Test obudowy Fractal Design Torrent - Połączenie designerskiego, przewiewnego frontu z wentylatorami 180-milimetrowymi

Test obudowy Fractal Design Torrent - Wygląd zewnętrzny #2

Front szwedzkiej obudowy to moim zdaniem jest jej najmocniejsza strona, przynajmniej jeśli chodzi o konstrukcję zewnętrzną. Mowa zarówno o wyglądzie, jak i funkcjonalności. Mowa o białej (lub w innych wersjach kolorystycznych obudowy - czarnej bądź szarej) ramce, na której osadzono srebrny grill doprawiony dyskretnym logiem producenta. Całość nie stanowi żadnej przeszkody dla wentylatorów, które mogą z powodzeniem zasysać do wnętrza chłodne powietrze. I co tu dużo ukrywać, prezentuje się to ładnie i oryginalnie. Panel łatwo też zdjąć - łapiemy i ciągniemy mocno do siebie, wtedy uzyskujemy dostęp do drobnego filtra przeciwkurzowego, który pokrywa cały przód i chroni wnętrze komputera przed kurzem.

Niestety jak to zwykle bywa, nie ma róży bez kolców. Bowiem o ile przód w Fractal Design Torrent sprawia dobre pierwsze wrażenie i całkowicie spełnia swoją rolę, tak dokładniejsza inspekcja kończy się dość smutnym wnioskiem. Jedynym metalowym elementem tutaj jest... tabliczka z logiem i nazwą "Fractal". Zarówno ramka, grill jak i nawet elementy montażowe (zatrszaski!) są plastikowe. Podobnie jak w przypadku górnej pokrywy obudowy nie jestem w stanie znaleźć dla tego wytłumaczenia. Zwłaszcza, że przypominam iż mowa o obudowie za ponad 800 złotych i producencie, który przyzwyczaił nas do rozwiązań klasy premium. Tworzywo sztuczne z pewnością nie należy do tej grupy i co więcej rzutuje na funkcjonalność. Plastikowe zaczepy są mniej żywotne od metalowych, a dodatkowo filtr przeciwkurzowy jest montowany na zatrzaski, a nie magnesy - te nie miałyby się czego trzymać w takiej konstrukcji.

Tył w Fractal Design Torrent można podsumować jako jeden wielki otwór wentylacyjny. Mamy tutaj do czynienia ze strukturą plastra miodu od dołu, aż po szczyt konstrukcji - łącznie z śledziami dla kart rozszerzeń. Jak wspomniałem wcześniej zasilacz przeniesiony został ze spodu, na górę obudowy. Prócz wycięcia na PSU oraz złącza płyty głównej znajdziemy tutaj też miejsce na wentylator 140- lub 120-milimetrowy, który jednak nie został fabrycznie obsadzony żadną jednostką. Nie ma z tym jednak większego problemu, bowiem z pięcioma wentylatorami w zestawie i tak czuć, że powietrze ucieka tędy naturalnie. Pomaga też w tym zasilacz. Pytanie jak sprawa wyglądałaby dla osób, które posiadają pasywne PSU? W końcu naturalną konwekcją trafiałoby do niego wyłącznie ciepłe powietrze z okolic chłodzenia procesora...

Spód testowanej obudowy nie przynosi żadnych przełomowych rozwiązań, ani niczym szczególnym nie zaskakuje. Prócz okazałych nóżek z gumowymi podkładkami antypoślizgowymi znajdziemy tutaj wyłącznie duży otwór wentylacyjny. Nie jest on jednak dedykowany zasilaczowi (ten znajduje się na górze obudowy), a fabrycznym (lub dodatkowym) wentylatorom. Zamontować tutaj możemy, oczywiście od środka, dwie jednostki 180-milimetrowe lub trzy 140- bądź 120-milimetrowe. Fabrycznie mowa o trzech wentylatorach 140-milimetrowych oraz siateczkowym filtrze przeciwkurzowym, do którego jest łatwy dostęp za sprawą wysuwania go od przodu. Niestety, nóżki obudowy to kolejny raz element wykonany z tworzywa sztucznego.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »