Fenomen klikerów - gier, które pozornie zapewniają dobrą zabawę

Są jak plaga: pojawiają się w sklepach z aplikacjami całymi stadami, wpraszają do pamięci smartfona lub na dysk komputera i zżerają to co najcenniejsze: nasz wolny czas. Klikery (clicker games), znane także pod nazwą idle games (w wolnym tłumaczeniu gry dla próżniaków) oraz incremental games (gry przyrostowe) to jeden z najmłodszych gatunków gier wideo. Gatunek spopularyzowany przez dwa tytuły z 2013 roku: Candy Box oraz Cookie Clickera. Co jest wspólne dla tej pary gier? Czas, który wpływa na zawartość naszego wirtualnego portfela. Jego upływ powoduje gromadzenie odpowiednio cukierków i ciasteczek. Dwa elementy: aktywne klikanie i w późniejszym etapie pasywne zbieranie wirtualnej waluty są wspólne dla większości gier przyrostowych. I choć same klickery, w obrębie własnego gatunku bardzo mocno różnią się od siebie, to ambitne produkcje tego typu można policzyć na palcach jednej ręki.

Autor: Bartłomiej Dramczyk

Łatwo domyślić się, że wspomniane we wstępie ciastka i cukierki stanowią podstawową walutę w grach idle. Do czego jest nam ona potrzebna? Oczywiście, by zbierać jeszcze więcej cukierków i ciasteczek. I robić to z większą beztroską od dowolnej przeglądarki internetowej (obwarowanej przepisami Unii Europejskiej). Jednak sam fenomen klikerów to znacznie dłuższa historia sięgająca 2002 roku oraz (w późniejszym etapie) wydarzeń na Facebooku.

Klikanie w umieszczone w materiale odsyłacze może skończyć się uzależnieniem od gier przyrostowych lub nieplanowanymi mikrotransakcjami. Zostaliście ostrzeżeni.

Do czego prowadzi klikanie ciastek? Do produkcji większej liczby ciastek i jej późniejszej automatyzacji. Mechanika klikerów jest równie absurdalna, jak ich główni bohaterowie...

Nieprawdziwe byłoby twierdzenie, że zalążek popularności klikerów, Candy Box i Cookie Clicker to gry o identycznej mechanice. Przeciwnie - pierwsza z wymienionych gier przeglądarkowych dobrze udaje klasycznego, narracyjnego cRPG-a, otoczonego grafiką wykonaną ze znaków ASCII. Więcej – to właściwe pełnoprawna gra fabularna, pozbawiona wprawdzie elementów rozwoju postaci, które zastąpiono mechanizmem ulepszania uzbrojenia.

Candy Box - progresja od jednego przycisku i zbioru cukierków do rozbudowanej gry fabularnej

Oryginalny Candy Box rozwija się niczym narracja szkatułkowa, złożona z pozornie nieistotnych elementów. Poczynając od minimalnej puli cukierków, które można zjeść albo wyrzucić, krok po kroku świat Candy Box jest obudowywany nowymi elementami. Nawet rozrzutne wyrzucanie cukierków rozwija się w zgrabną, zaskakującą historyjkę. Choć podstawowa, pasywna mechanika gry mogłaby wystarczyć do zbudowania całkiem zgrabnej gry fabularnej, Candy Box wciąż jest czymś więcej niż typowa gra przyrostowa. Owszem rozwija się wraz z upływem czasu niczym monochromatyczny kwiat ASCII, niemniej bez interakcji i dokonywania istotnych z punktu widzenia mechaniki gry właściwie nie zabrnęlibyśmy zbyt daleko. W tym samym roku autor gry, Aniwey pokazał światu jeszcze bardziej złożoną, drugą część Candy Boksa.

Masz za mało króliczków, kliknij króliczka, pozbieraj boostery, niech mnożą się jak... króliki

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »