Test obudowy Corsair 7000D Airflow - Komputerowy Kolos Rodyjski, który stawia na przewiewność oraz magazynowanie danych

Test obudowy Corsair 7000D Airflow - Wygląd wewnętrzny #2

Stalowy panel boczny, podobnie jak szklany, zamontowany jest na dwóch zawiasach z tyłu i zatrzaskach z przodu. Na szczęście mimo iż jest on piekielnie solidny - ma grubość około 2 milimetrów, mierzone suwmiarką w miejscach bez przetłoczeń - to jest on lżejszy od "okna", a tym samym nie podziela jego problemów z opadaniem. Nie da się też nie zauważyć otworu wentylacyjnego bliżej frontu, ciągnącego się od góry do dołu. Został on zabezpieczony przeciwkurzowym filtrem magnetycznym, który (de)montowany jest od środka.

Po zdjęciu panelu bocznego naszym oczom ukazuje się stelaż dla wspomnianych wcześniej nawet czterech wentylatorów 120-milimetrowych lub radiatorów o długości do 420 milimetrów oraz... drugie drzwiczki. Ta sama sytuacja miała już miejsce w seriach Corsair 5000 i 4000. Mają one ukrywać przed wzrokiem okablowanie. Tylko pytanie przed czymi wzrokiem, skoro nie ma tutaj drugiego okna? Zamiast tego zajmują miejsce, utrudniają pracę, zwiększają masę obudowy i koszt produkcji, a prócz tego są po prostu dość liche i chyboczą się przy byle dotknięciu. Na szczęście można je łatwo i szybko wymontować i schować do kartonu od obudowy.

Bez różnicy czy zdecydujecie się na demontaż czy odchylenie drugich drzwiczek waszym oczom ukaże się druga strona tacki płyty głównej oraz piwnica. W pierwszym przypadku zobaczymy tackę do montażu nośników 2,5 cala, plastikowe rynienki ułatwiające ułożenie okablowania oraz fabrycznie zamontowane opaski rzepowe, pozwalające zapanować nad przewodami. Są też zaczepy na dodatkowe opaski, które są w pudełku z akcesoriami Nie można też nie docenić obecności repeatera obrotów wentylatorów, do którego można podłączyć do sześciu jednostek PWM. Zasilany on jest wtyczką SATA, a podłączamy go wtyczką typu 4-pin do płyty głównej

Piwnica w Corsair 7000D Airflow jest całkiem ciekawa. Znajdziemy tutaj dwie demontowalne klatki dla HDD, każda z trzema saneczkami - niestety plastikowymi; miejsce dla zasilacza z podkładkami amortyzującymi oraz wspomniane wcześniej wyjmowane okienko dla PSU. Najciekawszym elementem są jednak klatki dla HDD, które można też zamontować jedna na drugiej, co zwolni sporo miejsca w piwnicy bez zmniejszania pojemności na HDD/SSD. Wymaga to jednak zmiany przedniej części piwnicy oraz zdjęcia metalowej maskownicy, o której wspominałem wcześniej. Cała operacja jest jednak prosta i polega na wykręceniu kilku śrubek.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »