80-rdzeniowy procesor Intela
Badacze z firmy Intel Corporation opracowali programowalny procesor o wydajności dorównującej superkomputerom, mieszczący się w jednym 80-rdzeniowym układzie i zużywający mniej energii niż większość współczesnych urządzeń AGD. Procesor powstał w wyniku inicjatywy "Tera-scale computing", która ma zapewnić wydajność rzędu teraflopów - bilionów operacji na sekundę - przyszłym komputerom osobistym i serwerom. Wydajność rzędu teraflopów oraz możliwość przenoszenia terabajtów danych odegra kluczową rolę w przyszłych komputerach, które przy powszechnym dostępie do Internetu pozwolą na opracowanie nowych aplikacji do nauki i pracy zespołowej, a także na dostęp do cyfrowej rozrywki w komputerach PC, serwerach i urządzeniach przenośnych. Na przykład sztuczna inteligencja, komunikacja wideo, fotorealistyczne gry, przeszukiwanie danych multimedialnych oraz rozpoznawanie mowy w czasie rzeczywistym kiedyś uważane za fantastykę naukową staną się codziennością.
Wydajność rzędu teraflopów uzyskano po raz pierwszy w 1996 roku w superkomputerze ASCI Red zbudowanym przez Intela dla Sandia National Laboratory. Komputer ten zajmował ponad 180 metrów kwadratowych, składał się z niemal 10 000 procesorów Pentium® Pro i zużywał ponad 500 kilowatów energii. Badawczy procesor Intela osiąga tę samą wydajność w pojedynczym wielordzeniowym układzie.
80-rdzeniowy układ zapewnia wydajność rzędu teraflopów przy poborze mocy równym 62 watom — mniej niż w przypadku wielu współczesnych procesorów jednordzeniowych.
Cechą charakterystyczną układu jest jego konstrukcja, w której rdzenie są powielane jako „kafelki”. Intel odkrył nowe materiały, z których będą budowane przyszłe tranzystory.
Teraflopowy procesor cechuje się również architekturą „sieci w układzie”, która zapewnia szybką komunikację między rdzeniami i może przenosić terabity danych na sekundę wewnątrz układu. W badaniach uwzględniono też metody niezależnego włączania i wyłączania rdzeni, aby używane były tylko te, które są niezbędne do wykonania zadania, co zwiększa oszczędność energii.
Wydajność rzędu teraflopów uzyskano po raz pierwszy w 1996 roku w superkomputerze ASCI Red zbudowanym przez Intela dla Sandia National Laboratory. Komputer ten zajmował ponad 180 metrów kwadratowych, składał się z niemal 10 000 procesorów Pentium® Pro i zużywał ponad 500 kilowatów energii. Badawczy procesor Intela osiąga tę samą wydajność w pojedynczym wielordzeniowym układzie.
80-rdzeniowy układ zapewnia wydajność rzędu teraflopów przy poborze mocy równym 62 watom — mniej niż w przypadku wielu współczesnych procesorów jednordzeniowych.
Cechą charakterystyczną układu jest jego konstrukcja, w której rdzenie są powielane jako „kafelki”. Intel odkrył nowe materiały, z których będą budowane przyszłe tranzystory.
Teraflopowy procesor cechuje się również architekturą „sieci w układzie”, która zapewnia szybką komunikację między rdzeniami i może przenosić terabity danych na sekundę wewnątrz układu. W badaniach uwzględniono też metody niezależnego włączania i wyłączania rdzeni, aby używane były tylko te, które są niezbędne do wykonania zadania, co zwiększa oszczędność energii.
Bądź na bieżąco - obserwuj PurePC.pl na Google News
Zgłoś błąd
Powiązane publikacje
Rosyjskie procesory Baikal obarczone są licznymi wadami produkcyjnymi. Problemy nawet na etapie pakowania
3Qualcomm Snapdragon X Elite - układ ARM przetestowany w grze Baldur's Gate 3. Szykuje się godny rywal dla AMD Radeon 780M
30Samsung Exynos 2500 powinien z łatwością pokonać Snapdragona 8 Gen 3 pod względem wydajności. Chip jest już w fazie testów
30Qualcomm Snapdragon X Elite został przygotowany na obsługę gier wideo, tak przynajmniej twierdzi producent
21Intel Arrow Lake - opublikowano pierwsze zdjęcie procesora. Jego budowa może być pewnym zaskoczeniem
12Liczba komentarzy: 4
Komentarze:
Załaduj komentarze