Test procesorów Intel Core i5-3470, Core i3-3225 i Core i3-3240

Podkręcanie Core i3 3225 / 3240 i Core i5 3470

Na wstępie wypadało by przypomnieć kilka zasad związanych z podkręcaniem procesorów Intela. CPU z serii Core i3, podobnie zresztą słabsze odmiany w postaci Pentiumów i Celeronów pozwalają jedynie na OC poprzez zmiane taktowania szyny BCLK. Intel mówi o +/- 7% co raczej jest wartością niewielką. Ponadto sprawę pogarszać może fakt, że niektóre sztuki (tudzież płyty główne) nie będą w stanie pracować nawet z 5% podniesieniem tej szyny. Podkręcanie na Core i5 wygląda nieco lepiej. Core i5 poza regulacją wspomnianej szyny BCLK pozwala nam także na ograniczone podniesienie mnożnika. Cały proces sprowadza się do podbicia mnożników trybu Turbo o 4 w góre. Co dla testowego i5 3470 oznacza podniesienie jego mnożników do 38 / 39 / 40. Wraz z podniesieniem taktowania BCLK jesteśmy więc w stanie przekroczyć barierę 4 GHz. O wynikach rzędu 4.8-5 GHz osiągalnych na odblokowanych modelach możemy jednak zapomnieć.

Core i3 3225 pozwolił wykorzystanej w testach płycie osiągnąć swój limit taktowania BCLK. Przy fabrycznym mnożniku wynoszącym 33 i maksymalnemu BCLK na jakie pozwoliła nam płyta wynoszącym 108.1 MHz otrzymaliśmy ostateczne taktowanie blisko 3570 MHz. To raczej niedużo, ale przynajmniej procesor zrobił to bez podnoszenia jakichkolwiek napięć.

Sprawa wyglądała niemal identycznie na Core i3 3240. Jedyna różnica to wyższy fabryczny mnożnik wynoszący 34, a co za tym idzie wyższe finalne taktowanie 3675 MHz. Wciąż jest to jednak tylko 8.1% wyższe taktowanie niż fabryczne. Na słabszych sztukach procesora, lub gorszej płycie gdzie maksymalne BCLK uzyskiwane może być mniejsze, wyniki mogą być jeszcze gorsze. Cóż podkręcanie Core i3, Pentiumów oraz Celeronów poprzez szynę BCLK sprowadza się do symbolicznych wartości, aczkolwiek może posłużyć nam za narzędzie przy dostrajaniu taktowania chociażby pamięci.

Tak jak wstęp sugerował, podkręcanie testowego Core i5 3470 wypadło znacznie lepiej. Aczkolwiek testowy procesor ograniczył nieco BCLK jakie płyta MSI pozwalała nam osiągnąć na obu Core i3. Finalnie uzyskaliśmy więc mnożnik 38 dla obciążonych wszystkich czterech rdzeni, co przy BCLK 107.9 MHz dało nam ostatecznie blisko 4100 MHz (powyższy zrzut ekranu). Na jednym lub dwóch rdzeniach mnożnik podskakiwał do 40 dając nam około 4315 MHz (zrzut poniżej). Dla trzech rdzeni mnożnik wynosi 39, tak więc CPU pracuje wtedy z taktowaniem lekko ponad 4200 MHz. By procesor pracował stabilnie podbiliśmy napięcie do 1.2V. Zapewne przy dłuższej walce udało by się urwać jeszcze kilka setnych Volta obniżając tym samym zużycie energii po OC jeszcze bardziej. Nie są to może oszałamiające wyniki, ale pamiętajmy że nie każdemu zależy na pioruńsko wysokich taktowaniach.

Pobór mocy Core i3 3225 / 3240 i Core i5 3470

A co z energooszczędnością nowych procesorów? Choć w skali roku kilkadziesiąt wat różnicy w poborze prądu nie przyniesie ulgi portfelowi, to jednak jest wśród nas wielu takich, którzy troszczą się o środowisko naturalne lub po prostu nie lubią marnować prądu. Trzeba też pamiętać, że im mniej prądu procesor pochłania, tym mniej ciepła wydziela i tym prościej jest go chłodzić - chociażby pasywnie. Należy brać pod uwagę, że na poniższych wykresach sporo do powiedzenia mają zastosowane w testach płyty główne. Różnice potrafią sięgać ponad 20 Wat między różnymi modelami przy tym samym procesorze, tak więc na "pozycjonowanie" poszczególnych procesorów trzeba patrzeć z przymrużeniem oka. Dobrze jak jednak 22 nm tańsze odmiany Ivy Bridge wypadają na tle konkurencji?.

Brawo. Wyniki zużycia energii dla wszystkich trzech procesorów są wyśmienite. Wyniki rzędu 85W w stresie dla Core i3, czy 105W dla i5 są naprawę godne pochwały. A przecież w testach w platformie obecna jest dedykowana karta AMD Radeon HD 6850, która dorzuca około 20W od siebie. W porównaniu do konkurenta AMD APU A10-5800K wszystkie trzy procesory notują znacznie lepsze wyniki. Będzie to istotne dla osób chcących zbudować małe wydajne HTPC, nawet jeśli musieli by dodać małe dedykowane GPU by móc pograć w gry.

Po OC sytuacja wygląda nawet lepiej, zwłaszcza na tle konkurencji. Zużycie energii obu Core i3 nie wzrosło za wiele. Zysk zegara był w końcu niewielki, a napięcia nie musieliśmy zmieniać. Core i5 zanotował całkiem spory wzrost (o około 20%), tutaj jednak podniesione było napięcie i zysk zegara nie był tak mały. Wciąż jednak patrzymy na wartości mniejsze o dobre kilkadziesiąt wat od wszystkich pozostałych cztero-rdzeniowców Intela, jak i wszystkich testowanych procesorów ze stajni AMD.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• …
• następna ›
• ostatnia »