Synology DS1019+ - Test pięciodyskowego serwera NAS

Synology DS1019+ - Oprogramowanie

Testowany dziś NAS posiada system operacyjny Synology DiskStation Manager w wersji 6.2.2 (a dokładniej rewizję 6.2.2-24922 Update 6). Ostatnim serwerem od Synology, jakiemu miałem okazję się przyglądać, był model DS218+ wyposażony w system DSM 6.2.1. Jedna cyferka w numeracji wersji nie zwiastuje jakichś przełomowych zmian i tak też w istocie jest - większość z nich polega na poprawie drobnych błędów (w tym tych mniej drobnych - związanych z bezpieczeństwem), zwiększeniu stabilności i wydajności systemu.

Wersja 6.2 przyniosła zmiany o podobnym charakterze. Tym razem przede wszystkim producent całkowicie przebudował aplikację iSCSI Manager. Zmieniony został interfejs użytkownika zarówno od strony czysto administracyjnej, jak i monitoringu usługi. Poczyniono usprawnienia w klonowaniu jednostek LUN, a także wprowadzono możliwość mapowania obiektów docelowych iSCSI do konkretnych interfejsów sieciowych. Najważniejsze zmiany obejmują także aplikację Zarządzanie przechowywaniem. Wprowadzono koncept puli pamięci zamiast dotychczasowych grup RAID oraz Disk Group - chodzi przede wszystkim o unifikację tych dwóch funkcji tak, by całość była zwyczajnie prostsza w użyciu. Ponadto jeszcze bardziej zwiększono "czujność" systemu DSM na jakiekolwiek sytuacje, w których mogło dojść do uszkodzenia danych poprzez funkcje Data Scrubbing i ostrzeżenia o bad sectorach na dyskach. Mniejsze, choć wcale nie mniej istotne "nowości" obejmują chociażby zwiększenie standardowych wymogów co do haseł użytkowników, dodano miernik siły hasła w panelu konfiguracyjnym, poprawiono stabilność wielu pakietów oraz wprowadzono sporo poprawek bezpieczeństwa z listy CVE. Czas przyjrzeć się teraz aplikacjom, jakie pojawiły się lub zostały zaktualizowane w systemie DSM 6.2, a jakich jeszcze nie miałem sposobności tu opisywać.

Na pierwszy ogień idzie aplikacja kalendarza, która pod względem funkcjonalności i wyglądu przypomina nieco apkę od Google sprzed kilku lat. Kalendarzy tak w ogóle to możemy mieć tu kilka. Na każdym z nich domyślnie prezentowany jest tygodniowy układ wydarzeń, co możemy zmienić i przy następnym uruchomieniu aplikacji ustawienia te zostaną przywrócone. Poszczególne wydarzenia prezentowane są w formie kolorowych prostokątów obejmujących swoim polem ustawione godziny rozpoczęcia i zakończenia. Możemy ustawić dla nich alerty, zmienić przydział do innego kalendarza czy dodawać załączniki. Obok typowych wydarzeń mamy kategorię Zadania, co chyba widziałem w każdej aplikacji kalendarza, z jaką miałem do czynienia. Stworzone zadania oferują jednak nieco mniej opcji personalizacyjnych niż główne wydarzenia (np. brakuje możliwości uploadu plików czy ustawiania "kolorków"). A tak poza tym, to w sumie nie ma się do czego przyczepić. Aplikacja oferuje również wyszukiwarkę wydarzeń, udostępnia opcję integracji z kontami email oraz synchronizuje się z aplikacjami Moments i Drive.

Jak dobrze wiadomo, dostęp do plików w systemie DiskStation Manager możliwy jest za pośrednictwem aplikacji File Station. Dość powszechna jest dziś możliwość nie tylko współdzielenia zbiorów, ale też wspólna praca nad nimi - nie tylko przeglądanie, ale też edycja. File Station tego rzecz jasna nie umożliwia. Synology postanowiło więc podążyć za wspomnianym trendem prezentując aplikację Drive. Podobnie, jak w przypadku kalendarza, zdecydowanie widać źródło, jakim inspirowali się twórcy - chodzi rzecz jasna o Dysk Google. Tu podobieństw doszukiwać można się bardziej pod kątem ogólnej koncepcji niż wyglądu, w przeciwieństwie do apki Calendar. Ale przejdźmy do rzeczy. Aby w ogóle można było korzystać z dobrodziejstw wspólnej pracy nad dokumentami, należy stworzyć tzw. folder zespołu. Dokonać tego można w osobnym narzędziu dodawanym przy okazji instalacji aplikacji Drive - Konsoli administracyjnej aplikacji Drive. Folder zespołu to nic innego, jak folder współdzielony, do którego dostęp muszą mieć użytkownicy wchodzący w skład "zespołu". Przy okazji włączania dla danego folderu funkcji Folder zespołu mamy możliwość konfiguracji wersjonowania - podobnie, jak to ma miejsce w przypadku aplikacji Cloud Station. Maksymalna liczba wersji wynosi 32, przy czym należy pamiętać, że im wersji więcej, tym większe obciążenie CPU serwera.

Z czysto użytkowego punktu widzenia aplikacja Drive to zwyczajny prosty zbiornik na dane przeznaczone do pracy grupowej. Jeśli chodzi o samo zarządzanie plikami to dubluje ona trochę funkcji File Station (dodawanie, kasowanie, przenoszenie, kopiowanie, itp.), ale nie bez powodu. Oczywistą głupotą byłaby bowiem konieczność każdorazowego przejścia do File Station, by zaimportować nowy plik… Drive dodatkowo wspiera udostępnianie zasobów w postaci łącza, po przejściu do którego z poziomu przeglądarki WWW otrzymamy dostęp do plików czy folderów. Co ważne, dostęp ten może być ograniczony w zakresie rodzaju operacji, jaką będziemy mogli wykonać na plikach, tj. odczyt lub edycja. Kolejne ograniczenie dotyczy osób, jakim pliki udostępniamy. Zbiory można udostępnić publicznie, tj. każdy, kto będzie posiadał stosowne łącze będzie w stanie odczytać lub zmodyfikować pliki (stosownie do wspomnianych wyżej ustawień) albo ograniczyć tylko do kont użytkowników serwera NAS.

Z Synology Drive bardzo silnie powiązany jest Synology Office. To oczywiście nic innego, jak mini pakiet biurowy służący do edycji (w tym grupowej) dokumentów udostępnionych w Drive. W skład tego pakietu wchodzą trzy aplikacje - Dokumenty, Arkusze kalkulacyjne i Slajdy. Przeznaczenia każdej z nich chyba nie ma sensu tłumaczyć. Nie trzeba też dodawać, że i tu widać wyraźnie inspiracje pakietem firmy Google. Jeśli chodzi o funkcje, to mamy ich trochę mniej, ale do podstawowej edycji dokumentów aplikacje te powinny wystarczyć.

Przykłady? A chociażby brak możliwości dodawania animacji do prezentacji w Slajdach czy rejestracji makr w Arkuszach kalkulacyjnych. Inna sprawa, to dość dziwny proces otwierania i edycji już istniejących plików. Po wrzuceniu ich na serwer wymagane jest zaimportowanie do Synology Office. Polega na to na tym, że docelowo plik jest konwertowany na wewnętrzny format Synology i dopiero na takim tworze możemy przeprowadzać operacje edycji. Trochę dziwne podejście, ale może kryły się za nim jakieś problemy na poziomie projektowym, które uniemożliwiały udostępnienie możliwości pracy grupowej na plikach?

Jeśli chcemy tylko i wyłącznie szybko podejrzeć treść jakiegoś dokumentu, to z pomocą przyjdzie pakiet Przeglądarka dokumentów. Aplikacja ta absolutnie nie posiada jakichś wyrafinowanych funkcji - ot zwyczajny czytnik dokumentów zapisanych w różnych formatach, m.in. DOC, DOCX, XLS, XLSX, ODT, PDF. Przeglądarka sprawnie robi to, co robić powinna, tj. wyświetla zawartość plików, pozwala je przeszukiwać, udostępniać jako łącze (podobnie, jak w Drive) czy przekonwertować do formatu PDF, a następnie pobrać gotowy plik.

Na koniec charakterystyki wbudowanego oprogramowania tradycyjnie - test sprawności transkodowania 4K. W przypadku poprzednich NASów nie było to takie oczywiste - mimo, że producenci zapewniali wielokrotnie o bezproblemowym transkodowaniu materiałów wysokiej rozdzielczości w czasie rzeczywistym, tylko nieliczne serwery z wysokiej półki sobie z tym radziły. W przypadku Synology DS1019+ możemy być spokojni - odtwarzanie filmów 4K (np. przez Video Station) przebiega bez najmniejszych problemów. Sytuacja nie zmienia się również po włączeniu transkodowania - płynność dalej jest zachowana bez nadmiernego obciążenia procesora.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »