Zgłoś błąd
X
Zanim wyślesz zgłoszenie, upewnij się że przyczyną problemów nie jest dodatek blokujący reklamy.
Błędy w spisie treści artykułu zgłaszaj jako "błąd w TREŚCI".
Typ zgłoszenia
Treść zgłoszenia
Twój email (opcjonalnie)
Nie wypełniaj tego pola
.
Załóż konto
EnglishDeutschукраїнськийFrançaisEspañol中国

Kupujemy monitor LCD!

eMJotka | 26-02-2007 15:20 |

W dobie dzisiejszych możliwości monitorów brak wejścia DVI dyskwalifikuje z dalszej oceny, ba, kupna modelu. Karta graficzna generuje sygnał, który podaje dane, który piksel ma być zgaszony, który nie oraz podaje informację o napięciach tranzystorów sterujących elementami ekranu. Podczas transmisji obrazu za pomocą DVI jego postać pozostaje taka sama.
 


 
Wyjście DVI

   Wyjście D-Sub 

Natomiast przy D-Sub obraz jest poddawany podwójnej konwersji - najpierw na postać analogową, później znów na cyfrową, ponieważ sygnał analogowy jest “niezrozumiały” dla cyfrowo sterowanego panelu LCD. Podczas tego procesu tracona jest duża część informacji. Jak łatwo się domyślić, efekt nie musi koniecznie być idealny i często daleki od tego, czego oczekujemy. Przy DVI uzyskujemy lepsze wyniki, ponieważ nie ma takiego procesu jak konwersja, co widać w postaci dobrych kolorów i wyrazistego obrazu. Warto wspomnieć, iż kabel D-Sub „gubi zasięg” powyżej 3 metrów, natomiast konkurencyjny świetnie się czuje z długością 4 czy 5 metrów. Obraz przy pierwszej technice okazałby się rozmyty oraz sygnał może zanikać. Niestety na D-Sub widać również (na jednolitym tle szczególnie) zakłócenia obrazu, czego często nie można się pozbyć.

Cale i rozdzielczości

Oczywiście optymalna wartość ciągle wzrasta wraz z żądaniami klientów. Dziś to 19” i więcej, kiedyś zadowalało w zupełności 15 cali. W większych panelach dostepna jest większa rozdzielczość, przez to obraz jest bardziej szczegółowy, co zapewne ucieszy graczy i filmowych maniaków. Większość monitorów LCD pracuje w następujących maksymalnych rozdzielczościach:

  • 1024 x 768 co daje 786 432 pixeli (2 359 296 subpixeli) dla monitorów 15” (plamka 0,297 mm)
  • 1280 x 1024 co daje 1 310 720 (3 932 160) dla monitorów 16”, 17” (0,264 mm), 18,1” (0,2805) i 19” (0,294 mm)
  • 1600 x 1200 co daje 1 920 000 (5 760 000) dla monitora 19”
  • 1600 x 1200 co daje 1 920 000 (5 760 000) dla monitorów 20,1” (0,255 mm), 21,3” (0,27 mm), 22” oraz 23” (0,294 mm)
  • 1920 x 1200 co daje 2 304 000 (6 912 000) dla monitora 23”
  • 3840 x 2400 co daje 9 216 000 (27 648 000) dla monitora 22,2” (0,1245 mm)
     

Warto podkreślić, że są to dane niezmienne dla 99 % monitorów LCD.

Panele wide

Od niedawna na rynek weszła nowa generacja monitorów, a mianowicie panele panoramiczne. Różnią się one od zwykłych monitorów proporcjami wyświetlanego obrazu, tak więc tradycyjne ekrany mają proporcje 5:4 (szerokość:wysokość), natomiast przy wide jest to 16:10. Widać zatem różnicę, iż panoramy są szersze niż wyższe. Najczęściej spotykane rozdzielczości to:

  • 1280×800 (głównie w laptopach)
  • 1440×900 (monitory 19”)
  • 1680×1050 (20-22”)
  • 1920×1200 (24-26”)
     

Dlaczego spodobają się one szczególnie fanom filmów i graczom? Zapewne nieraz doświadczyliśmy oglądania filmu z czarnym “pasami” u góry i na dole ekranu. Jest to defekt zwykłego monitora, gdyż film ma proporcję ustaloną dla paneli wide. Szerszy obraz jest dla ludzkiego oka znacznie bardziej naturalny, niż standardowe rozdzielczości paneli. Także gracze na pewno bardziej wczują się w atmosfery ulubionych gier, bowiem taki obraz gwarantuje szersze pole widzenia. Póki co, na rynku jeszcze niewiele rozrywek ma takie możliwości, ale zapewne producenci gier szybko dostrzegą zalety paneli wide. Poniżej typowy przykład odtwarzanego filmu panoramicznego:

 


 
...na panelu wide 
 

 
...i zwykłym panelu LCD

Pomimo tylu zalet tych monitorów, mają one dość ograniczone zastosowania w codziennej pracy w biurze. Takie proporcje nie pomogą nam zanadto, ponieważ dokumenty nie wymagają szerszego obrazu, tylko wyższego, dlatego też z pomocą przychodzi nam dodatkowa funkcja pivot, dzięki której jest to możliwe (obrót o 90° ekranu). Dla maksymalnego wykorzystania możliwości paneli wide przydaje się złącze DVI, dzięki któremu mamy więcej możliwości przystosowania obrazu, niż przy zwykłym VGA.

Otóż mamy dwie możliwości:
 

  • rozciągnąć obraz na szerokość, żeby zajmował cały ekran; niestety zmianie ulegną tez wtedy proporcje (wszystko będzie nienaturalnie szerokie)
  • wyświetlić w normalnych proporcjach (bez rozszerzania), z czarnymi pasami po bokach (część ekranu zostaje niewykorzystana)
     

Ze złączem VGA jest dostępna tylko pierwsza możliwość, czyli rozciąganie, a takie zabiegi wykonuje się głównie dla gier w celu uzyskania lepszego efektu.

Bądź na bieżąco - obserwuj PurePC.pl na Google News
Zgłoś błąd
Liczba komentarzy: 0
Ten wpis nie ma jeszcze komentarzy. Zaloguj się i napisz pierwszy komentarz.
x Wydawca serwisu PurePC.pl informuje, że na swoich stronach www stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Kliknij zgadzam się, aby ta informacja nie pojawiała się więcej. Kliknij polityka cookies, aby dowiedzieć się więcej, w tym jak zarządzać plikami cookies za pośrednictwem swojej przeglądarki.