Test płyt LGA 1155 - ECS, Foxconn i Gigabyte z Intel P67

Temperatury i podkręcanie

Czas na sprawdzenie płyt pod kątem OC i temperatur. Czy aby na pewno podkręcanie na podstawce LGA 1155 jest aż tak łatwe? Czy płyta nie ma większego znaczenia dla końcowego wyniku? A co sekcją zasilania? Procesory Sandy Bridge zasłynęły niskim poborem mocy. Jak płyty radzą sobie z procesorem Core i7 2600K pod kątem temperatur? Zanim pokażemy wyniki naszych badań, zachęcamy do zapoznania się z procedurą testową, którą można znaleźć na stronie przedstawiającej redakcyjną platformę. Jednocześnie w tym miejscu musimy wyjaśnić nieobecność na niektórych wykresach płyt z poprzedniego testu. Niestety użyty poprzednio procesor musieliśmy oddać do Intela. Gdy chcieliśmy go ponownie wypożyczyć okazało się, że ta konkretna sztuka uległa spaleniu. Nie ukrywamy naszego zawodu, bowiem testowanie na innej sztuce procesora sprawia, że niemożliwe jest porównanie możliwości OC płyt recenzowanych poprzednio.

Zaczynamy od sekcji zasilania. Wyniki pod obciążeniem nie przekraczają 40*C, natomiast różnie między płytami oscylują w granicy błędu pomiarowego. Wszystkie trzy produkty zapewniają bardzo dobre temperatury sekcji zasilania na ustawieniach standardowych.

Po solidnym podkręceniu procesora do 4,5 GHz sytuacja jest już bardziej klarowna. Na szczęście w tym teście mogliśmy porównać najnowsze wyniki do poprzednich. Zwycięzcą okazał się być Foxconn P67 Rattler, który zapewnił o 0,9*C niższe temperatury pod obciążeniem od Gigabyte'a GA-P67A-UD7. ECS P67H2-A2 okazał się być najsłabszy z całego tria, jednak i tak trzyma poziom płyt takich jak ASRock P67 Extreme4 i MSI P67A-GD65.

W przypadku mostka południowego PCH nie dzieje się nic ciekawego - różnice między płytami nie przekraczają 4,5*C. Na końcu stawki, z małą stratą do reszty lądują Gigabyte GA-P67A-UD7 i ECS P67H2-A2. Wyższe temperatury modelu UD7 od UD4 należy tłumaczyć konstrukcją chłodzenia (radiatory połączone ciepłowodami) i obecnością układu NF200.

Sprawdźmy teraz, jak z podkręcaniem BCLK. Również i tu różnice były minimalne. Zwycięzcą okazał się być niespodziewanie ECS P67H2-A2, który był lepszy od przedstawiciela Gigabyte o 0,2 MHz.

Na koniec zostawiliśmy gwóźdź programu, czyli szukanie maksymalnego zegara CPU. Byliśmy zaskoczeni wynikami modelu GA-P67A-UD7, który nieoczekiwanie wylądował na ostatnim, trzecim miejscu z wynikiem 4723 MHz, czyli o 77 MHz słabszym od lidera. Takie rozstrzygnięcie szokuje tym bardziej, że model UD7 kosztuje aż 400-500 zł więcej niż płyty ECS i Foxconna. Dlatego musimy dość pozytywnie ocenić możliwości OC płyty P67H2-A2, która nawiązała walkę z Foxconnem. Na duże oklaski zasługuje zwycięzca tej konkurencji, który faktycznie okazał się być w kwestii OC nie tyle ratlerkiem, co Rattlerem. A trzeba przypomnieć, że gdyby nie ograniczone możliwości regulacji BLCK (do 102 MHz możliwość zmiany jedynie o 1 MHz), być może udałoby się osiągnąć jeszcze odrobinę lepszy wynik.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• następna ›
• ostatnia »