Zgłoś błąd
X
Zanim wyślesz zgłoszenie, upewnij się że przyczyną problemów nie jest dodatek blokujący reklamy.
Błędy w spisie treści artykułu zgłaszaj jako "błąd w TREŚCI".
Typ zgłoszenia
Treść zgłoszenia
Twój email (opcjonalnie)
Nie wypełniaj tego pola
.
Załóż konto
EnglishDeutschукраїнськийFrançaisEspañol中国

AMD Phenom II X4 955 Black Edition - jeszcze więcej mocy

ryba | 23-05-2009 10:58 |

 AMD Overdrive 3.0

Wraz z nowymi procesorami uzyskaliśmy nową i udoskonaloną wersję programu, który jest istnym kombajnem do monitorowania oraz ustawiania platformy Dragon, na którą składają się: procesor, karta graficzna oraz płyta główna.

Zacznijmy od B.E.M.P. - Black Edition Memory Profiles; jest on niczym innym jak rozwiązaniem pozwalającym na ustawienie pamięci zgodnie ze wcześniej stworzonymi profilami. AMD nie chciało być gorsze i również pragnęło posiadać swoje rozwiązanie. Podobne funkcje widzieliśmy w pamięciach XMP dla Intela oraz EPP dla płyt z chipsetami nVidii. Wszystkie trzy mają na celu optymalizację ustawień pamięci, a co za tym idzie, wzrost ich wydajności. Dla odmiany, BEMP jest rozwiązaniem w całości programowym, a wcześniejsze rozwiązania są hardwarowe. Ma to jednak swoje minusy. Po pierwsze, trzeba używać programu AOD, co jednoznacznie wskazuje na używanie systemu Windows. Drugą niedogodnością będzie wymagana obecność procesora z serii Black Edition oraz odpowiedniego BIOSu płyty głównej.

Używanie BEMP jest wręcz dziecinnie proste. Wystarczy mieć zainstalowany program AOD, przy jego pomocy w specjalnej zakładce wczytać profile zapisane w pliku .XML. Wraz z użyciem profili BEMP zmienia się nie tylko ustawienie pamięci, ale również kontroler pamięci zwiększa swoje taktowanie i napięcie. 1.2V oraz 2200MHz dla pamięci 1333MHz, a dla pamięci 1600MHz mamy 1.3V i 2400MHz zamiast standardowych 1.1V i 2000MHz.

Profile możemy wczytywać zarówno z dostępnej bazy danych przez internet, ale również ręcznie z profili zapisanych przez nas lub inne osoby.

Ma to z pewnością swoją dużą zaletę (pomijając drobne wady wymienione wcześniej). Pamięci nie muszą posiadać tych informacji zapisanych w SPD, a co za tym idzie, gdy producent stwierdzi, że potrzeba jest aktualizacji profili, bez problemu możemy je zaaplikować do naszego AOD. Rozwiązanie o tyle dobre, że dostępne dla każdego, kto potrafi obsługiwać myszkę i postępować zgodnie z instrukcjami. Jest to z pewnością łatwiejsze dla niedoświadczonych użytkowników, niż edycja SPD i jego aktualizacja.

Fan Control

W kolejnej zakładce otrzymaliśmy możliwość sterowania wentylatorami z poziomu systemu operacyjnego. Ich ilość zależy oczywiście od tego, co umożliwia nam płyta główna.

Mamy tutaj do dyspozycji dwa tryby, automatyczny oraz manualny z możliwością regulacji prędkości z zakresu od 50% do 100%.

Smart Profiles

W trzecim udogodnieniu dostaliśmy arcyciekawą opcję sterowania prędkością poszczególnych rdzeni procesora. Ma ona dużo wspólnego z funkcją Turbo Intela, jednak, jako że jest to rozwiązanie całkowicie programowe, ma znaczącą przewagę nad trybem konkurencji.

Jak to dokładnie przedstawia powyższy zrzut ekranu z prezentacji AMD, mamy możliwość ustawienia asynchronicznego taktowania dla poszczególnych rdzeni procesora. Co nam to daje? Nie zawsze mamy do czynienia z oprogramowaniem wykorzystującym pełnię mocy czterech rdzeni. Gdy nasz program dobrze sobie radzi jedynie na jednym lub dwóch rdzeniach, a reszta dla niego jest wręcz obojętna, możemy zwiększyć taktowanie dwóch rdzeni, z których będzie korzystał nasz program/benchmark. Mało tego, pozostałe dwa rdzenie możemy zwolnić, w końcu Windows nie będzie zbyt wymagający w tym czasie. Co uzyskujemy w ten sposób? Pełnię kontroli nad taktowaniem podczas wykonywanej pracy, tak aby zgodnie z naszymi oczekiwaniami wykorzystać moc naszego procesora. Przy okazji, często przy zwiększonej częstotliwości dla części procesora zużywał on tyle samo energii co na standardowym ustawieniu.

W zakładce Smart Profiles definiujemy dla jakiego konkretnego programu nasz procesor ma mieć ustawiony konkretny mnożnik dla konkretnego rdzenia, napięcie zasilania, jak również odpowiednią koligację oraz priorytet zadania.

Na chwilę obecną, jest to bardziej udane rozwiązanie od funkcji Turbo Intela, pomimo iż jest to jedynie rozwiązanie programowe. Mamy tutaj pełną kontrolę nad tym co się dzieje w danej chwili z możliwością szybkiej zmiany. W Intelu natomiast to nasza platforma decyduje za nas o taktowaniu procesora w stosunku do aktualnie wykonywanej pracy na podstawie ustawień wprowadzonych w BIOSie.

W momencie premiery mieliśmy do dyspozycji 22 zdefiniowane profile dla programów. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby móc stworzyć własne, a także zmodyfikować obecne do naszych potrzeb.

Bądź na bieżąco - obserwuj PurePC.pl na Google News
Zgłoś błąd
Liczba komentarzy: 0
Ten wpis nie ma jeszcze komentarzy. Zaloguj się i napisz pierwszy komentarz.
x Wydawca serwisu PurePC.pl informuje, że na swoich stronach www stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Kliknij zgadzam się, aby ta informacja nie pojawiała się więcej. Kliknij polityka cookies, aby dowiedzieć się więcej, w tym jak zarządzać plikami cookies za pośrednictwem swojej przeglądarki.