Test obudowy Chieftec Visio Air - Niewielka, pojemna i zaskakująco tania. Ciekawa konstrukcja za niecałe 250 zł

Test obudowy Chieftec Visio Air - Funkcjonalność

Przestronność zaplecza Chieftec Visio Air wynika ze sposobu umiejscowienia zasilacza, który montujemy pionowo z wentylatorem skierowanym w stronę wycięcia w lewym boku. Wejdzie tutaj praktycznie dowolna jednostka, nawet znacznie dłuższe od podawanych przez producenta (200 mm). Zasilacz usytuowany jest około 80 mm powyżej podłogi obudowy, dzięki czemu zyskujemy pod spodem sporo miejsca na okablowanie. Metalowym szynom nie zapewniono jednak żadnych podkładek antywibracyjnych. Problemem takiego ułożenia jest zasłonięcie znacznej części otworów na przewody i zablokowanie dostępu do otworu rewizyjnego płyty głównej przez wszystko, co znajduje się powyżej dolnej krawędzi zasilacza. 

Chieftec Visio Air zapewnia dużo miejsca na podzespoły i systemy chłodzenia, ale relatywnie niewiele na nośniki, chociaż sposób instalacji takich urządzeń jest całkiem ciekawy. Służy do tego klatka umieszczona w prawym górnym rogu zaplecza, którą można odkręcić, natomiast cztery śruby trzymające zasobnik umieszczono wokół zewnętrznego otworu wentylacyjnego. Wewnątrz zmieścimy maksymalnie dwa nośniki 2,5 cala albo 3,5 cala, optymalnie dwa mniejsze i jeden większy. Każdy przykręcimy nawet bez wyjmowania klatki, bowiem otwory montażowe sprytnie poustawiano, aby podczas instalacji nie blokowały kolejnych urządzeń. Podkładek redukujących wibracje oraz saneczek oczywiście zabrakło. Ułożenie elementów ponownie przypomina Corsair 6500D, tylko w zubożonej wersji dostosowanej do poziomu cenowego testowanej skrzynki. 

Ciasnota w pionie między przestrzenią dla zasilacza, modułem nośników oraz stelażem będzie trochę problematyczna nawet przy konstrukcjach BTF, dlatego podczas składania zestawu w Chieftec Visio Air należy bezwzględnie zaczynać od podzespołów bazowych. Spód komory zaplecza zawiera dodatkowe otwory montażowe dla jednego nośnika 2,5 calowego, odrobinę poprawiając możliwości magazynowe recenzowanej obudowy. Producent też troszeczkę kombinował z formatem, bowiem Chieftec Visio Air wprawdzie obsługuje płyty główne ATX, jednak wchodzą dosłownie na styk. Wymusiło to również ograniczenie zaślepek na karty rozszerzeń do sześciu, wszystkie na szczęście perforowane oraz wielokrotnego użytku.

Spód konstrukcji od strony głównej komory przeznaczonej dla podzespołów, praktycznie cały został naszpikowany otworami w kształcie plastrów miodu. Wynika to między innymi z faktu, że fabrycznie zamontowane wentylatory zasysające chłodne powietrze umieszczono właśnie na spodzie. Pozycja jednostek podlega regulacji, można tutaj wstawić również 3x 120 mm zamiast 2x 140 mm. Podobną ilość miejsca znajdziemy na górze, natomiast we wnęce kolejne 2x 120 mm. Jeszcze jedną 140-kę wyrzucającą ciepłe powietrze umieszczono na tyłach obudowy. Sumarycznie można wewnątrz zainstalować 9x 120 mm, 5x 140 mm, 2x AiO 360 mm (góra / dół), 1x AiO 240 mm (wnęka) oraz 140 mm AiO (tył). Nieźle jak na naprawdę niewielki midi-tower.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »