Porównanie Apple iPhone 17 i iPhone 17 Pro. Sprawdzam, czy warto dopłacać do droższego modelu

iPhone 17 vs iPhone 17 Pro - System i wyświetlacz

“Ajfony” występują w wersjach zwykłych, Pro, a teraz również Air, ale zasadniczo wszystkie z nich należą do modeli z górnej półki, mają bardzo wysoką wydajność, działają niemal równie szybko, mają praktycznie identyczny interfejs i dokładnie takie same podstawowe funkcje oraz aplikacje systemowe. Dlatego, zamiast powielać jednakową treść i zrzuty ekranu, zachęcam do zapoznania się z opisem systemu iOS 26 w recenzji iPhone Air. Wygląd, obsługa, widżety, programy i niemal wszystkie opcje są takie same, jak w iPhone 17 i 17 Pro. Ze swojej strony podkreślę jeszcze raz: pomimo iż iPhone 17 ma 8 GB RAM, a iPhone 17 Pro ma 12 GB RAM, nie czułem dosłownie żadnej różnicy podczas korzystania z systemu i podstawowych aplikacji. Oba smartfony działają bardzo szybko i płynnie oraz natychmiast reagują na gesty dotykowe, ale ma na to wpływ nie tylko procesor i pamięć, ale też fakt, że podstawowy iPhone 17 ma już wyświetlacz 120 Hz, gwarantujący zauważalnie lepszą płynność, niż u poprzedników. Zresztą niczego innego nie spodziewałbym się po sprzęcie kosztującym od około 4000 do 5800 zł w podstawowych wariantach, a wersje testowe kosztują odpowiednio 5000 i 7800 zł. Istotne różnice widać w ustawieniach Aparatu, gdzie model Pro ma więcej do zaoferowania, ale do tego przejdę w dalszej części recenzji.

Wyświetlacz

Podstawowe parametry wyświetlaczy w iPhone 17 i iPhone 17 Pro są takie same. Technologia OLED Super Retina XDR, przekątna około 6,3 cala (a dokładniej 6,27 cala, przy założeniu, że wyświetlacz jest prostokątny i nie ma zaokrąglonych narożników), rozdzielczość 1206 x 2622 px (460 ppi), odświeżanie 120 Hz, kontrast praktycznie nieskończony (deklarowany 2 000 000:1), obsługa HDR, DCI-P3, możliwość włączenia AOD, powłoka antyodblaskowa (z moich obserwacji wynika, że działa dokładnie tak samo w obydwu modelach, czyli wystarczająco dobrze), powłoka oleofobowa, a do tego maksymalna jasność 1000 cd/m2 lub chwilowa, szczytowa do 3000 cd/m2 w silnym świetle słonecznym. Poniżej prezentuję moje pomiary maksymalnej jasności w trybie automatycznym i ręcznym. Warto zaznaczyć, że domyślnie w smartfonie włączone jest odświeżanie 120 Hz (a dokładniej od 1 do 120 Hz, dzięki LTPO), które można ręcznie ograniczyć do 60 Hz w ustawieniach (Dostępność - Ruch - Ograniczaj częstotliwość klatek). Taka zmiana ma zazwyczaj wpływ na wydłużenie czasu pracy na baterii, ale gdy ktoś już wcześniej przyzwyczaił się do odświeżania 120 Hz, to może być ciężko wrócić do 60 Hz (komfort obsługi jednak spada). Po drugie: domyślnie włączona jest też funkcja True Tone, która automatycznie dostosowuje kolory na wyświetlaczu do oświetlenia w otoczeniu użytkownika, tak, aby możliwie jak najmniej męczyć wzrok (barwy są cieplejsze niż bez True Tone). Ona jednak za każdym razem zmienia trochę kolory, więc na potrzeby pomiaru True Tone było wyłączone.

Maksymalna jasność ekranu

Tryb automatyczny

nit (więcej = lepiej)

230

460

690

920

1150

1380

1610

1840

ASUS Zenfone 12 Ultra
AMOLED

1784

HONOR Magic7 Pro
OLED

1537

Samsung Galaxy S25 Edge
AMOLED

1366

Samsung Galaxy S25 Ultra
AMOLED

1344

Samsung Galaxy S25
AMOLED

1333

OPPO Find X8 Pro
AMOLED

1207

OnePlus 13R
AMOLED

1133

Apple iPhone 17
OLED

1054

Apple iPhone Air
OLED

1052

Apple iPhone 17 Pro
OLED

1049

Jak widać powyżej, iPhone 17, 17 Pro, a nawet iPhone Air oferują prawie identyczną jasność maksymalną, choć iPhone Air ma trochę niższą jasność ręczną (realnie nie rzuca się to w oczy zbyt mocno). Oprócz tego w systemie jest też funkcja Night Shift, pełniąca rolę trybu nocnego (znacznie cieplejsze barwy). Wyświetlacza oferują szeroką gamę kolorów DCI-P3 oraz obsługują materiały wideo HDR Dolby Vision. Nie ma również problemu z aktywowaniem funkcji ekranu zawsze włączonego, czyli tak zwanego Always-On Display (AOD). W tym przypadku zalecane jest czarne tło, które w wyświetlaczach OLED praktycznie nie zużywa energii. Opcjonalnie da się ustawić tapetę na AOD, która wygląda dobrze na AOD, ale znacznie szybciej wyczerpuje akumulator. Pomiar kolorów wyświetlacza wykonałem za pomocą kolorymetru X-rite i1 DisplayPro. Wyniki pokazują, jak wyświetlane kolory pokrywają się z paletą barw sRGB. Jeśli chodzi o inne tryby obrazu, to jest jedynie wspomniany True Tone, który można po prostu włączyć lub wyłączyć, uzyskując tym samym coś na kształt trybu standardowego, ale do celów pomiarowych nie jest on wskazany.

Najważniejsze w tych pomiarach jest średnie odchylenie ΔE. W iPhone 17, bez włączonej funkcji True Tone, wynosi ono zaledwie 0,83, a w iPhone 17 Pro 0,86 i w obydwu przypadkach są to wprost rewelacyjne wyniki (w tej sytuacji mniej znaczy lepiej). Kolory widoczne na wyświetlaczu OLED w tym smartfonie są bardzo precyzyjne i zasadniczo zgodne z paletą sRGB. Największe odchylenie dotyczyło jedynie koloru czerwonego i wynosiło w iPhone 17: 3,53, a w iPhone 17 Pro: 3,48, ale to i tak są wyniki całkiem niezłe. W skrócie: jakość kolorów na wyświetlaczach obydwu tych smartfonów jest bardzo wysoka po wyłączeniu True Tone.  Można to docenić nie tylko podczas syntetycznych pomiarów, ale też w czasie normalnej, codziennej obsługi. Sytuacja wygląda zresztą podobnie (minimalnie gorzej) w testowanym wcześniej iPhone Air.

Apple iPhone 17:

Apple iPhone 17 Pro:

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »