Pantherise Venom II - test niedrogiej myszki dla graczy Minecrafta. Gryzoń stworzony do Jitter Clicka, Butterfly Clicka i Drag Clicka

Pantherise Venom II – Pierwsze wrażenie, wygląd i jakość wykonania

Tę stronę klasycznie rozpoczniemy od opisu opakowań oraz wyposażenia poszczególnych myszek. Zacznijmy od modeli przewodowych, a więc od Venom II i Venom II Limited Edition. Jak już wspomnieliśmy, konstrukcyjnie myszki te niczym się od siebie nie różnią. Edycja Limitowana to jednak propozycja dla największych minecraftowych zapaleńców, bowiem mamy tu tematyczne, minecraftowe opakowanie. Co ważne, w zestawie Edycji Limitowanej otrzymujemy także aż dwa zapasowe komplety ślizgaczy. Poza tym, oba przewodowe modele mogą pochwalić się też obecnością w zestawie grip tape'ów, które po ewentualnym naklejeniu na mysz proponują m.in. pewniejszy chwyt. Przewody w obu myszkach mamy nieodczepiane i uraczone filtrem ferrytowym, który eliminuje ewentualne zakłócenia sygnału. Przewody te wzbogacone są też odpowiednio zaciągniętym tekstylnym oplotem, co wróży dłuższą ich żywotność. Wyposażenie zestawu bezprzewodowego jest dość podobne. Znajdziemy tu mianowicie zapasowe ślizgacze i opcjonalne (nie trzeba ich zakładać, ale warto) grip tape'y. No i jest jeszcze nieodzowny odbiornik USB (dongle). Jak na model bezprzewodowy przystało, otrzymujemy także 180-centymetrowy przewód ładujący, zakończony złączem USB-C. Oczywiście każda z myszek ma w zestawie klarowną instrukcję obsługi w języku polskim.

Od lewej: Pantherise Venom II Limited Edition (przewodowy), Venom II (przewodowy) oraz Venom II (bezprzewodowy)

Myszki Venom II to konstrukcje symetryczne (choć PPM jest położony delikatnie wyżej) o wyraźnie podniesionym grzbiecie, choć ze względu na boczne przyciski, kierowane są one raczej w osoby praworęczne. Gryzonie są także zauważalnie "wyciągnięte", a więc raczej długawe i wąskawe. Dokładne wymiary wynoszą (w najszerszych miejscach) ok. 13 x 8 x 4 cm. Jeśli zaś chodzi o wagę myszek, to wskazuje ona na 84 oraz 95 gramów, odpowiednio dla modelu przewodowego i bezprzewodowego. Mamy więc do czynienia z całkiem lekkimi rozwiązaniami, które nie męczą nadgarstka i oferują komfortowe akrobacje na podkładce. Jeśli chodzi o chwyt, to w przypadku Venom II jest on całkiem pewny i to nawet jeszcze przed przyklejeniem grip tape'ów. Wszystko to dzięki odpowiednim przewężeniom oraz zagłębieniom, w których wygodnie lokuje się kciuk, jak i palec serdeczny wraz z palcem małym. W ogólnym rozrachunku, wygląd Pantherise Venom II od razu skojarzył mi się z myszką SteelSeries Rival 5, choć Venom II jest nieco większy. Jest też dużo przyjemniejszy w dotyku. Generalnie, choć Rival 5 jest urządzeniem sporo droższym, to właśnie Venom II sprawia wrażenie zbudowanego z lepszych materiałów. Złego słowa nie można przy okazji powiedzieć na spasowanie elementów.

Na lewej ściance myszek znajdziemy dwa połyskujące, oddzielone od siebie przyciski Dalej / Wstecz, prawa ścianka jest zaś zupełnie pusta. Model bezprzewodowy na froncie cechuje się złączem ładowania USB-C o nienagannej solidności (nie buja się itd.). Również ujście kabla w tym samym miejscu, w przypadku modeli przewodowych, nie budzi zastrzeżeń. Na tyle myszek (w miejscu, gdzie spoczywa śródręcze) dopatrzymy się podświetlanego loga Pantherise. Na tym jednak iluminacje się nie kończą, bowiem producent zdecydował się także na dwa podświetlane, wzdłużne paski okalające wspomniany logotyp. Druga strefa iluminacji przejawia się w podświetleniu scrolla. Tym samym kolorem co scroll podświetlana jest także przestrzeń pod LPM i PPM. O ile jednak podświetlenie pierwszej strefy (logo) możemy dostosować w oprogramowaniu, to druga strefa (scroll) świeci kolorem, który został przypisany do konkretnego poziomu DPI. A jeśli już o rozdzielczości sensora mowa, to kolejne poziomy uruchamiamy poprzez aktywowanie przycisku umieszczonego tuż nad scrollem. W opisie zewnętrznej skorupy myszek warto jeszcze wspomnieć o tym, iż scroll wykonano z przezroczystego plastiku (co przekłada się na efektowne iluminacje), a pokryto go antypoślizgową gumą (silikon).

Jeśli zajrzymy na spód urządzeń, to namierzymy przede wszystkim dwa (w wersji przewodowej) bądź trzy (w wersji bezprzewodowej) ślizgacze oraz umieszczony w samym centrum czujnik. Jest to też centrum ciężkości myszek, bowiem po podniesieniu gryzoni nieco ponad biurko, ten nie ma tendencji do przechylania się w jakąkolwiek stronę. Jak można się domyślać, spód wersji bezprzewodowej na wspomnianych elementach się jednak nie kończy. Mamy tu mianowicie jeszcze przydatny schowek na odbiornik USB oraz trzystopniowy przełącznik. Dzięki niemu mysz możemy przede wszystkim wyłączyć, choć warto wiedzieć, że po jakimś czasie nieaktywności gryzoń sam przechodzi w tryb hibernacji przez co oszczędza baterię. Dwa kolejne ustawienia przełącznika pozwalają (jak można się domyślać) na włączenie gryzonia. Tyle tylko, że jedno z ustawień oferuje działanie myszy z pełnym podświetleniem, a drugie (opatrzone dopiskiem Eco) wyłącza główną strefę iluminacji (tę z logiem producenta). 

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »