Recenzja Watch Dogs: Legion - koniec z czekaniem na nowe Deus Ex

Watch Dogs: Legion - kwestie techniczne i podsumowanie

Watch Dogs: Legion może w pierwszej chwili odstręczać wizualnie. W żadnym wypadku nie jest to jednak gra brzydka (choć postaci są moim zdaniem mniej dopieszczone niż lokacje), jednak ten kolorowo-neonowy, cyberpunkowy świat może nie trafić w nasz gust. Jednakże eksploracja czy to w dzień czy w nocy jest naprawdę przyjemna dzięki bogactwu, różnorodności i szczegółowości otoczenia. Wszystko to upiększa dodatkowo zaimplementowanie technologii śledzenia promieni w czasie rzeczywistym i DLSS 2.0, których efekty włączenia i wyłączenia możecie zobaczyć na poprzedniej stronie. W przypadku RTX-a, Ubisoft postawił głównie na odbicia w kałużach czy w oknach. Te są także bardzo ładnie widoczne w pojazdach, bowiem bez włączonego RTX-a auta wydają się jakby pozbawione szyb. Graficznie problemy upatrywałabym miejscami tylko w głębi ostrości. Czasami miałam wrażenie, że przesadzono z rozmywaniem tła, a i krawędzie postaci są nieco zbyt rozemglone. W grze doświadczyłam trzech bugów - jednym z nich był nieaktywny znacznik przedmiotu, koniecznego do ukończenia misji. Dwa razy musiałam też obniżać ustawienia grafiki, gdyż... dwie lokacje nie chciały się po prostu załadować i wywalało mnie do pulpitu. Ano właśnie - ustawienia grafiki. Przy konfiguracji sprzętowej i9-9900K, RTX 2080 i 32 GB pamięci RAM (pełna specyfikacja platformy dostępna na szóstej stronie niniejszego artykułu), z włączonym RTX-em i DLSS 2.0 (tryb Quality) oraz na najwyższych ustawieniach graficznych z DX 12 i w rozdzielczości 2560 x 1080 px, otrzymałam średnio 40 klatek na sekundę. Wyłączenie śledzenia promieni i DLSS generowało z kolei około 10 klatek więcej. Jak więc widać, najbardziej wymagający gracze będą musieli zaopatrzyć się w konkretny sprzęt, ale warto się jeszcze wstrzymać z zakupami, aż na PurePC pojawi się wielki test wydajności podzespołów dedykowany właśnie Watch Dogs: Legion. 

Watch Dogs dojrzało. Nie tylko tematycznie czy pod kątem bohaterów, ale także gameplay'owo. Jest nowocześniejsze, bardziej "akcyjniakowe", nie rezygnując przy tym z rozwiązań stricte skradankowych, a nawet logicznych. Jeśli jesteście nastawieni na przyjemną, wciągającą rozrywkę to z pewnością na nowym produkcie francuskiego studia się nie zawiedziecie. 

Watch Dogs dojrzało. Nie tylko tematycznie czy pod kątem bohaterów, ale także gameplay'owo. Jest nowocześniejsze, bardziej "akcyjniakowe", nie rezygnując przy tym z rozwiązań stricte skradankowych, a nawet logicznych. Jeśli gustujecie w tego typu grafice, która wydaje się być jednak nieco "przegięta", a na dodatek lubicie tematykę spiskową i jesteście zakochani w grach takich jak Deus Ex czy Dishonored, to w Watch Dogs: Legion nie znajdziecie chyba żadnych wad. Uprzedzam jednak, że wspomniane tytuły i tak plasują się wyżej na mojej osobistej liście hitów, niemniej Legion jest mimo wszystko jedną z lepszych gier na PC w ostatnich miesiącach (i mówię to w pełni świadomie). Trzecia część WD stanowi niezłą rozgrzewkę przed Cyberpunkiem 2077, choć jest to gra oczywiście mniej bogata niż CP77. Jeśli jednak jesteśmy nastawieni na przyjemną rozrywkę to z pewnością na nowym produkcie francuskiego studia się nie przejedziemy. Zwłaszcza, że w mojej opinii gra ma potencjał na przejście jej po raz kolejny, co osobiście planuję również uczynić, zaglądając tym razem w każdy londyński kąt. Warto też zwrócić uwagę, że sporą robotę odwala w przypadku gry udźwiękowienie. Nie piszę o voice-actingu, bo tu bywa różnie (raz lepiej, raz gorzej), ale o wszystkich odgłosach świata. Silniki poszczególnych fur, zwłaszcza przejeżdżając tunelami brzmią obłędnie, muzyka rozlewa się z nocnych klubów, a w samochodowych radiach można odkryć perełki w wykonaniu Muse, Prodigy czy Gorillaz choć nie brakło tu także muzyki elektronicznej. Dla każdego coś dobrego. Dosłownie. 

Watch Dogs: Legion (PC)
Cena: 249 zł

Można zagrać bez konieczności znajomości poprzednich części Bardzo aktualna tematyka, zwłaszcza gdy ktoś lubi teorie spiskowe Zmyślne zaimplementowanie grupy bohaterów do wyboru Dowolność w wykonywaniu zadań przypomina Dishonored i Deus Ex Jest humor, ale nie trąci "gimbusiarstwem" jak w WD 2 Często i mądrze rozmieszczone punkty szybkiej podróży Świetne udźwiękowienie i utwory w tle (kilka perełek) Kilka naprawdę fajnych mindblowów fabularnych Dające satysfakcję podejście skradankowe Nienaganny gunplay Niektóre misje poboczne bywają nudnawe, powtarzalne Voice-acting i synchronizacja usta-głos: bywa z tym różnie Nieco drewniane poruszanie się niektórych postaci Gra dość wolno się rozkręca i może zniechęcić Z inteligencją przeciwników też bywa różnie Mała ilość giwer do spożytkowania

Grę do testów dostarczyła firma:

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9