Test monitora EIZO Foris FG2421 - Matryca VA i 240 Hz

Gamut barwny

Obydwa poprzednio testowane monitory na matrycy AMVA cechowały się bardzo mizernym pokryciem przestrzeni sRGB. Ale już matryca cPVA, która miała podobne właściwości co AMVA, posiadała już świetną jak na ta klasę zgodność swojego gamutu, z gamutem sRGB. Niestety w przypadku Forisa FG2421 tak różowo już nie ma, pokrycie gamutu sRGB wynosi tylko 89% będąc dużo niższym niż w budżetowych monitorach z IPSem. Z tego względu marnieją szanse na bardzo uniwersalny monitor, a nie tylko i wyłącznie do grania. W idealnych warunkach obydwie wartości objętości oraz pokrycia gamutu sRGB dla monitorów wąskogamutowych powinny wynosić 100%. Im bliżej tej wartości, tym zarządzanie barwą w systemie ma łatwiejsze zadanie, zaś w aplikacjach, których nie obejmuje, kolory są wtedy wierniejsze. Na poniższym zrzucie kolorowa bryła odzwierciedla gamut sRGB, a siatka gamut EIZO.

Analiza ustawień domyślnych w odniesieniu do sRGB

Monitor wyjątkowo nie był testowany na czysto domyślnych ustawieniach. Po zresetowaniu wszystkich ustawień do domyślnych, monitor przełącza się automatycznie w tryb FPS. Nie byłoby to więc uczciwe porównanie z poprzednikami, dlatego został przestawiony w tryb User, wszystkie ustawienia pozostały na domyślnych ustawieniach dla tego trybu. Wprawdzie od monitora przeznaczonego dla graczy nie ma co oczekiwać wysokiej wierności wyświetlania barw, jednak po takiej cenie za monitor i mając w pamięci wyniki pierwszego Forisa oczekiwaliśmy lepszych wyników. O ile błędy kolorów można tłumaczyć marnymi właściwościami matrycy, o tyle błędy skali szarości wynikają już głównie z eletroniki monitora i kalibracji w fabryce. Gamma lokalna tak odbiegała od docelowej, że nie zmieściła się na wykresie, który de facto pozostawiał całkiem sporo miejsca na odchyłki. Pomiar był wykonywany przy bardzo wysokiej jasności, ale zmniejszenie jej do 120 kandeli w żaden sposób nie poprawia sytuacji. Przejścia na gradientach nie są tak widoczne jak w przypadku FS2331, ale w zamian pojawiły się delikatne przebarwienia.

Analiza skalibrowanego i oprofilowanego monitora w odniesieniu do sRGB

Ustawienie poprawnego balansu bieli wymagało mocnego przycięcia niebieskiego kanału, a to nie było bez wpływu na kontrast, który spadł do mniej imponującej, ale w dalszym ciągu wysokiej wartości. Wysoki błąd deltaE wynika z niepełnego pokrycia przestrzeni sRGB.

Poza ustawieniem odpowiedniej jasności i balansu bieli, konieczna była również zmiana gammy na 2.0, ułatwiając tym samym zadanie oprogramowaniu kalibrującemu. Krzywe korekcyjne wyraźnie się rozbiegają na całej swojej długości i gdyby nie zmiana gammy również by były odchylone w lewą stronę. Im mniejsze wartości deltaE dla szarości oraz odchylenia gammy lokalnej, tym mniejsza korekta jaka musi być wprowadzona do LUT kary graficznej. To wszystko daje w efekcie mniejszy banding i większą ilość możliwych do wyświetlenia kolorów.

Analiza predefiniowanych trybów balansu bieli

Zmierzone wartości nie odbiegają zbytnio od deklarowanych, z wyjątkiem opcji 9300K, deltaE również nie jest przesadnie wysoka. Pomiary były wykonywanie z innymi ustawieniami w pozycji domyślnej, czyli przy maksymalnej jasności, po zmniejszeniu jasności do codziennych wartości temperatura barwowa wszystkich trybów i błąd deltaE maleje, powodując, że nazwy wartości pokrywają się z pomiarami.

Analiza predefiniowanych trybów gammy

Poniższe dwa wykresy pokazują porównanie wszystkich opcji ustawienia gammy, przy czym oczekiwana gamma ma mieć stałą wartość 2.2, a nie jak w przypadku testu nieskalibrowanego monitora, zgodną z krzywą sRGB. Pierwszy wykres pokazuje wyniki pomiarów dla prostych krzywych gammy. Łatwo można zauważyć, że każda wartość jest równomiernie zaniżona o 0,2. Drugi wykres pokazuje jak wyglądają "specjalne" krzywe, które np. mają ułatwiać dostrzeżenie przeciwnika skrywającego się w ciemnym zakamarku.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »