Test płyt głównych LGA 1155 z chipsetem Z68 pod Sandy Bridge

Nowa podstawka, nowe chipsety

Zanim przejdziemy do omawiania płyt głównych z chipsetem Z68 pasowałoby wytłumaczyć, co ciekawego przynosi nowy chipset. A wbrew pozorom jest tych rzeczy kilka. Przede wszystkim trzeba wspomnieć, że główną zmianą jest połączenie możliwości OC procesora z opcją używania zintegrowanej karty graficznej Intel HD 2000 lub HD 3000. Jak widać na niżej załączonym obrazku Z68 obsługuje jedno złącze PCI-E 2.0 w trybie x16 lub dwa złącza w trybie x8, tak samo jak P67. Mamy też obsługę pamięci DDR3 1333 MHz, a DMI zapewniające komunikację pomiędzy CPU i chipsetem ma przepustowość w wysokości 20 Gb/s, czyli bez zmian. Do tego dochodzi obsługa do czternastu portów USB 2.0 (USB 3.0 wciąż jest obsługiwane przez zewnętrzne kontrolery), 6 portów SATA, z czego dwa SATA III, oraz w przypadku procesorów "K" - oprogramowanie Intel Extreme Tuning, służące do podkręcania z poziomu systemu.

Pojawia się jednak jedno dodatkowe pole, którego na próżno można szukać w diagramach opisujących P67 i H67, czyli Intel Smart Response. Co to takiego? Do opisu tej technologii zapraszam do osobnej strony, gdyż stanowi jedną z dwóch nowości, które stanowią dość dobry argument nakłaniający do nabycia płyty głównej z chipsetem Z68.

Dla porządku przypomnę jeszcze różnice między najnowszą podstawką Intela a LGA 1156. Socket LGA 1155 względem poprzednika posiada jeden pin mniej i co najważniejsze nie jest z nim kompatybilny - powyższy szkic jasno wskazuje na fakt, że wcięcia, umożliwiające zamontowanie procesora, zostały w nowej podstawce przesunięte o 2,5 mm, co skutecznie uniemożliwia prawidłowy montaż procesora Sandy Bridge na płycie LGA 1156 czy też Lynnfielda na płycie LGA 1155. Pocieszające jest to, że systemy chłodzenia pod LGA 1156 są w pełni kompatybilne z nowym Socketem, co pozwala części nabywców zaoszczędzić odrobinę pieniędzy.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »