Recenzja STALKER 2: Heart of Chornobyl - Zona ponownie wzywa! Gra jest wciągająca i klimatyczna, ale wymaga kilku poprawek

Recenzja S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl - Podsumowanie

W punkcie wyjścia podchodziłem do gry z ostrożnym entuzjazmem, który przerodził się w rozbudzenie fascynacji światem, jaki znam i uwielbiam od kilkunastu lat. Ta recenzja ma gorzkie strony - bo pomimo wsiąknięcia w Zonę na dziesiątki godzin o konkretnych przywarach wspomnieć po prostu muszę. Jeśli ktoś liczył na to, że nowy S.T.A.L.K.E.R. jako chyba pierwszy z cyklu nie wyskoczy z technicznymi komplikacjami, natychmiast muszę sprowadzić na ziemię. Jak już podkreślałem, to na pewno nie jest krańcowo zabugowany, ledwie grywalny projekt serwujący zapadanie się graczy pod ziemię, ale do perfekcji daleko. Dochodzi jeszcze kwestia optymalizacji, przy której również nie da się twórców głaskać po głowie. Tak jak nie mam większego problemu z obniżeniem graficznych standardów - bo sądzę, że seria nie potrzebuje tej cechy na poziomie wybitnym, w szczególności jeżeli dopisuje klimat - tak wymagania sprzętowe uważam za niewspółmierne do tego, co widać na ekranie. I nie da się wszystkiego usprawiedliwić tym, że A-Life 2.0 potrzebuje mocy obliczeniowych. Pozostaje mi jeszcze wierzyć, że dostaniecie pewne znaczące poprawki w ramach "day one patch".

S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl łączy w sobie gęstą atmosferę Cienia Czarnobyla z rozbudowanymi mechanikami Zewu Prypeci i dodaje jeszcze sporo od siebie. Bugi bywają liczne, a wymagania sprzętowe są niestety bardzo wysokie, więc niektórzy mogą chcieć poczekać przynajmniej na garść aktualizacji. Nie zmienia to jednak tego, że GSC Game World zrobiło moim zdaniem co najmniej jedną z najlepszych gier 2024 roku.

No dobrze, podsumowanie największych zastrzeżeń spod znaku "zanim kupisz..." wyrzuciłem z siebie w jednym akapicie, czujcie się ostrzeżeni. Niezależnie od nich finalny werdykt nadal jest jak najbardziej pozytywny. GSC Game World stworzyło grę, która może podejść zarówno weteranom serii, jak i po prostu osobom preferującym nieco bardziej oldschoolowe FPS-y, a nade wszystko różniące się nastrojem i rozgrywką w stosunku do większej części rynku. Owszem, znajdą się jeszcze jakieś drobne bolączki, ewentualnie rozwiązania, które nie podejdą każdemu. Nie będziemy robić wślizgów jak w Call of Duty, na wiele miejsc się nie wespniemy, popularną szybką podróż wyrzuconą do kosza (możesz sobie, stalkerze, zatrudnić Przewodnika Ostatecznie to przez lata rozbudowywany projekt z wypełnionymi aktywnościami terenami. Za jednym zamachem zyskujemy odskocznię od sztampowych współczesnych shooterów i męczących, robionych na jedno kopyto Ubisoftowców. I ta atmosfera, gdy po całonocnej wyprawie wejdziemy do lokalnej kantyny i witają nas plotkujący stalkerzy i muzyka lecąca z radia... 

S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl
Cena: 230 zł

Personalizacja poziomu trudności dla weteranów i nowicjuszy Znakomicie współgrające questy główne i poboczne Dobrze znany fanom, usprawniony system walki Faktyczny wpływ gracza na otaczający świat Bogaty ekwipunek i możliwości modyfikacji Swoboda rozgrywki w otwartym świecie Pomysłowe anomalie oraz inne zagrożenia Klimat Zony jest sugestywny jak za dawnych czasów Mnóstwo pięknych kadrów i miejsc do zwiedzania Bardzo grywalna i wciągająca na długie godziny Szeroko pojęte udźwiękowienie (zwłaszcza nocą) System A-Life 2.0 wprowadza życie w Zonie Graficzny downgrade względem wczesnych materiałów Pojedyncze wątpliwe decyzje w kontekście rozgrywki Niestety potrzebuje kilku technicznych update'ów Bardzo wysokie wymagania sprzętowe Mało porywający i powolny początek gry

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7