SilentiumPC Alea M50. Obudowa micro-ATX typu cube

SilentiumPC Alea M50 - Wygląd zewnętrzny #1

Czego można było się spodziewać po SilentiumPC? Po kilku ostatnich premierach zostaliśmy przyzwyczajeni do prostych kształtów i solidnych paneli, natomiast Alea M50 jest przeciwieństwem konstrukcji znanych m.in. z serii Brutus Q30 lub Gladius Q50. Po raz kolejny w historii firmy zdecydowano się na siatkowane elementy zapewniające ponoć ekstremalne możliwości chłodzenia (przynajmniej tak słyszałem), które mają przede wszystkim swoich przeciwników. Niestety, należę do tego grona - nigdy nie przepadałem za tysiącem otworów w przednim i górnym panelu, więc w testowanym modelu Alea M50 nie zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Co więcej, dla mnie jest to dostateczny powód, aby zrezygnować z wyboru takiej skrzynki i poszukać czegoś bardziej klasycznego (np. BitFenix Prodigy). Podkreślam - estetyka to sprawa indywidualna, więc wyrażam tylko swoje zdanie.

Stylistyka obudowy SilentiumPC Alea M50 może spodobać się fanom tzw. kostek - lekko wystający panel przedni połączony wizualnie z podłużnymi nogami to charakterystyczny element rysujący design testowanego produktu. Alea M50 być może nie jest wizualnym majstersztykiem, jednak obudowie nie można zarzucić jednego, a mianowicie... nudy. Zastosowana konstrukcja jest ciekawsza niż w prostych kostkach i jest to niewątpliwie zaleta produktu. Jakby nie patrzeć, wcześniejsze modele SilentiumPC cieszyły się sporą popularnością wśród zwykłych użytkowników, więc firma nie miała żadnych przeciwwskazań do kolejnego zastosowania siatkowanych paneli.

Przedni panel stanowiący oczywiście główny element widoczny z zewnątrz został niemal w całości wykonany ze stalowej siatki. Pod pewnym kątem możemy z łatwością obserwować 200-milimetrowy wentylator znajdujący się pod spodem, co może zaburzać stylistykę i odciągać naszą uwagę od designu obudowy. W dolnej części przyklejono połyskujące logo SilentiumPC (niektórzy śmieją się, że jest to jedyny polski element w konstrukcji). Nieco wyżej widzimy zaślepkę skrywającą 5,25-calową zatokę dla napędów zewnętrznych oraz paneli sterujących. Została ona wykonana z plastiku soft touch, podobnie zresztą jak cały szkielet panelu frontowego. Ocenę wyglądu pozostawiamy Wam, czytelnikom oraz potencjalnym klientom.

Na górze panelu frontowego znajdziemy wszystkie złącza oraz przyciski - sekcja I/O w obudowie SilentiumPC składa się z pojedynczego portu USB 3.0, dwóch USB 2.0, złącz audio oraz czytnika kart SDXC. Warto wspomnieć, że w zestawie znajdziemy gumowe zaślepki dla USB, audio oraz czytnika kart. Nie brakuje także przycisku zasilania oraz resetu, jak również dwóch otworów skrywających w sobie diody LED sygnalizujące pracę komputera oraz dysku twardego. Czepialscy powiedzą, że SilentiumPC mogło jeszcze dołożyć sterowanie obrotami wentylatora lub dodatkowy port USB 3.0 - rzeczywiście, miejsca na obydwa elementy wcale nie brakuje, ale najwidoczniej 220 złotych to za mało na posiadanie wspomnianych dodatków.

Górny panel składa się ze szkieletu wykonanego z plastiku soft touch oraz wyjmowanego elementu, stanowiącego równocześnie filtr przeciwkurzowy. Siatkowany panel możemy bez problemu wyciągnąć do góry przy pomocy uchwytu znajdującego się w tylnej części - po jego wyjęciu mamy dostęp do dwóch 140- lub 120-milimetrowych wentylatorów, tudzież chłodnicy LC. Otwory montażowe znajdują się w widocznych miejscach, więc możemy nawet zainstalować lub wyjąć jeden ze wspomnianych elementów. Filtr przeciwkurzowy stanowi integralną część wyjmowanego panelu, także jego solidne wyczyszczenie może okazać się utrudnione. Ale to już można podciągnąć pod czepianie się...

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »