Cyrix - historia firmy, której procesory grały Intelowi na nosie

Cyrix - Patent 338, czyli Intel pozywa konkurentów

Zanim przejdziemy do następnej generacji procesorów firmy Cyrix, zróbmy mały krok do tyłu, bo trzeba wspomnieć o ważnych dla rynku procesorów wydarzeniach. W 1990 roku Intel uzyskał w USA patent 4972338 dotyczący zarządzania pamięcią w systemie mikroprocesora. Patent ten znany był też jako "patent Crawforda" (autora) lub po prostu "patent 338". Opisane w nim rozwiązania były wykorzystywane, na dużą skalę, w pierwszych procesorach Pentium i potem w Pentium Pro. Intel wykorzystał ten patent w sądowych sporach z AMD o realizację umowy o wymianie licencji. Sprawa w 1995 roku zakończyła się ugodą, na mocy której AMD uzyskało wieczystą licencję na mikrokody procesorów 386 i 486, a także korzystanie z patentu 338. Intel za naruszanie umowy o wymianie licencji zgodził się zapłacić AMD 18 milionów dolarów, ale z drugiej strony AMD zapłaciło Intelowi 58 milionów dolarów za złamanie patentu 338. Ostatecznie więc obie strony wyszły ze sporu obronną ręką, aczkolwiek koszty finansowe ugody były znacznie większe po stronie AMD.

Dlaczego wspominam o konflikcie Intel - AMD ws. patentu 338? Dlatego, że w trakcie jego trwania Intel, w 1993 roku, pozwał o złamanie patentu 338 także firmę Cyrix. Firma liczyła na co najmniej podobne zakończenie sprawy, ale mocno się przeliczyła. Cyrix bowiem był na ataki patentowe Intela uodporniony. Jak? Cyrix był tzw. podmiotem fabless, a więc projektował procesory i je sprzedawał, ale ich nie wytwarzał. Cyrix produkcję rdzeni krzemowych, a także gotowych procesorów zlecał firmom Texas Instruments, potem SGS-Thomson (STMicroelectronics) i później IBM. Zarówno Texas Instruments, jak i SGS-Thomson miały podpisane z Intelem umowy licencyjne na wykorzystywanie jego rozwiązań już od 1975 roku.

Już na poziomie sądów pozwy Intela były kolejno odrzucane z powtarzanym stwierdzeniem, iż licencje udzielane przez Intela firmom Texas Instruments i SGS-Thomson automatycznie przenoszone są na układy wytwarzane przez nie dla podmiotów trzecich. Oznaczało to, że Cyrix był wolny od wszelkich roszczeń patentowych Intela, o ile tylko zlecał produkcję swoich procesorów firmom, które mają odpowiednie licencje. Dodatkowo na niekorzyść Intela działało to, że przeciwieństwie do AMD, Cyrix swoje procesory serii Cx486 opracował korzystając z własnych mikrokodów, a nie intelowskich. To czyniło z nich w pełni autorskie projekty, choć prace nad nimi czynione były z wykorzystaniem inzynierii wstecznej, dzięki której architektura 486 Intela mogła zostać ulepszona. Ostatecznie do ugody doszło poza sądem, co dla Intela było jedynym, bezpiecznym rozwiązaniem i wyjściem z trudnej sytuacji. Obrót spraw był bardzo zaskakujący dla obserwatorów rynku, bo gdy Intel wniósł pozew, spodziewano się dla firmy Cyrix najgorszego scenariusza, a więc finansowej zapaści i w niedługiej perspektywie upadku. Ostatecznie wynik tej sprawy nie jest jednoznaczny. Cyrix nie odniósł zwycięstwa w sądzie, idąc na pozasądową ugodę, podczas gdy Intel uniknął porażki. To nie było jednak jedyne, duże starcie obu firm. Cztery lata po pozwie Intela z 1993 roku, obie firmy ponownie skrzyżują szpady. Tym razem wynikiem nie będzie remis, a zdecydowane zwycięstwo jednej ze stron.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »