Test obudowy Corsair Crystal 680X RGB - szklana i podświetlana

Test obudowy Corsair Crystal 680X RGB - Wygląd wewnętrzny #1

Dostanie się do środka Corsair Crystal 680X RGB jest wybitnie łatwe i nie potrzeba ani śrubokręta, ani odkręcania szybkośrubek palcami. Łapiemy za szybę z przodu i otwieramy drzwiczki. Wewnątrz czekają na nas cztery fabryczne wentylatory 120-milimetrowe, tacka pod płytę główną ze sporym wycięciem ułatwiającym montaż chłodzenia procesora i aż 9 otworów na okablowanie zabezpieczonych gumowymi przelotkami. Brak tu ostrych krawędzi, a metalowe elementy zostały w większości pomalowane proszkowo na biało. Tylko śledzie od kart rozszerzeń, nity i śrubki oraz gumowe elementy pozostały czarne. Takie połączenie prezentuje się naprawdę ładnie, zwłaszcza gdy ktoś dopasuje kolorem resztę podzespołów.

Z przodu obudowy znajdziemy trzy wentylatory 120-milimetrowe w postaci Corsair LL120 RGB, które pracują z prędkością od 600 do 1500 RPM przy wydajności 43,25 CFM i ciśnieniu rzędu 1,61 mmH20 oraz generowanym hałasie do 24,8 dB(A). To jednostki PWM wyposażone w kolorowe podświetlenie w łopatkach i wewnętrznej części ramki. Ich kultura pracy na niskich obrotach jest bardzo dobra, na wyższych zaś i po przyłożeniu ucha do obudowy słychać delikatny szum powietrza i pracę łożyska. Przed nimi umieszczono siateczkowy, magnetyczny filtr przeciwkurzowy. Dostęp do niego jest jednak utrudniony - nie można go wyjąć zdejmując front, a zamiast tego trzeba odkręcać specjalny metalowy stelaż, na którym osadzone są wentylatory. Bardzo niewygodne i niepraktyczne.

Identyczny system montażu filtra zastosowano na górze obudowy, gdzie zmieścimy dwa wentylatory 140- lub 120-milimetrowe lub odpowiadające im chłodnice o długości do 280 lub 240 milimetrów. Z tyłu znowu mamy jeden fabryczny wentylator, acz tym razem bez podświetlenia. To zaskakujący wybór biorąc pod uwagę obecność aż trzech okien, dających dobry wgląd do obudowy. Zastosowana jednostka to Corsair SP120, która pracuje z prędkością do 1200-1400 RPM przy wydajności 51,3 CFM przy ciśnieniu 1,51 mmH20 i deklarowanym poziomie hałasu 23,87 dB(A). Realna kultura pracy jednak jest gorsza, a jednostka jest wyraźnie słyszalna. Najgorzej wygląda sprawa terkoczącego łożyska na pełnych obrotach. Śledzie dla kart rozszerzeń są metalowe, wykręcane i wentylowane. Jeśli jednak ktoś chciałby zamontować kartę graficzną pionowo, to musi dokupić riser PCIe, bo w zestawie go zabrakło.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »