Galaxy A5 2016 - rewolucja w średnim budżecie od Samsunga?

Samsung Galaxy A5 (2016): Zawartość opakowania, wykonanie i ekran

Smartfon dotarł do mnie w niewielkim, białym i skromnym opakowaniu. W zestawie, prócz telefonu, znajduje się oczywiście dokumentacja, ładowarka sieciowa, kabel USB, „kluczyk” do szufladki na karty SIM i SD oraz, co mnie nieco zaskoczyło, zestaw słuchawkowy z wymiennymi końcówkami. Jakość muzyki odtwarzanej na ostatnim z akcesoriów co prawda nie powaliła mnie na kolana, ale także nie przyprawiła o ból uszu. Ot typowe, przeciętne słuchawki. Mimo wszystko, ich obecność zaliczam na plus, wszak zapasowa para zawsze może się przydać, miały też one wygodne, dedykowane przyciski do obsługi odtwarzacza muzyki.

Przejdźmy jednak do głównego dania w zestawie, czyli samego A5. Już na pierwszy rzut oka po wyjęciu go z opakowania, widać nie tyle nawet nieskrępowaną inspirację flagowym modelem, co po prostu jego niemal idealną kopię. Choć znajdziemy między nimi kilka różnic, to z dalszej odległości można by po prostu pomylić Galaxy A5 z Galaxy S6 lub S7. Swój udział mają w tym przekątne ekranu, niemal identyczne we wszystkich trzech modelach. Podobieństwo to nie jest jednak w najmniejszym nawet stopniu wadą, bo pojawienie się eleganckiego designu topowych modeli Samsunga w urządzeniu ze średniej półki cenowej może tylko cieszyć, a A5 2016 jest wykonany po prostu bezbłędnie i natychmiast przypadł mi do gustu. Smartfon dostępny jest w czterech wersjach kolorystycznych – białej, czarnej, złotej lub różowozłotej. Ja otrzymałem do testów pierwszą z nich.

Jak już wspomniałem Samsung postawił na design premium, stąd mamy do czynienia ze smartfonem wykonanym z metalu i szkła. Na frontowym panelu urządzenia znajdziemy przede wszystkim 5.2” ekran SuperAMOLED o rozdzielczości 1920x1080 pikseli, chroniony za pomocą szkła Gorilla Glass czwartej generacji. Tuż nad nim znajduję się logo producenta, jeszcze wyżej zaś znajdziemy głośnik rozmów, frontowy aparat 5 Mpix oraz czujniki służące do automatycznej regulacji mocy podświetlenia, jak i innych aspektów pracy wyświetlacza. Pod ekranem znajdziemy z kolei trzy przyciski fizyczne. Najbardziej wyróżnia się oczywiście umieszczony pośrodku przycisk domowy z wbudowanym czytnikiem linii papilarnych, otoczony cieniutką, metalową ramka. Po obu jego stronach znajdują się kolejne dwa przyciski, tym razem jednak dotykowe – po prawej znajdziemy przycisk cofania, po lewej zaś wielowątkowości. Oba z nich w momencie gdy nie są podświetlone całkowicie nie wyróżniają się na tle białego panelu frontowego.

Pozytywnie zaskakuje tył urządzenia – plecy również bowiem pokryte są szklaną taflą. Rzeczywiście daje to poczucie obcowania z urządzeniem wysokiej klasy, pozytywnie wpływa także na doznania płynące z użytkowania, bowiem smartfon leży w dłoni bardzo wygodnie, jest miły w dotyku i komfortowy w użytkowaniu. Niesie to jednak ze sobą pewne konsekwencje, po pierwsze czyni nasz uchwyt mniej pewnym w porównaniu do bardziej tradycyjnych materiałów, wynika także z tego pewna niepraktyczność – szkło idealnie zbiera odciski palców, wobec czego jeśli nie czyścimy naszego urządzenia regularnie to plecy będą przez większość czasu „spalcowane”. Na plecach znajdziemy przede wszystkim obiektyw 13-megapikselowego aparatu głównego, wystający niestety poza bryłę urządzenia, bardziej wiec podatny na zbieranie rys. Po jego lewej stronie znajduje się doświetlająca dioda LED, poniżej zaś umieszczono kolejne, większe niż na froncie logo producenta.

Boki smartfonu zdobi metalowa ramka, na której znajdziemy oczywiście wszelkie potrzebne przyciski i złącza. Na górnej krawędzi w dwóch miejscach przerwana jest jaśniejszymi paskami – nic zaskakującego dla kogoś, kto miał już styczność z konstrukcją metalowych smartfonów, oba te elementy mają bowiem zapewnić swoiste przesmyki dla komunikacji bezprzewodowej, której efektywność i zasięg metalowa obudowa znacznie obniża. Znajdziemy tu także malutki otwór na głośnik do nagrywania filmów. Co zaskakujące, brakuje tu złącza minijack – przeniesione ono zostało na spód smartfonu, co osobiście uważam za nieco kontrowersyjny zabieg, gdyż utrudniał mi on wygodne korzystanie ze smartfonu podczas słuchania muzyki na słuchawkach. Możliwe jednak, ze wynikało to po prostu z braku przyzwyczajenia do takiego rozwiązania. Na dolnej krawędzi znalazło się także miejsca dla standardowego portu micro USB oraz przyzwoicie grającego głośnika mono, ponownie znajdziemy tu także dwie jaśniejsze wstawki. Z prawej strony smartfonu znajdziemy przycisk zasilania oraz tackę na karty nano SIM oraz microSD, którą wysunąć możemy za pomocą dołączonego do A5 „kluczyka”, nad wspomnianą tacką znajdziemy zaś przycisk zasilania/blokady ekranu. Po przeciwnej stronie znalazły się z kolei przyciski głośności, co ciekawe zaś każdy z nich jest osobny, a nie stanowią jednej całości jak to zwykle ma miejsce.

Potencjalnego nabywcę nie zawiedzie także zastosowany w smartfonie ekran. Użyty w A5 wyświetlacz Super AMOLED o przekątnej 5.2” ustępuje w praktyce temu z flagowego S6 jedynie rozdzielczością wynoszącą w tańszym modelu standardowe 1920x1080 pikseli, a nie 2560x1440 pikseli. Jak dla mnie nie jest to jednak absolutnie żadna wada, gęstość ekranu pozostaje na fantastycznym poziomie 424ppi, a więc nie uświadczyłem pojedynczych pikseli korzystając ze smartfonu nawet z bardzo bliskiej odległości. Niższa rozdzielczość nie zmniejsza wiec komfortu użytkowania jednocześnie wpływając pozytywnie na długość czasu działania na baterii oraz zmniejszając zapotrzebowanie na moc, co przy słabszych parametrach technicznym A5 jest kolejną zaletą wyboru Full HD. Pozostałe parametry wyświetlacza należą zaś do ścisłej czołówki. Kolory odwzorowane są naprawdę dobrze, natomiast jeśli intensywność barw AMOLEDu Samsunga nie przypadnie nam do gustu, to możemy pobawić się opcjami nasycania koloru w ustawieniach telefonu. Kątom widzenia również nie mam nic do zarzucenia, gdyż wyświetlane treści pozostawały widoczne bez żadnych przekłamań praktycznie w 180 stopniowym zakresie. Na pochwałę zasługuje także niska jasność minimalna, pozwalająca na bardzo wygodne korzystanie z urządzenia nocą – przynajmniej podczas czytania, do oglądania filmów czy gier warto było jednak podkręcić nieco podświetlenie, by uniknąć „zlewania” się ciemniejszych obszarów.

Choć same parametry ekranu zasługują wyłącznie na pochwały, to niestety ale w moje ręce trafił chyba wadliwy egzemplarz, Otóż po kilku dniach testowania zauważyłem, że na ekranie można rozróżnić kilka pionowych pasów, na przemian minimalnie jaśniejszych lub ciemniejszych. Na wielu powierzchniach, szczególnie o jaskrawych kolorach było to niewidoczne lub niemal niewidoczne, korzystając jednak z aplikacji mającej ciemnoszare tło, od razu rzuciło się to w moje oczy i choć nie uniemożliwiało korzystania ze sprzętu, to jednak budziło pewien dyskomfort i odbierało przyjemność z obcowania z tak dobrym urządzeniem, przede wszystkim zaś – w tej klasie cenowej coś takiego już nie przystoi. Jestem jednak pewien, że nie jest to ogólna wada tego modelu, ani cecha ekranów Super AMOLED (mialem bezpośrednie porównanie do starszej wersji tej technologii użytej w Galaxy S4 Value Edition).
Podsumowując temat wyglądu i wykonania - Galaxy A5 2016 jest poręcznym i pięknym urządzeniem. Design nie jest jednak w stu procentach oryginalny dla Samsunga, bo choć zawiera on pewne charakterystyczne dla producenta cechy, to jednocześnie bardzo przypominał mi przez cały czas Honora 6 Plus, który swego czasu również bardzo przypadł mi do gustu. Można by zapewne znaleźć jeszcze kilka podobnie zbudowanych modeli, nie jest to jednak bynajmniej wada, wszak o nowe rozwiązania w kwestii smartfonów ze szkła i metalu ciężko, a w porównaniu do poprzednich, plastikowych i odtwórczych średniaków koreańskiego producenta mamy do czynienia z krokiem w bardzo dobrą stronę.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »