[Krótki test]: Zestaw głośników Genius SP-i350

Wysoki sopran, pokaźny tenor i niski bass...

Testy zestawu Genius SP-i350 zostały podzielone na trzy części:
1. Dźwięk z komputera stacjonarnego
2. Dźwięk z wieży Hi-Fi
3. Dźwięk z odtwarzacza MP3

Z bogatej muzykografii jaką posiadaliśmy na płytach audio, wybraliśmy 10 utworów z różnych gatunków muzycznych, które zostały przekonwertowane na pliki MP3 o próbkowaniu 44100 kHz, 320 Kbps, Stereo. Taka paczka została odsłuchana na testowanym zestawie głośników, przy ustawieniu ich na połowę mocy, bez włączonego equalizera, by zapobiec niepożądanym zniekształceniom. Po przeprowadzeniu jednego cyklu testów ustawialiśmy moc głośników na maksimum i uruchomiliśmy equalizer, by jeszcze raz odsłuchać wszystkie utwory i porównać wyniki.

Piosenki, jakie posłużyły za zestaw testowy:
01. 30 Seconds To Mars - Attack
02. East Clubbers - Sextasy
03. Fenomen - Sensacja
04. MOBY - Everloving
05. My Chemical Romance - Famous Last Words
06. Pakito - Living On Video
07. Petey Pablo - Show Me The Money
08. Tina Turner - What’s Love Got To Do With It
09. Yung Joc Feat 3LW - Bout It
10. Ray Charles - Georgia On My Mind

By mieć jakiś punkt odniesienia co do jakości generowanego dźwięku, w szranki z Genius-em stanęła redakcyjna wieża Hi-Fi Pioneer, model XR-A4800, której każda trójdrożna kolumna generuje moc 100W w RMS. Dobrze wiemy, że to nie ta klasa sprzętu, lecz tu nie chodziło o głośność samego zestawu lecz o prawidłową reprodukcję wszystkich tonów.

Dźwięk z komputera stacjonarnego

Pierwsze testy odbyły się na zintegrowanej karcie muzycznej NVIDIA Sound Storm Audio, wbudowanej w płytę główną Abit NF7. Za dźwięk odpowiada bardzo dobrze znany kodek Realtek ALC650, potrafiący generować dźwięk sześciokanałowy. Sterownik był w wersji 4.42 dla DirectX 9.0d. Użyliśmy znanego odtwarzacza muzyki Foobar2000 w wersji v0.9, który Naszym zdaniem generuje najlepszej jakości dźwięk i jest najbardziej intuicyjny dla potencjalnego użytkownika.


Po przesłuchaniu 10 utworów mieliśmy już pełen obraz mocy zestawu i odwzorowania dźwięku. Tony wysokie w gatunku techno i instrumental były lekko spłaszczone i modulowane w sposób nieprawidłowy. Słychać było niemoc wygenerowania tak wysokich tonów. Tony średnie nie budziły najmniejszych zastrzeżeń przy każdym stylu muzyki. Jeśli chodzi o reprodukcję tonów niskich, to z przykrością musimy poinformować, że głośniki nie radzą sobie najlepiej z basowymi wstawkami.


Utwóry Living On Video oraz Attack były generowane tylko z ledwo zauważalnymi niskimi tonami. Można uznać nawet, że utwory zostały zmienione w sposób kluczowy przez głośniki Geniusa, ponieważ trudno było wyczuć kiedy zaczynała się ścieżka perkusji w dziele 30 Seconds To Mars.

Dźwięk z wieży Hi-Fi

Drugi test odbywał się z wykorzystaniem wieży Hi-Fi Pioneer, model XR-A4800. Płyta z testowanymi utworami została umieszczona w szufladzie CD. Głośniki podłączyliśmy do wyjścia słuchawkowego poprzez srebrną przejściówkę z dużego na małego jacka. Pojawi się zapewne teraz pytanie, dlaczego do złącza słuchawkowego a nie do wyjścia z wzmacniacza, gdzie podłącza się normalnie głośniki. Z wyprzedzeniem odpowiadamy na to pytanie. Nie chcieliśmy spalić małych kolumn Geniusa do czego zapewne by doszło po podłączeniu ich do końcówki wyjściowej na głośnik. Moc generowana z wzmacniacza na normalne głośniki stereofoniczne jest za wysoka dla tak małego zestawu. Łatwo można policzyć, że jest 10 razy mniejsza niż jednego głośnika redakcyjnej wieży. Equalizer w drugiej serii testów został ustawiany na tryb audio z podbiciem sekcji niskich i wysokich tonów. Moc wyjściowa została ustawiona w obu przypadkach na 5 stopień w 24 stopniowej skali.


Po odsłuchaniu testowej paczki, możemy powiedzieć tylko jedno. Nasze odczucia pokrywają się prawie w stu procentach z wnioskami z testu z użyciem komputera. Tony wysokie modulowane i lekko spłaszczone. Tony niskie, prawie niewyczuwalne, bardziej wchodziły w zakres średni, niż niskiego, soczystego basu. Rozczarowaliśmy się, bo uważaliśmy, że porządne wzmocnienie da lekkiego kopa głośnikom i pokażą na co je stać. Oczywiście dźwięk był generowany o wiele lepiej niż na stacjonarnym komputerze, lecz do zachwytu jeszcze trochę Nam brakuje.

Dźwięk z odtwarzacza MP3

Na koniec zostawiliśmy test z użyciem dwóch przenośnych odtwarzaczy MP3. Pierwszy to tani, chiński odtwarzacz no name, o kiepskiej jakości generowanego dźwięku i wyglądzie, który odbiega od dzisiejszych standardów wzornictwa użytkowego. Drugi to dobrze znany Apple iPod NANO o pojemności 2GB w kolorze czarnym. Dwa odtwarzacze i dwie różne jakości generowanego dźwięku. Jakie będą wyniki tego porównania?

Pierwszy został podłączony odtwarzacz no name, przesłuchaliśmy kilka piosenek i zakończyliśmy dalsze testy na tym produkcie. Jakość była straszna, sam odtwarzacz miał problem z generowaniem odpowiedniego zakresu częstotliwości, nie wspominając o pojawianiu się co jakiś czas drobnych trzasków. Jednym słowem porażka i polecamy wystrzegać się tego typu produktów, których pełno na rynku.


Po zdegustowaniu poprzednim testem, podłączyliśmy do zestawu iPod-a Nano i zapuściliśmy pierwszy kawałek. Jakość dźwięków zaskakująca, pełne odwzorowanie zakresu niskich i wysokich tonów przy połowie mocy zestawu. Postanowiliśmy pogłośnić w drugiej serii testów i zobaczyć na co stać produkt Geniusa, przeznaczony przecież do odsłuchu muzyki z przenośnych odtwarzaczy. Muzyka była generowana w sposób prawidłowy, lecz poprzednie problemy z generowaniem zakresu niskich i ultra wysokich tonów znów się pojawiły. Problem leży jak widać po stronie głośników a nie samego urządzenia generującego dźwięk.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• następna ›
• ostatnia »