Test routera TP-Link Archer BE230 - solidny przedstawiciel standardu Wi-Fi 7 pokazuje, że 802.11be wcale nie musi być drogie

Test routera TP-Link Archer BE230 - Oprogramowanie

Z oprogramowaniem routerów – mam tu rzecz jasna na myśli panel administracyjny – najczęściej jest tak, że korzysta się z niego z reguły jedynie w kilku sytuacjach. Pierwszy raz, gdy użytkownik kupuje nowy sprzęt i chce możliwie najszybciej, bez zbytecznej klikologii uruchomić sieć. Inny przypadek to taki, gdy coś przestaje działać i zaczynają się poszukiwania winnego. I to by było na tyle – router skonfigurowany raz ma działać najdłużej, jak się tylko da bez jakiejkolwiek potrzeby zaglądania do jego ustawień. Między innymi z tego powodu wśród producentów sprzętu sieciowego nie ma zatem żadnej presji na wyszukane modyfikacje raz już opracowanego projektu panelu administracyjnego. Reguła ta nie obejmuje rzecz jasna poprawek błędów czy dodawania nowych funkcji. Ale ogólna zasada ma swoje odzwierciedlenie w praktyce i doskonałym tego przykładem jest właśnie interfejs zarządzania routerami TP-Linka. Po ostatniej dużej modyfikacji (która miała miejsce już dość dawno) w ramach przyglądania się kolejnym routerom w ich oprogramowaniu dodawane/zmieniane są pojedyncze funkcje.

UI panelu administracyjnego routera TP-Link Archer BE230 pod kątem designu bardzo mocno przypomina to, co widzieliśmy w BE800. Wprawne oko zauważy może delikatnie inną kolorystykę menu po lewej stronie, ale taka różnica to raczej drobnostka. Zainstalowana na naszym egzemplarzu testowym wersja oprogramowania oznaczona jako 1.1.4 Build 20250318 rel.31873(4555). Co ciekawe, jest ona nawet nowsza niż ta dostępna na oficjalnej stronie producenta pod zakładką zatytułowaną „Wsparcie”. Przy czym urządzenie dokonało aktualizacji samoczynnie, zatem nie ma ryzyka, że to jakaś wersja deweloperska czy coś w tym stylu.

Pod względem funkcjonalnym całość prezentuje się prawie identycznie, jak w poprzednio testowanym TP-Linku zgodnym z Wi-Fi 7. Różnice rzecz jasna są i wynikają z możliwości prezentowanych przez każde z tych urządzeń. Przykładowo, z racji braku wsparcia pasma 6 GHz oraz 320 MHz szerokości kanału opcji tych w sekcji Wi-Fi nie znajdziemy. Brakuje także chociażby funkcji agregacji portów ethernetowych.

Test routera TP-Link Archer BE800 - topowy przedstawiciel routerów Wi-Fi 7 w portfolio TP-Linka. Nowy standard na tle Wi-Fi 6

Cała reszta jednak nie różni się w jakiś szczególny sposób. Podobnie sprawa wygląda w przypadku kreatora szybkiej konfiguracji routera, głównego ekranu prezentującego uproszczoną topologię naszej sieci czy chociażby skanera zabezpieczeń. Dlatego też – z pewnymi wyłączeniami dotyczącymi cech charakterystycznych BE800, jak większa liczba i konfigurowalność portów sieciowych, wspomniane funkcje Wi-Fi 7 i zabawa obecnym tam wyświetlaczem – odsyłam do testu droższego kuzyna BE230, gdzie piszę nieco więcej o funkcjach udostępnianych przez panel administracyjny.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »