Test płyt głównych LGA 1155 Intel Z77 dla Ivy Bridge - Część II

Biostar Hi-Fi Z77X

Trzecia z testowanych płyt jest zarazem nowością na rynku. Biostar Hi-Fi Z77X, bo o nim mowa, to najnowsze dziecko dostępne pod szyldem marki, relatywnie trudnej do nabycia w Polsce. Hi-Fi w nazwie odnosi się oczywiście do rozwiązań audio na płycie - w skład których wchodzić ma między innymi wysokiej jakości wzmacniacz oraz specjalne oprogramowanie wsparte mikrofonem, służące do kalibracji rozmieszczenia i konfiguracji kolumn głośnikowych wzorem drogich amplitunerów. Starsza siostra opisywana w poprzednim zestawieniu zdobyła całkiem sporo nagród - czy będzie tak i tym razem przekonamy się niebawem.

Specyfikacja techniczna Biostar Hi-Fi Z77X:

• Mostek południowy: Z77
• Obsługiwane procesory: Intel Core i3/i5/i7, Pentium i Celeron
• Format płyty: ATX (30,5 cm x 24,4 cm)
• Ilość slotów pamięci: 4x DDR3
• Maksymalna ilość pamięci: 32 GB
• Karta sieciowa: 1x 10/100/1000 Mb/s (Realtek RTL8111F)
• Karta Wi-Fi: Brak
• Karta Bluetooth: Brak
• Kodek dźwiękowy: Realtek ALC898
• Obsługa CrossFire: Tak (x8 + x8)
• Obsługa SLI: Tak (x8 + x8)
• RAID: Tak (RAID 0, 1, 5 i 10)
• IEEE 1394: Brak
• PCI-Express 3.0/2.0 x16: 3 (elektrycznie: x16 + x8 + x4)
• PCI-Express 2.0 x4: Brak
• PCI-Express 2.0 x1: 3
• mini PCI-Express 2.0 x1: Brak
• Sloty PCI: Brak
• SATA III: 2 (Z77)
• SATA II: 4 (Z77)
• eSATA III: Brak
• mini-SATA II: Brak
• Kanały ATA: Brak
• Liczba portów USB 2.0: 8 (4 na płycie i 4 na tylnym panelu)
• Liczba portów USB 3.0: 4 (2 na płycie i 2 na tylnym panelu)

Wyposażenie

Biostar Hi-Fi Z77X sprzedawane jest w białym pudle o dość małych rozmiarach. Jak przystało na serię produktów z zaawansowanymi rozwiązaniami audio, większość logosów na przedzie kartonu to technologie związane właśnie z dźwiękiem. Od strony wyposażenia u Biostara nie jest najlepiej. Podstawową instrukcję, krążek ze sterownikami i oprogramowaniem oraz tylną zaślepkę I/O wzbogacają jedynie mostki CrossFireX i SLI, cztery kable SATA i mikrofon kalibracyjny. Niby nie jest to mało, ale mamy tu jednak do czynienia z najwyższym modelem tego producenta.

Loga i rysunek głośnika - kupujemy kartę dźwiękową czy płytę główną?

Oględziny laminatu

Design jest stonowany, aczkolwiek Biostar Hi-Fi Z77X może sprawiać wrażenie produktu z niższej półki niż konkurencja. Laminat płyty jest czarny, tak samo jak wszystkie porty. Czerń przełamują jedynie niebieskie elementy na radiatorach i niebieskie kondensatory w torze audio. Trzy pełne czarne sloty PCI-E x16 licząc od góry są elektrycznie zgodne z x16, x8 i x4, przy czym tylko dwa pierwsze wspierają standard 3.0 (przy procesorach Ivy Bridge). Dwa górne PCI-E pozwalają na obsługę konfiguracji SLI/CFX oraz Quad SLI/CFX (przy kartach dwuprocesorowych) w trybie x8 + x8. Na prawo od gniazda procesora mamy cztery banki RAM, a pamięci w dual-channel montuje się oczywiście w naprzemiennych slotach. Gniazda są standardowe z zatrzaskiem z obu stron - możemy mieć problemy z wymianą pamięci przy sporej karcie graficznej. Płyta wspiera niebuforowane moduły DDR3, bez korekcji błędów ECC, ale z maksymalnym taktowaniem 2600 MHz (przy OC).

Szczegółowe oględziny płyty zaczynamy standardowo od góry. U Biostara niewiele tutaj znajdziemy... jedno 4-pinowe samotne złącze wentylatora procesora skrywające się miedzy bankami RAM, a jednym z dwóch radiatorów sekcji zasilania. Prawa krawędź nie wygląda lepiej zawierając jedynie 24-pinowe złącze ATX.

Idąc dalej wzdłuż prawej krawędzi napotkamy zestaw sześciu kątowych złącz SATA napędzanych przez mostek południowy Z77. Górne dwa to SATA III, dolne cztery to SATA II. Poniżej napotkamy wyświetlacz LED diagnostycznych POST-kodów, który dla odmiany po pełnym uruchomieniu się komputera podaje temperaturę procesora. Zwiedzanie dolnej krawędzi rozpoczyna się od pinów przycisków i diod obudowy, klawiszy Power i Reset (podświetlane) oraz dwóch zestawów styków USB 2.0 (łącznie 4 porty). Pod PCI-E mamy piny portu szeregowego, 3-pinowe złącze wentylatora systemowego i na końcu piny portu podczerwieni. Widać też zarys opcjonalnego wyjścia cyfrowego S/PDIF.

Sekcja zasilania skrywa się pod dwoma przyzwoitej wielkości radiatorami. Nie są one połączone rurką heatpipe i trzymają tylko na sprężynowych kołkach. Sekcja składa się z trzynastu faz z czego dziesięć odpowiada za Vcc/Vcore, dwie za VSA, natomiast ostatnia trzynasta za VTT. Zintegrowana karta ma oddzielne, najprawdopodobniej dwu-fazowe zasilanie, a pamięci RAM tylko jedną fazę. Widać też 8-pinowe złącze EPS 12V. Wszystkie kondensatory są typu SOLID, a dławiki to modele ferrytowe. Przy złączach tylnego panelu możemy też dojrzeć piny frontowego audio.

Kodek audio ALC898 zastosowany na płycie to rozwiązanie popularnej firmy Realtek, ale Biostar postanowił sparować go z kilkoma rozwiązaniami mającymi poprawiać jakość dźwięku. Cała sekcja audio, podobnie jak na płycie ASUS Maximus V Formula, została odizolowana od reszty, a sam kodek pokryty jest "czapką EMI" chroniącą od zakłóceń elektromagnetycznych. Korzystanie z dobrych markowych słuchawek wspomóc ma obecność wydajnego wzmacniacza, a na ogół doznań wpływać mają niespolaryzowane dedykowane rozwiązaniom muzycznym wysokiej jakości kondensatory w każdym torze audio. Całość uzupełniają rezystory z zawartością tlenków cyny cechujące się większą stabilnością w szerokim zakresie temperatur.

Tylny panel podobnie do całej płyty sprawia wrażenie produktu z niższego segmentu. Z wyjść zintegrowanej w procesorze karty graficznej mamy pełnowymiarowe HDMI, DVI oraz D-Sub. USB jest tylko cztery 2.0 i dwa 3.0. Mamy też port PS2 klawiatury, gniazdo LAN i komplet sześciu wyjść/wejść audio wspierających 7.1.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …
• następna ›
• ostatnia »