Test monitora EIZO Foris FS2331 - Stary, ale jary!
- SPIS TREŚCI -
EIZO FORIS FS2331 - Testy
Pomiary zostały wykonane za pomocą kolorymetru X-Rite Color Munki Display. Oprogramowanie dołączone do kalibratora jest bardzo ubogie, dlatego wszystkie czynności były wykonywane na open-sourcowym programie ArgyllCMS z nakładką graficzną DispcalGUI. Wizualizacje gamutów zostały utworzone w aplikacji na stronie https://www.iccview.de lub w programikach wchodzących w skład Argylla. Monitor przed rozpoczęciem pomiarów miał godzinę na rozgrzanie i stabilizację.
Kąty widzenia
EIZO FORIS FS2331 oparty jest na matrycy cPVA, która w stosunku do PVA powinna mieć większy kontrast oraz niższą cenę. Jak wszystkie matryce xVA, tak i w tym przypadku występuje rozjaśnianie cieni, gdy obraz nie jest oglądany dokładnie na wprost. W stosunku do matryc AMVA, efekt ten jest jednak mniejszy i niezbyt dokuczliwy, a dodatkowo kolory pozostają niezniekształcone w dużo szerszym zakresie. Pomimo wyraźnej różnicy na plus w stosunku do AMVA, nie może on się jednak równać w tej kwestii nawet z budżetowymi monitorami eIPS.
Podczas gdy matryce IPS wygrywają zdecydowanie za dnia, w nocy muszą ustąpić miejsca konkurencyjnej technologii. Nie należy się jednak spodziewać idealnej czerni pod każdym kątem, ale IPS również nie ma idealnych kątów widzenia za dnia. Poniższe zdjęcie na pierwszy rzut oka przypomina zdjęcie tego samego efektu z recenzji Philipsa opartego na eIPS. W praktyce takie przebarwienia na czerni można uzyskać dopiero pod dużym kątem, a i wtedy są słabsze, natomiast w codziennym użytkowaniu i typowych zastosowaniach jest to efekt zupełnie pomijalny. Oczywiście, poniższe zdjęcie pokazuje ekran z wyświetloną czarną planszą.
Równomierność podświetlenia
EIZO FORIS FS2331 nie posiada układu wyrównującego jasność na powierzchni ekranu, ani układu znanego z droższych modeli tego producenta, pozwalającego w krótkim czasie po uruchomieniu osiągnąć docelową jasność i balans bieli. Można zauważyć, że przez około sekundę po włączeniu lub wybudzeniu jasność jest wyższa, prawdopodobnie dzięki temu zabiegowi ekran rozjaśnia się dużo szybciej niż w starych monitorach LCD z podświetleniem katodowym.
W grupie cenowej gdzie znajduje się recenzowany EIZO FORIS FS2331, jednorodność podświetlenia jest mocno zróżnicowana pomiędzy poszczególnymi egzemplarzami. Niestety, normy dopuszczalnych odchyleń są bardzo liberalne. Monitor z wyraźnie widocznymi obszarami o mniejszej jasności, cieplejszej lub zimniejszej barwie bieli w dalszym ciągu może spełniać owe normy, więc nie podlega wymianie gwarancyjnej. Problem nie jest dotkliwy, gdy różnice są nieduże, a przejścia pomiędzy obszarami o rożnym zabarwieniu łagodne. Przeciwdziałać temu można tylko zaawansowaną elektroniką albo w najdroższych modelach dodatkową selekcją paneli.
Testowany egzemplarz cechował się małą rozbieżnością temperatury bieli na powierzchni ekranu. Różnica pomiędzy najcieplejszym, a najzimniejszym punktem pomiarowym wynosiła niecałe 250K, Nie jest jednak ona łatwo dostrzegalna i nie powinna stanowić problemu nawet pomimo niedużej odległości na której występuje. Różnica w jasności bieli w różnych punktach ekranu wynosiła mniej niż 13%, co można uznać za dobry wynik, a na dodatek rozkład jasności jest równomierny i nie ma wyraźnie ciemniejszych miejsc.
Często tylko dla takiej czerni wiele osób rezygnuje z zalet matryc IPS. Tutaj czerń jest głęboka i niezależna od pozycji przed monitorem, a widoczne na poniższym zdjęciu jaśniejsze rogi nie przeszkadzają podczas sensu filmowego, lub potyczki w jednej z mrocznych gier. Gdyby tylko nie występował efekt rozjaśniania ciemnych obszarów... Poniższe zdjęcie zostało zrobione możliwie najbardziej pod kątem prostym względem ekranu, z większej odległości, aby na opisywaną wadę nie nałożył się efekt srebrzenia. Drugie zdjęcie przedstawia białą planszę, mającą na celu pokazanie wizualnych różnic w jasności poszczególnych obszarów ekranu oraz niedoskonałości, jak ciemniejsze plamy lub pasy.
Regulacja jasności
Ekran pokryty jest powłoką antyodblaskową tylko nieznacznie mniej agresywną, niż w niesławnych matrycach IPS takich jak np. w ostatnio testowanym ASUS. Swoje zadanie spełnia jednak tak samo dobrze, skutecznie niwelując odblaski. Maksymalna zmierzona jasność była niższa o blisko 50 kandeli niż deklarowana przez producenta, a ustawienie punktu bieli do wartości 6500K zmniejsza maksymalną jasność o kolejne 15-20 kandeli. Jak to niestety często bywa, najniższa jasność nie została wyszczególniona w parametrach technicznych. Najniższa zmierzona jasność bieli wynosiła 55 kandeli, a więc była wystarczająco niska do pracy w zaciemnionym pomieszczeniu. Regulacja jest liniowa przez cały swój zakres, a wartość kontrastu tylko nieznacznie zmniejsza się wraz ze zmniejszaniem jasności, w dalszym ciągu będąc na wyższym poziomie niż wartość podana w specyfikacji.
Regulacja podświetlenia
Minimalna i maksymalna jasność w cd/m²
Regulacja natężenia podświetlenia odbywa się za pomocą układu PWM. Lampy CCFL w odmienny sposób reagują na sterowanie szerokością impulsu, ich bezwładność nie pozwala przełączać nimi tak szybko, jak diodami LED. W praktyce podświetlenie CCFL z częstotliwością około 200 Hz, czyli najczęściej implementowaną przez konstruktorów monitorów, w znacznie mniejszym stopniu męczy wzrok niż podświetlenie LED o takiej samej częstotliwości. Pomiar przeprowadzony na EIZO FORIS FS2331 wykazał, że podświetlenie mruga z częstotliwością tylko 100Hz, co jest wartością bardzo niską. Dłuższe przeglądanie statycznych treści przy minimalnej jasności jest meczące nie tylko dla wrażliwych na tym punkcie osób.
Smużenie
Poważną bolączką wysoko-kontrastowej matrycy AMVA było bardzo duże smużenie, którego nie udało się okiełznać ustawiając najmocniejszy tryb działania układu overdrive. Matryca cPVA ma bardzo zbliżoną zmierzoną wartość kontrastu statycznego i również w jej przypadku smużenie stanowi problem. Zupełne wyłączenie dopalacza ciekłych kryształów skutkuje intensywnym rozmazywaniem się ruchomego obrazu i nie dotyczy to tylko szybko zmieniających się elementów. Granie w gry typu FPS przy takim ustawieniu jest praktycznie niemożliwe. Kolejne dwa tryby pracy układu mogłyby sugerować różną intensywność przyśpieszania, a więc logicznym byłoby ustawienie trybu Enchanced i zapomnienie o sprawie. Nie widać tego na poniższych zdjęciach, ponieważ są zbyt jasne, jednak w czasie gry tryb Enchanced sprawuje się gorzej od ustawienia standardowego. Widać to szczególnie gdy po ekranie przesuwają się ciemne elementy na jeszcze ciemniejszym tle zostawiając za sobą zauważalnie dłuższe smugi w trybie Enhanced ,niż w trybie Standard.
Input Lag
Największe zarejestrowane przez nas opóźnienie wyświetlanego obrazu wynosiło 20 ms. Jak na monitor multimedialny przystało, EIZO FORIS FS2331 nie zawodzi w tym miejscu i opóźnienie jest nieduże.
Pobór mocy
Zmierzony pobór prądu nie jest żadnym zaskoczeniem. Różnica w stosunku do monitorów o podobnej rozdzielczości wynosi od 30 do 60%, przy skalibrowanej jasności.
Pobór mocy
Dla 120 cdm² i maksymalnej jasności
Wat (mniej = lepiej)
Powiązane publikacje
Test iiyama G-Master GCB4580DQSN-B1 Red Eagle - Ultrapanoramiczny monitor o rozdzielczości 5120x1440 do gier
47
Test Philips Evnia 42M2N8900/00 - 42-calowy monitor 4K OLED dla graczy. Świetna jakość obrazu w formacie XL
56
Jaki monitor kupić? Polecane monitory do biura i grania na marzec 2024. Poradnik zakupowy w różnych przedziałach cenowych
46
Test MSI MPG 321URX - 32-calowy monitor 4K QD-OLED dla graczy z odświeżaniem 240 Hz oraz z HDMI 2.1
69
