Test Lenovo ThinkPad P15 2. generacji - Wydajna stacja robocza z Intel Xeon W-11955M oraz kartą NVIDIA RTX A4000 Laptop GPU

Lenovo ThinkPad P15 2. generacji - jakość wykonania, wnętrze notebooka

Notebook Lenovo ThinkPad P15 2. generacji przyjechał do redakcji w zwykłym kartonowym opakowaniu, na którym nie znajdziemy nic prócz logotypu marki oraz szczątkowych informacji na temat sprzętu. Wewnątrz oprócz notebooka znajdziemy jeszcze zasilacz o mocy 230 W wraz z kablem zasilającym oraz podstawową dokumentacją.

Nie da się ukryć, że Lenovo ThinkPad P15 2. generacji to stacja robocza pełną gębą. Nie jest to najsmuklejszy ani najlżejszy notebook z ekranem o przekątnej 15,6". Właściwie to jest to największa i najgrubsza "piętnastka", jaką testowałem od bardzo długiego czasu. Design jest bardzo prosty, ale jednocześnie nie został unowocześniony. To klasyczny ThinkPad ze swoimi zaletami oraz wadami Wiele elementów charakterystycznych dla ThinkPadów znalazło się także w stacji roboczej ThinkPad P15 2. generacji. Ramki wokół ekranu nadal są stosunkowo grube, co naturalnie zwiększa także wymiary całego urządzenia. Na zewnętrznej pokrywie znajdziemy tylko logo ThinkPad. Ten sam logotyp umieszczono także pod klawiaturą. Z kolei na zawiasie nadrukowano logo producenta oraz napis P15 Gen.2, oznaczający z jakim modelem mamy do czynienia. Generalnie Lenovo ThinkPad P15 2. generacji jest bardzo funkcjonalny, ale zdecydowanie nie jest najpiękniejszą mobilną stacją roboczą. Tutaj producent wyszedł z założenia, że mobilna stacja robocza ma przede wszystkim dobrze działać, a nie krzykliwie się prezentować.

Jakość wykonania Lenovo ThinkPad P15 2. generacji nie odbiega specjalnie od tego, do czego przyzwyczaiły nas poprzednie modele mobilnych stacji roboczych. Zewnętrzna pokrywa to połączenie polimeru PPS oraz włókna szklanego, dzięki któremu konstrukcja z zewnątrz jest wyjątkowo solidna. Obszar palmrestu oraz spodu to przede wszystkim wzmocnione tworzywo sztuczne, odpowiednio usztywnione wewnątrz obudowy. Charakteryzuje się sporą podatnością na wszelkie zabrudzenia, zwłaszcza odciski palców. Obudowa jest mimo wszystko bardzo dobrze spasowana. Podczas użytkowania bardzo mocno czuć, że obcujemy z urządzeniem najwyższej jakości. Tylko ramka wokół ekranu została wykonana z matowego tworzywa sztucznego. Sprzęt wykorzystuje także dwa, aluminiowe zawiasy, które umożliwiają odchylenie ekranu o kąt 180 stopni. Sprawiają wrażenie dużo bardziej odpornych niż zawiasy w wielu innych laptopach. Wyglądają przy tym solidnie i myślę, że ich żywotność w dłuższej perspektywie czasu może być dobra. Nie brakuje ponadto certyfikatu MIL-STD-810H, który potwierdza zwiększoną odporność urządzeń na uszkodzenia mechaniczne oraz niesprzyjające elektronice warunki środowiskowe.

Notebook Lenovo ThinkPad P15 2. generacji został wyposażony w klawiaturę wyspową typu chicklet. Jest to klawiatura pełnowymiarowa, a więc z osobno wydzielonym blokiem numerycznym. Komfort użytkowania jest wzorowy i w zasadzie nie mam do czego się przyczepić. Klawisze cechują się w miarę głębokim i wyraźnie wyczuwalnym skokiem. Same klawisze mają charakterystycznie zaokrąglone boki, które dodatkowo podnoszą jakość użytkowania, bowiem w ten sposób świetnie dopasowują się do powierzchni palców. Oprócz tego klawiatura cechuje się dwustopniowym, białym podświetleniem, które reguluje się poprzez kombinację klawiszy Fn+Spacja. Podświetlenie zdecydowanie warto użyć, gdy chcemy popracować w ciemniejszym pomieszczeniu bez konieczności włączania osobnego źródła światła. Standardowo także w laptopie ThinkPad, klawisze Fn oraz lewy Ctrl zamieniły się miejscami - z jakiegoś powodu ten trend jest nieustannie kontynuowany przez firmę, co wielu osobom nie koniecznie musi przypaść do gustu. Dużym plusem jest także to, że klawiatura zastosowana w ThinkPadzie P15 2. generacji jest również odporna na zachlapanie.

Pod klawiaturą umieszczono touchpad z trackpointem, ale niestety tym razem producent zdecydował się na zintegrowanie dolnych przycisków z resztą płytki dotykowej. Nad panelem znalazło się jednak miejsce na dodatkowe klawisze, które można wykorzystać np. w połączeniu z trackpointem, umieszczonym standardowo pomiędzy przyciskami G, H oraz B. Powierzchnia jest idealnie gładka, a palce przemieszczają się po niej bez żadnych problemów. Sam dotyk jest niezwykle wręcz przyjemny, co jeszcze bardziej poprawia komfort użytkowania. Dolna część touchpada ma z kolei wyraźnie wyczuwalny skok - w momencie kliknięcia płytka lekko opada. Na szczęście nie na tyle mocno, by do wnętrza mogły przedostać się jakiekolwiek zabrudzenia. Kółeczko do nawigacji jest w kolorze czerwonym oraz delikatnie chropowate, co jednak nie przeszkadza w korzystaniu z niego. Na plus warto zaznaczyć czułość, która jest bardzo precyzyjna. Wystarczy delikatnie musnąć trackpoint palcem, a kursor myszy zacznie przesuwać się w odpowiednim kierunku.

Głośniki, w przeciwieństwie do wielu innych laptopów, nie są tym razem umieszczone na przodzie notebooka, gdzie mogłyby zostać łatwo stłumione. Producent umieścił je nad klawiaturą, a dźwięk wydobywa się bokami komputera. Audio nie jest przesadnie mocne (nie przekracza 79 dB), ale nie można jednocześnie narzekać na jakiekolwiek zniekształcenia. Do posłuchania muzyki czy odpalenia filmu będą w miarę wystarczające. Brakuje jednak mocno niskich tonów, co jest spowodowane brakiem osobnego głośnika niskotonowego. W ogólnym rachunku, jakość wydobywającego się dźwięku można określić jako przeciętną - nie jest zła, ale jednocześnie niczym szczególnym się nie wyróżnia. Na plus obecność gniazda audio, więc zawsze pozostaje także możliwość złożenia przewodowych słuchawek.

Lenovo ThinkPad P15 2. generacji oferuje całkiem rozbudowany zestaw portów, ale jednocześnie jestem rozczarowany, że tak masywny sprzęt oferuje wyłącznie dwa pełne porty USB typu A. Poszczególne złącza znajdziemy zarówno z lewej jak i prawej strony oraz dodatkowo z tyłu. Ich rozmieszczenie można ocenić jako bardzo dobre. Z lewej strony Lenovo umieściło pełny port HDMI 2.1, pojedynczy USB 3.2 typu A Gen.1, gniazdo nanoSIM (4G/LTE) oraz gniazdo audio-jack 3.5 mm (typu combo). Z prawej strony znajdziemy czytnik SmartCard, pełny czytnik kart pamięci SD oraz drugie złącze USB 3.2 typu A Gen.1. Z tyłu nie zabrakło aż trzech portów USB typu C, z czego dwa są zgodne z interfejsem Thunderbolt 4 (oba mają pełną prędkość 40 Gb/s; obsługują tryb DP 1.4 oraz ładowanie PD 3.0). Trzeci port USB 3.2 typu C Gen.2 jest zgodny z trybem alternatywnym DisplayPort 1.4. Laptop ma zatem bardzo rozbudowane zaplecze w kontekście możliwości podłączenia dodatkowych monitorów 4K lub np. zewnętrznych kart graficznych. Z tyłu umieszczono jeszcze port Ethernet RJ-45 2.5 Gb oraz gniazdo do wpięcia zasilacza.

Lenovo ThinkPad P15 2. generacji jest dosyć masywnym laptopem, jednak dojście do podzespołów jest łatwiejsze niż wydawałoby się to, gdy popatrzymy na obudowę. Przede wszystkim producent ponownie oferuję płytę serwisową, którą trzyma jedna śrubka oraz kilka zatrzasków. Znajdziemy pod nią dwa sloty SO-DIMM dla pamięci RAM oraz dwa złącza M.2 dla szybkiej rozbudowy nośników SSD PCIe 4.0 NVMe. Jeśli chcemy dostać się do układu chłodzenia, konieczne będzie zdjęcie całego spodu. W tym celu należy odkręcić kilkanaście śrubek krzyżakowych. Dużym plusem dla Lenovo jest to, że śrubek nie trzeba zdejmować (są przymocowane do spodniej obudowy), więc nie ma obawy o przypadkowe zaginięcie choćby jednej śrubki. Należy także pamiętać o uprzednim usunięciu klapy serwisowej, bowiem pod nią znajdują się jeszcze dwie śrubki, które także należy odkręcić. Po tym wystarczy ostrożnie podważyć obudowę i ją zdjąć.

Zastosowany układ chłodzenia jest wyjątkowo masywny, bijąc na głowę nawet topowe laptopy Lenovo Legion, które przeznaczone dla graczy. Gruba obudowa (3 cm grubości!) zawiera w sobie dwa wentylatory, cztery radiatory oraz cztery rurki cieplne, z czego ta umieszczona na samej górze może pochwalić się także sporą grubością. Dwa heatpipe'y odprowadzają ciepło wyłącznie z układu graficznego, z czego trzecia przechodzi jednocześnie przez GPU oraz procesor. Czwarta, ta umieszczona na szczycie, przechodzi przez sekcję zasilania oraz procesor. Rozwiązanie, choć wygląda na doskonale zaprojektowane, okazuje się niewydolne dla CPU, o czym przekonacie się przeglądając wyniki z temperaturami procesora. Jak widać (czy raczej nie widać), nie widzimy tutaj dodatkowych slotów na RAM, zamontowanego SSD oraz karty sieciowej. Gdzie są?

Są pod klawiaturą (lub po drugiej stronie płyty głównej) - aby się dostać do reszty podzespołów, należy lekko podważyć klawiaturę poprzez przesunięcie jej w stronę ekranu. Wyjmując klawiaturę należy przy okazji zadbać o odpięcie dwóch taśm, łączących ją z płytą główną. Po usunięciu klawiatury widzimy małą, białą tackę - to właśnie pod nią umieszczono dwa kolejne sloty SO-DIMM na pamięć RAM oraz zamontowany SSD PCIe 4.0 NVMe. Dostęp do karty sieciowej jest jeszcze łatwiejszy, bo nie jest ona ukryta pod metalową płytką.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »