Najgorsze programy i systemy, które przeszły do historii

Windows ME

14 września 2000 roku pojawił się ostatni konsumencki system operacyjny firmy Microsoft, wywodzący się z linii Windows 9x. Był to mniej lub bardziej, ale jednak wymuszony przystanek pomiędzy systemem Windows 2000, a Windows XP. Na lata 1999 ~ 2001 przypada okres bardzo poważnych zmian w ofercie systemów Microsoftu, który chciał zrezygnować z podziału na systemy stricte konsumenckie (Windows 9x) i profesjonalne (Windows NT). Postanowiono, że konsumenckie rozwiązania zostaną przeniesione do linii NT. Pierwszym podejściem był Windows 2000, wydany w lutym 2000 roku, który jako pierwszy w linii Windows NT zyskał interfejs programowania DirectX (7.0) i choć nie bez problemów, wynikających głównie z wtedy czasem problematycznych sterowników, dawał możliwość uruchamiania gier z Direct3D, korzystających też zaawansowanego przetwarzania dźwięku (DirectSound i DirectSound3D). Zaledwie trochę ponad pół roku wcześniej pojawił się typowo konsumencki Windows 98 SE i właśnie dlatego debiut Windows ME pół roku po Windows 2000 był co najmniej dziwny, zwłaszcza że w opracowaniu był już projekt Whistler, który potem poznaliśmy jako Windows XP.

Windows ME to m.in. skrócony czas uruchamiania, czy wybudzania z hibernacji, ale też ustandaryzowana obsługa pobierania zdjęć, czy to z cyfrowych aparatów, czy skanerów. Pojawiła się też natywna obsługa drukarek USB, czy zewnętrznych dysków twardych. Kolejny raz odświeżono interfejs użytkownika, mocno czerpiąc z tego co zrobiono w Windows 2000, ale dodano też chociażby Odzyskiwanie Systemu (System Restore), a więc funkcję obecną w Windows do dziś. Obecny w systemie Windows Media Player 7 został wzbogacony o bibliotekę mediów, konwersję plików muzycznych, czy wypalanie płyt. W Windows ME pojawił się też Windows Movie Maker, a więc program do prostego montażu plików filmowych, na potrzeby użytkowników indywidualnych.

Na papierze wszystko wyglądało dobrze, gorzej gdy przechodzono do praktyki. Windows ME miał problemy już od samego początku. Niektórzy użytkownicy skarżyli się na to, że nie mogą go nawet zainstalować. Znacznie większa część jednak miała problemy z jego działaniem. Stabilność z pewnością, dla wielu użytkowników, nie była cechą Windows ME, który BSOD (Niebieski Ekran Śmierci) potrafił wyrzucić jeszcze zanim w ogóle się uruchomił. Zdarzało się, że dla odmiany poprawne zamknięcie systemu było niemożliwe, bo albo proces był przerywany BSOD-em, albo system się zawieszał i konieczne było skorzystanie z wyłącznika w obudowie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »