Test płyt LGA 1155 - ECS, Foxconn i Gigabyte z Intel P67

Nowa podstawka, nowe chipsety

Zanim przystąpimy do omawiania płyt głównych ECS, Foxconn i Gigabyte przypomnijmy, co nowego przynoszą „mobasy” pod podstawkę LGA 1155. Następcą popularnego P55 pod LGA 1156 jest chipset P67, zaś H55 został zastąpiony przez H67. Tak samo jak w przypadku poprzedniej generacji, tylko na płytach głównych z wersją H67 jest możliwe uruchomienie zintegrowanej karty graficznej Intel HD Graphics 2000/3000, choć od maja tego roku możliwości obu chipsetów łączy wersja Z68. Jak widać na niżej załączonym obrazku P67 obsługuje jedno złącze PCI-E 2.0 w trybie x16 lub dwa złącza w trybie x8. Wciąż mamy obsługę pamięci DDR3 1333 MHz, co wiele osób zapewne dziwi, skoro w sklepach znajdujemy kości pracujące z prędkościami ponad 2000 MHz. Jednak nie ma problemów z obsługą takich modułów - dostępne są również mnożniki ustawiające RAM na 1600 MHz, 1866 MHz oraz 2133 MHz. DMI zapewniające komunikację pomiędzy CPU i chipsetem zostało zwiększone z 16 Gb/s do 20 Gb/s. Mamy również obsługę do czternastu portów USB 2.0 (USB 3.0 wciąż jest obsługiwane przez zewnętrzne kontrolery), 6 portów SATA, z czego dwa SATA III, oraz w przypadku procesorów "K" - oprogramowanie Intel Extreme Tuning, służące do podkręcania z poziomu systemu.

A co z chipsetem H67? Niestety, nie sposób tutaj nie wspomnieć o zablokowanym OC w budżetowej propozycji Intela. Możliwe jest jedynie symboliczne (o 100-150 MHz) podkręcenie procesora poprzez zwiększenie szyny BCLK, co jednak ambitnych entuzjastów komputerowych raczej nie zadowoli. Płyty główne pod H67 oferują również odblokowany mnożnik zintegrowanego GPU - ale niech rzuci kamieniem ten, kto zamierza z tej możliwości skorzystać...

Różnic pomiędzy H67 oraz P67 jest wcale niemało, oprócz obsługi zintegrowanego GPU rzecz jasna. Największą z nich, jaka rzuca się w oczy, jest brak obsługi dwóch złącz PCI-E 2.0 w trybie x8 + x8, co jednak może być zrozumiałe biorąc pod uwagę brak możliwości podkręcania CPU. W końcu chipset H67 ma obsługiwać przede wszystkim zintegrowane Intel HD Graphics, ewentualnie jedną zewnętrzną kartę graficzną, a posiadacz takiej płyty głównej przeważnie nie powinien rozmyślać o tworzeniu SLI/CrossFire. Kolejną różnicą jest brak obsługi oprogramowania Intel Extreme Tuning, co również nie dziwi w świetle powyższych informacji.

Przy okazji omawiania chipsetów P67 i H67 warto również poznać kilka faktów dotyczących nowej i starej podstawki. Socket LGA 1155 względem poprzednika posiada jeden pin mniej i co najważniejsze nie jest z nim kompatybilny - powyższy szkic jasno wskazuje na fakt, że wcięcia, umożliwiające zamontowanie procesora, zostały w nowej podstawce przesunięte o 2,5 mm, co skutecznie uniemożliwia prawidłowy montaż procesora Sandy Bridge na płycie LGA 1156 czy też Lynnfielda na płycie LGA 1155. Pocieszające jest to, że systemy chłodzenia pod LGA 1156 są w pełni kompatybilne z nowym Socketem, co pozwala części nabywców zaoszczędzić odrobinę pieniędzy.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »