Test obudowy Corsair iCUE 465X RGB - Przewiewne szkło?

Test obudowy Corsair iCUE 465X RGB - Wygląd wewnętrzny #1

Odkręcamy cztery szybkośrubki, zdejmujemy szklany panel boczny i w ten sposób zyskujemy wgląd do środka Corsair iCUE 465X RGB. Główna komora obudowy na pierwszy rzut oka wygląda bardzo dobrze. Nasze oczy raczą otwory na okablowanie zabezpieczone gumowymi tulejami, spore wycięcie w tacce płyty głównej, wentylowane zaślepki slotów dla kart rozszerzeń czy aż trzy fabryczne wentylatory. Widzimy też sporo zaczepów na opaski zaciskowe. Sama piwnica jest wentylowana i wyposażona w dodatkowy otwór ułatwiający podłączenie panelu I/O (USB, przycisk power, reset), a jej krawędź jest delikatnie zaokrąglona.

Z tyłu, we wnętrzu amerykańskiej obudowy dzieje się niewiele. Zasadniczo znajdziemy tutaj tylko wycięcie dla portów płyty głównej, dziewięć śledzi dla kart rozszerzeń oraz miejsce na dodatkowy wentylator 120-milimetrowy. Dodatkowy? Tak! Nie wiedzieć czemu Korsarze w tej cenie nie zdecydowali się na zamontowanie tutaj fabrycznych "śmigieł". Nawet w uboższej, pozbawionej kolorowego podświetlenia wersji. Co do zaślepek dla kart PCIe to są one co prawda metalowe i wentylowane, ale przykręcono je zwykłymi śrubami. Szybkośrubki byłby zdecydowanie wygodniejszym rozwiązaniem.

Równie mało można powiedzieć o topie Corsair iCUE 465X RGB. Widzimy zasadniczo to samo, co przy oględzinach obudowy z zewnątrz. Mowa więc o miejscu na dwa dodatkowe wentylatory 120-milimetrowe lub jeden 140-milimetrowy albo odpowiadające im radiatory od układów chłodzenia cieczą. Chociaż w drugim przypadku skłaniałbym się raczej ku gotowym rozwiązaniom All in One (AiO) lub w przypadku autorskich WC wersjom "slim". Blacha jest bowiem stosunkowo blisko płyty głównej, a więc grubsze radiatory i wentylatory mogą kolidować z radiatorami sekcji zasilania płyty głównej

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »