Raijintek Arcadia - Test bardzo taniej obudowy komputerowej

Raijintek Arcadia - Wygląd zewnętrzny #2

Na górze panelu frontowego znalazły się wszystkie złącza i przyciski dostępne bez potrzeby sięgania do panelu I/O płyty głównej. Raijintek Arcadia posiada budżetowy zestaw składający się z jednego portu USB 3.0, jednego USB 2.0, złącz audio, przycisku zasilania i resetu. Nie zabrakło także diod sygnalizujących pracę dysku twardego oraz samego komputera. Raijintek nie nawiązał widocznie współpracy z dostawcami oferującymi czytnik kart pamięci w standardzie lub regulator obrotów wentylatorów, co zdarzyło się kilkukrotnie konkurencyjnemu SilentiumPC. Ot, taka ciekawostka ;]

Góra obudowy Raijintek Arcadia w przeciwieństwie do wielu budżetowych konstrukcji nie jest prosta jak drut i wypełniona jak solidny panel - producent przewidział tutaj miejsce dla dwóch 120-milimetrowych wentylatorów, które są zabezpieczone przez filtr przeciwkurzowy montowany oczywiście od strony wewnętrznej. Z tego właśnie powodu czyszczenie siatki wymaga od nas demontażu wentylatorów... Czy jest na sali osoba, której chce się zdejmować "śmigła" w celu przedmuchania filtrów przeciwkurzowych? Oczywiście na górze obudowy możemy w ogóle nie montować żadnych zabezpieczeń, ale przy standardowej konfiguracji z jednym wentylatorem wyciągającym powietrze z komputera jest to niemal konieczne w celu zachowania czystości.

Obydwa panele boczne przeznaczone dla modelu Raijintek Arcadia posiadają całkiem ciekawe wytłoczenia, które teoretycznie mają za zadanie zwiększyć przestrzeń we wnętrzu obudowy. Praktycznie każdemu producentowi chodzi o sztuczne zwiększenie sztywności paneli ze względu na większą ilość zagięć i mniejsze proste powierzchnie - w przypadku testowanego produktu udało się zastosować ten sprytny schemat, dzięki czemu panele boczne nie wyginają się aż tak bardzo jak w konstrukcjach z prostymi bokami. Powłoka lakiernicza wszystkich metalowych elementów skandalicznie łatwo zbiera odciski naszych dłoni, także w dobrze oświetlonym pokoju niezbędna może okazać się ściereczka służąca do dosyć częstego przecierania wszystkich paneli. Niecodzienne kształty wytłoczeń jednym mogą się podobać, a inni uznają to za kicz i chińską myśl technologiczną.

Z tyłu obudowy widzimy trzy otwory dla węży chłodzenia wodnego - czy jest na sali odważna osoba, która złożyłaby zestaw LC w budżetowym modelu Arcadia? Pomińmy ten temat i spójrzmy na kolejne elementy. Nieco niżej znajduje się wypukła siatka przeznaczona dla 120-milimetrowego wentylatora, a tuż obok slotów na karty rozszerzeń widzimy zewnętrzny system montażu tychże układów. Oczywiście w tym segmencie cenowym nie narzekamy na wyłamywane śledzie (bo i po co?). Miejsce dla zasilacza znajduje się dosłownie na skraju obudowy, tuż przy podłodze - kompaktowe wymiary jak na standard Midi-Tower zmusiły projektantów wykorzystania każdej wolnej przestrzeni. Całość spoczywa na czterech gumowanych nogach. Przejdźmy teraz do wnętrza testowanego produktu.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »