Obudowa Sharkoon CA-M. Aluminiowy maluch w niskiej cenie
- SPIS TREŚCI -
Sharkoon CA-M - Wnętrze #2
Montaż płyty głównej mATX we wnętrzu Sharkoon CA-M jest banalnie prosty - wkładamy wybrany podzespół, przykręcamy czterema śrubkami, dodajemy opcjonalne dystanse - gotowe. Niczego więcej nie trzeba robić. Skrzynka jest zaprojektowana w sposób uniemożliwiający zepsucie czegokolwiek, włożenia lub przykręcenia odwrotną stroną. Jeżeli potencjalny użytkownik napotka problemy z instalacją komponentów bazowych, powinien niezwłocznie kupić konsolę. Wysokość systemu chłodzenia procesora nie może przekraczać 105 mm, ponieważ kolidowałoby z zasilaczem, acz spokojnie zmieścimy be quiet! Shadow Rock LP.
Dopuszczalna długość karty graficznej wynosi 250 mm, jeżeli wtyczki zasilania będą skierowane bezpośrednio ku górze. W przeciwnym wypadku lepiej zapobiegawczo odjąć 1 cm. Żadnego problemu nie sprawi natomiast wysokość oraz szerokość coolera. Redakcyjny ASUS GTX 760 DirectCU II pasował tutaj idealnie. Modele wyrzucające rozgrzane powietrze poza obudowę, to oczywiście dobre rozwiązanie w takich zestawach, ale Sharkoon CA-M posiada na spodzie kilkadziesiąt otworów, które sprzyjają wentylacji w innych scenariuszach.
Testowany mATX pomieści zasilacz ATX PS2 o długości 230 mm, czyli zdecydowaną większość jednostek dostępnych na rynku. Problematyczne jest tylko ułożenie kabli wewnątrz, ponieważ ze względu na bardzo ograniczoną przestrzeń, trzeba wszystko ręcznie poupychać, spiąć opaskami zaciskowymi albo rzepami, bo inaczej będzie pier... straszny nieporządek się zrobi. Dlatego wysoce zalecany jest zasilacz z modularnym okablowaniem, co znacznie ułatwia jego aranżację, nie tylko w tej konkretnej obudowie, ale również wszystkich podobnych.
Przestrzeń montażowa dla pamięci masowych (2x 3,5” / 3x 2,5”) została przewidziana na dole urządzenia. Generalnie, przykręcić nośnik to żadna filozofia, niemniej poprowadzenie kabli sprawa już drobne problemy, zwłaszcza jeżeli wiązka zasilacza na końcu posiada inne wtyczki niż SATA. Ech... wypadałoby zainwestować w nośnik M.2 dla pełnej swobody. Chociaż producent oficjalnie nie wspomina o takiej możliwości, to wystarczy odrobina samozaparcia i zmieści się tutaj również dodatkowy wentylator, ale musimy zrezygnować z kolejnych dysków.
Całość zmontowana od zaplecza prezentuje się następująco, niczym nie odbiegając od pozostałych obudów mATX, będących konkurencją dla Sharkoon CA-M. Jeżeli zastanawiacie się, czemu mają służyć niewielkie otwory (porty COM?) umieszczone nad panelem I/O płyty głównej, to szczerze powiedziawszy również nie znajduję dla nich praktycznego zastosowania w takiej konstrukcji. Trochę szkoda, że producent nie zastosował żądnych szybko-śrubek zamiast zwykłych „łepków”, aczkolwiek konstrukcja boków bezwzględnie wymaga użycia wkrętaka, toteż ich obecność poza sekcją kart rozszerzeń byłaby przysłowiowym kwiatkiem do kożucha.
Powiązane publikacje
Test obudowy MSI MPG Gungir 300R Airflow - Cztery 120 mm wentylatory, podpórka kart graficznych i ciekawe wzornictwo
36
Test obudowy komputerowej Volcano Expanse T Apex ARGB - Solidna, przewiewna, dobrze zabezpieczona przed kurzem
29
Test obudowy Volcano Space Apex ARGB - Nowe oblicze Modecom, który wchodzi do wyższej kategorii jakościowej i cenowej
37
Test obudowy Corsair 6500X - Eleganckie akwarium przygotowane na płyty główne z odwróconymi złączami
47
