Test płyt LGA 1155 - ECS, Foxconn i Gigabyte z Intel P67

ECS P67H2-A2

Rozpoczynamy od płyty głównej ECS, czyli modelu P67H2-A2. Jest to jeden z trzech przedstawicieli serii Black w ofercie tego producenta z czego dwa zostały oparte na chipsecie P67. Model P67H2-A2 jest drugim najwyższym w kolejce, bowiem wyżej w hierarchii stoi jeszcze P67H2-A. Patrząc na ceny w europejskich sklepach (ok. 550 zł + koszty wysyłki) rywalem tej płyty jest przede wszystkim Gigabyte GA-P67A-UD4-B3. Płyty ASRock P67 Extreme4 (B3) i MSI P67A-GD65 B3 są tańsze o około 70 zł, zaś Asus P8P67 Evo 3.0 i Asus Sabertooth 3.0 są droższe o blisko 70 zł.

Specyfikacja techniczna

• Nazwa: ECS P67H2-A2
• Cena: ~550 zł
• Mostek południowy: P67 (B3)
• Obsługiwane procesory: Intel Core i3/i5/i7
• Format płyty: ATX
• Ilość slotów pamięci: 4x DDR3
• Maksymalna ilość pamięci: 32 GB
• Karta sieciowa: 2x 10/100/1000 Mb/s
• Kodek dźwiękowy: Realtek ALC892
• Obsługa CrossFire: Tak (x8 + x8)
• Obsługa SLI: Tak (x8 + x8)
• RAID: Tak (RAID 0,1, 5 i 10)
• IEEE 1394: Brak
• PCI-Express x16/x8: 2
• PCI-Express x4: Brak
• PCI-Express x1: 1
• Sloty PCI: 2
• Serial ATA: 4x SATA II + 4x SATA III
• Kanały ATA: Brak
• Liczba portów USB: 16 (6 na płycie i 10 na tylnym panelu)

Wyposażenie

Przyjrzyjmy się na początku pudełku i jego zawartości. Opakowanie jest utrzymane w ciemnych barwach, co wraz z nazwą "Black Deluxe" sugeruje, że mamy do czynienia z produktem dla wymagających użytkowników. Jak widać producent nie omieszkał zamieścić informacji, że płyta główna jest wyposażona w chipset P67 w rewizji B3, pozbawionej błędu z interfejsem SATA II. W środku oprócz płyty znajdziemy instrukcję, krążek DVD ze sterownikami, osiem kabli SATA, zaślepkę i mostek SLI. Co najważniejsze znajdziemy tam również przedni panel USB 3.0, za co ECS należą się brawa.

Pudełko wygląda naprawdę zacnie

Panel USB 3.0 do obudowy - miły dodatek

Oględziny laminatu

Z dalszej perspektywy okazuje się, że opakowanie nie było tylko zagraniem marketingowym. Płyta ECS wygląda naprawdę bardzo solidnie i w niczym nie ustępuje renomowanej konkurencji jeśli chodzi o estetykę. Nie można mieć uwag również do chłodzenia, które jest aż nadto rozbudowane. Jak na średnią półkę przystało P67H2-A2 został wyposażony w dwa sloty PCI-E obsługujące SLI i CrossFire w trybie x8 + x8.

Okolice banków pamięci bez większych uwag. Tuż obok umieszczono złącze 4-pin dla wentylatora od chłodzenia CPU. Slot PCI-E x16 jest wystarczająco daleko, by nie przeszkadzać w wyjmowaniu kości RAM. W tym miejscu wypadałoby wspomnieć o technologii 15u Gold Contact. Producent informuje nas, że powiększył trzykrotnie końcówki pinów w gnieździe procesora i bankach pamięci, co zapewnia lepszy kontakt zamontowanych podzespołów, mniejszą awaryjność i dłuższe działanie.

Dolne rejony płyty zostały wyposażone w złącza SATA II i III, panelu obudowy, FireWire, USB 2.0 oraz 3.0. ECS przyjęto jak widać taktykę ASRocka i zamontowało w tej okolicy wyświetlacz diagnostyczny oraz przyciski Power/Reset.

Wyświetlacz kodów, przyciski P/R - płyta zachęca do OC

Sekcja zasilania rozbudowana, choć dziwi troszkę niestandardowy układ faz 8 + 1, czyli osiem faz dla procesora i tylko jedna faza dla kontrolera pamięci. Ciekawe, czy odbije się to w jakiś sposób na wynikach temperatur sekcji... Trzeba za to pochwalić układ chłodzenia elementów zasilających. Dwa solidne radiatory, połączone dwiema rurkami cieplnymi powinny skutecznie schłodzić męczone przez nas mosfety. Producent chwali się także wykorzystywaniem polimerowych kondensatorów, co jednak nie jest niczym unikalnym.

Obchód kończymy na tylnym panelu. Mamy do dyspozycji osiem portów USB 2.0, dwa USB 3.0, dwa złącza e-SATA, a także port PS/2 i wyjście SPDIF. Nie zapomniano również o overclockerach i dodano przycisk resetujący BIOS. Przy okazji podziwiania ilości złącz wypada wspomnieć o technologii EZ Charger, która trzykrotnie zwiększa natężenie prądu w złączach USB (z 500mA do 1500mA), co zapewnia szybsze ładowanie urządzeń USB.

BIOS/UEFI

W przypadku ECS mamy do czynienia z BIOS w stylu UEFI. Jeśli chodzi o sam jego wygląd można mieć różne odczucia - jednych kolorowa czcionka na niebieskim tle odrzuci, a innych w pełni zadowoli. Jeśli chodzi o mnogość opcji, to mamy kilka obiekcji. Główną jest brak opcji Internal PLL OverVoltage w najnowszym BIOS, co z pewnością zaniża możliwości OC procesora o ok. 50-100MHz. Nie mniej ważną uwagą jest bardzo uboga zakładka ustawień opóźnień pamięci, gdzie mamy do wyboru zaledwie cztery podstawowe timingi (plus Command Rate z głównego menu). Jak na płytę Black Series - zdecydowanie zbyt ubogo. Wątpliwości budzi też umiejscowienie opcji zmiany szyny BCLK, którą ciężko znaleźć. Trzeba się bowiem udać do zakładki Integrated Clock Chip Configuration, ustawić znalezione tam opcje na Enabled i dopiero w profilu DIV-2S znajdziemy New Frequency, która umożliwi nam bardzo dokładną zmianę BCLK. Niezwykle irytujące bywają również próby wejścia do BIOS - czasem zdarza się, że pomimo wciskania klawisza F2 przez dziesięć sekund płyta potrafi przejść do uruchamiania systemu. Sam BIOS działa bez problemów, nie zawiesza się, a przejście z zakładki do zakładki jest w pełni płynne.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »