie fabryczne taktowania sięgające 4200 MHz, bogaty zestaw nowoczesnych instrukcji czy obsługa szybszych pamięci DDR3-1866. Cieniem na Bulldozerze położył się również wyższy pobór energii i brak zintegrowanego układu graficznego.

Jaki procesor kupić? Co wybrać do 400, 600, 800 i 1200 złotych? Lepszy Intel czy AMD? Poradnik zakupowy procesorów

Intel Core i7-2600K reprezentował najwyższy szczebel rodziny Sandy Bridge, która podobnie jak Bulldozery wykonana została w litografii 32 nm. Jednostka miała klasyczną budowę tzn. otrzymała cztery fizyczne rdzenie i obsługiwała technikę Hyper-Threading, która zapewnia obsługę ośmiu wątków jednocześnie. Producent poszedł więc sprawdzoną ścieżką, wytyczoną wcześniej przez poprzedników, niczego nie pozostawiając klientom do interpretacji. Największą przewagą Sandy Bridge nad konkurencją była bardzo wysoka wydajność jednowątkowa, która w dawnych czasach odgrywała rolę szczególnie istotną. Dlatego też topowy AMD FX-8150 niejednokrotnie rywalizował w grach komputerowych z budżetowymi modelami Pentium i Celeron (sic!). Intel Core i7-2600K zależnie od obciążenia pracował z fabrycznym taktowaniem 3500-3800 MHz, aczkolwiek posiadał nieprawdopodobny wręcz potencjał podkręcania. Kiedy AMD FX-8150 z niemałymi problemami osiągały 4500 MHz, Intel Core i7-2600K bez większego napinania dochodziły do granicy 5000 MHz, jednocześnie efektywniej przekuwając megaherce na czystą wydajność (obydwa modele mają odblokowany mnożnik).

PS: Przejrzałem redakcyjne zasoby i odkopałem kilka fajnych sprzętów, koniecznych do przeprowadzenia testu m.in. płyty główne ASUS ROG Maximus V Formula (Intel Z77) ora ASUS M5A99X EVO. Obydwie zapewniły procesorom komfortowe warunki pracy. Znalazłem też bardzo fajnie pamięci RAM 2x 8 GB ADATA XPG V2, które mogą działać z ustawieniami 2600 MHz CL11, jednak ze względu na specyfikę platform musiałem zostać przy 2133 MHz CL9-10-10-28. 

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »