Test obudowy Fractal Design Define S2 - Szwedzka niespodzianka?

Test obudowy Fractal Design Define S2 - Wygląd wewnętrzny #2

Przód obudowy Fractal Design Define S2 dzieli możliwości montażu wentylatorów z topem, a więc zamontujemy tutaj do trzech jednostek 140-/120-milimetrowych. Na szczęście producent umieścił tutaj już dwie swoje propozycje, identyczne do tego co opisywaliśmy stronę wcześniej. Co ważne tutaj wejdą już zdecydowanie grubsze chłodnice, a więc można się spokojnie pokusić o autorski układ chłodzenia cieczą. Sam front zdejmuje się dość prosto - wystarczy złapać u dołu i mocno pociągnąć ku sobie. Wtedy też zyskamy dostęp do filtrów przeciwkurzowych.

Pora przenieść się na drugą stronę obudowy i tutaj robi się już ciekawie. Tacka na płytę główną nabiera rumieńców za sprawą dwóch elementów - kontrolera obrotów oraz trzech tajemniczych klatek. W pierwszym przypadku mowa o Nexus+ mogącym obsłużyć trzy wentylatory PWM, do sześciu jednostek 3-Pin, cooler CPU oraz pompę od układu WC. Całość zasilana złączem SATA, a przedłużka jest w zestawie. Druga niespodzianka to po prostu oryginalne miejsca montażowe dla dysków HDD. Niestety, prócz wyglądu nic w nich nie jest udane. Po pierwsze nośnik znajdzie się w ułożeniu pionowym co często potrafi negatywnie wpływać na jego żywotność. Po drugie chociaż metalowe, to stelaże są BARDZO chybotliwe i sprawiają wrażenie tandetnych i po trzecie wreszcie - zajmują masę przestrzeni, ograniczając możliwości poprowadzenia okablowania i miejsca na zbędne wtyczki. Nie tędy droga Fractal Design...

Piwnica chociaż w całości wentylowana, od góry i dołu, to zbytnio nie ma co tutaj się rozwodzić jest solidna, a w jej wnętrzu znajdziemy miejsce na zasilacz z piankowymi amortyzatorami. PSU jak już wcześniej zauważyliśmy montuje z pomocą wsuwanej ramki, więc jest wygodnie. W ten sposób poznaliśmy już chyba wszystkie wewnętrzne zakamarki Fractal Design Define S2. Werdykt? Tym razem Szwedzi się nie popisali. Wadliwe rozwiązania, które były stosowane w starszych obudowach zostały powielone bez poprawek, a dodatkowo dorzucono nowe, niekoniecznie trafione pomysły. Poprowadzenie kabli stało się uciążliwe, nawet przy modularnych PSU czy fabrycznych przewodach od panelu I/O - są one krótkie i "na styk", a po drodze jeszcze są te nieszczęsne klatki na HDD. Może z SSD jest lepiej? Niestety - dołączone saneczki chociaż solidne, to bardzo topornie wchodzące na swoje miejsce. Teoretyczne więc wygoda montażu na dwa zaczepy i szybkośrubkę staje się utrapieniem. Całościowo tragedii nie ma, ale czy taka jakość projektu przystoi obudowie za ponad 600 złotych?

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »