Nadchodzi koniec problemów ze stabilnością procesorów Intel Raptor Lake. Firma nareszcie znalazła przyczynę problemu

Po długim i szczegółowym dochodzeniu firmie Intel udało się zidentyfikować pierwotną przyczynę, która powodowała problemy ze stabilnością procesorów z serii Raptor Lake. Pierwsi użytkownicy spotkali się z nimi w lutym 2024 roku, więc do wydania ostatecznego oświadczenia minęło sporo czasu. W tym okresie przedsiębiorstwo borykało się ze stratami wizerunkowymi, a tak naprawdę trwają one do dziś. Przyczyna tkwiła w rdzeniu CPU, a dokładniej jego wewnętrznej sieci.

Intel zidentyfikował źródło problemów, które były związane z niestabilnością procesorów z rodziny Raptor Lake. Na horyzoncie widać nowy mikrokod.

Intel ma problemy z terminową wymianą procesorów Raptor Lake wśród użytkowników, którzy doświadczyli ich niestabilności

Warto podkreślić, że problemy dotyczyły tylko stacjonarnych wersji procesorów Intel Core z 13. i 14. generacji. Mobilne układy nie cierpiały z powodu niestabilności. Problem leżał w przesunięciu tzw. Vmin, czyli minimalnego napięcia, z jakim może stabilnie pracować procesor. Było ono zmieniane w wewnętrznej sieci (ang. clock tree circuit, czyli w dosłownym tłumaczeniu obwód drzewa zegarowego) rdzenia, który źle znosi wyższe napięcia, a co za tym idzie — wysokie temperatury. Taki scenariusz wpływa na desynchronizację sygnału zegarowego, a więc i ogólną stabilność całego chipu. Na taki rozwój wydarzeń mają wpływ cztery sytuacje, które omówiła firma Intel.

Intel przedłuża gwarancję na swoje procesory. Sprawa ma związek z niestabilnością jednostek Raptor Lake i Raptor Lake Refresh

Po pierwsze ustawienia dotyczące zasilania na płytach głównych nie były zgodne z zaleceniami Intela. Po drugie algorytm eTVB pozwalał omawianym procesorom na działanie z wyższą wydajnością, nawet jeśli temperatury były wysokie (środkiem zaradczym było udostępnienie mikrokodu 0x125). Po trzecie algorytm SVID mógł żądać zbyt wysokiego napięcia dla procesora, które po określonym czasie powodowało przesunięcie wspomnianej nieco wcześniej wartości Vmin (tutaj rozwiązaniem była aktualizacja mikrokodu 0x129). I po czwarte: dotychczasowe mikrokody i kody BIOS-ów mogły żądać zbyt wysokich napięć (szczególnie w stanach małej aktywności), co ponownie przesuwało minimalne napięcie. W ostatnim przypadku Intel udostępnił mikrokod 0x12B, który obejmuje wcześniejsze aktualizacje mikrokodów i ma rozwiązać wszystkie problemy. Nowy mikrokod 0x12B będzie dostępny w formie aktualizacji BIOS w ciągu kilku tygodni (w zależności od tego, jak szybko partnerzy Intela go wdrożą).