Test monitora ASUS VG278H 3D 120 Hz - Idealny dla graczy?

ASUS VG278H - Sterowanie

Monitorem strujemy za pomocą 7 klasycznych przycisków schowanych pod dolną krawędzią. Ich klik jest dobrze wyczuwalny, ale dioda stanu nie zawsze jest widoczna, gdy wzrok znajduje się dużo powyżej górnej krawędzi monitora. Funkcjonalność guzików przedstawia się następująco (od lewej):

• Przełączanie pomiędzy kolejnymi trybami obrazu
• Automatyczne dopasowanie wyświetlanego obrazu gdy monitor podłączony został analogowym kablem
• Regulacja głośności i ruch w dół w menu
• Włączenie menu ekranowego i powrót
• Regulacja jasności i ruch w górę w menu
• Wybór złącza z którego ma być wyświetlany obraz
• Podświetlany włącznik

W aktualnie opisywanym monitorze menu OSD nie zostało spolonizowane, a jego konstrukcja jest taka sama, jak w testowanym poprzednio ASUS PA248Q. W lewej części znajduje się lista stron menu grupujących ustawienia, zaś z prawej lista opcji, które często prowadzą do dodatkowego podmenu. Na pierwszej karcie znajduje się pakiet predefiniowanych trybów, które możemy też zmieniać za pomocą dedykowanego przycisku na obudowie. Strzałki przy każdej pozycji mogą sugerować, że każdy z trybów posiada dodatkowe opcje, lecz tak niestety nie jest. Na dodatek w przypadku niektórych presetów, ustawienia znajdujące się na innej stronie są niedostępne. Dla przykładu, wybierając tryb sRGB nie ma możliwości zmniejszenia bardzo wysokiej domyślnej jasności, przez co ustawienie jest praktycznie zupełnie nieprzydatne.

Na drugiej stronie mamy możliwość regulacji jasności, kontrastu oraz punktu bieli (w trybie standardowym). Z niewiadomej przyczyny nie wprowadzono opcji zmiany nasycenia, jest to możliwe tylko w "Theater mode", gdzie dla odmiany nie pozwolono na zmianę jasności... W podmenu "Color temp" mamy do wyboru cztery ustawienia: "Cool", "Normal", "Warm" i "User mode" o jakich dokładności napiszemy parę rozdziałów dalej. Tryb użytkownika pozwala dopasować punkt bieli w zakresie 0-100 dla trzech kolorów, a wartość domyślna to 100. Opcja opisana jako NVIDIA Lighboost służy do regulacji jasności podczas włączonego trybu 3D.

Trzecia strona również jest bogata w opcje, aczkolwiek w podstawowym trybie praktycznie nic nie możemy zmienić, nawet gdy ustawiona będzie inna rozdzielczość niż natywna. Tylko w wybranych profilach jest możliwość włączenia kontrastu dynamicznego (ASCR). Na szczęście w standardowym trybie udostępniono regulację układu overdrive nazwanego Trace Free, zaś ilość możliwych stopni jego działania jest tak samo rozbudowana, jak w poprzednio recenzowanych monitorach tej marki. Regulacja odbywa się w zakresie 0-100, ale z krokami co 20, czyli de facto w sześciu pozycjach.

Na czwartej stronie znajduje się lista wejść, pozwalająca wybrać z którego złącza będzie wyświetlany obraz. Wybieranie poszczególnych pozycji daje taki sam efekt, jak przełączanie dedykowanym do tego przyciskiem na obudowie. Brakuje natomiast automatycznego wyboru złącza.

Ostatnia strona menu daje dostęp do m.in. trybu demo i ECO. W pozycji z informacjami znajduje się z kolei: typ złącza z którego jest wyświetlany obraz, rozdzielczość, odświeżanie oraz model monitora. Informacje o ilości przepracowanych godzin znajdziemy tylko w menu serwisowym. 3D IR Mode dopasowuje działanie emitera podczerwieni do sytuacji, w której jest kilka monitorów w jednym pomieszczeniu (opcja opisana jako LAN Party) lub w przypadku dużej odległości okularów od monitora.

Wpływ na otoczenie

Monitor nie wydaje od siebie żadnych odgłosów piszczenia czy buczenia niezależnie od jasności ekranu i wyświetlanych obrazów. Obudowa podczas pracy jest nieznacznie cieplejsza od otoczenia.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »