Kompendium wiedzy o testach procesorów - Wszystko co musisz wiedzieć o procedurze pomiarowej i ustawieniach platform

Testy procesorów - Porównanie profili energetycznych Intela

Wątek ustawień zasilania dla procesorów Intel postanowiłem kontynuować, posługując się kilkoma przykładami sprawdzonymi na najnowszych BIOS-ach zawierających poprawiony mikrokod 0x12B. Aktualizacja miała ostatecznie rozwiązać potencjalne problemy ze stabilnością oraz ustandaryzować Intel Default Settings, ponieważ wcześniej producenci płyt głównych zasadniczo nie trzymali się żadnych wytycznych. Napięcia i limity zasilania często windowano do granic zdrowego rozsądku, natomiast Intel długimi latami biernie przyglądał się samowolce, co przypłacił dużymi problemami z procesorami 13/14 generacji. Postanowiłem więc zweryfikować zachowanie jednostek na profilach zasilania zdefiniowanych fabrycznie, jak również poddanych kosmetycznym zmianom w zakresie dopuszczalnych limitów energetycznych. Żeby urozmaicić zestawienie na warsztat trafiły dwie całkowicie odmienne platformy - budżetowa oraz high-endowa. Wartości dla wszystkich parametrów były rejestrowane po upłynięciu 120 sekund, wystarczających do wygrzania oraz ustabilizowania jednostek. Testy przeprowadziłem w programie Cinebench 2024 Multi Core pozwalającym szybko uzyskać miarodajne wyniki.

Na płycie głównej ASUS Prime B760-Plus ustawienia Intel Default Settings Performance dla procesora Intel Core i5-12400F wynoszą kolejno 65 W (PL1) / 117 W (PL2) zgodnie ze specyfikacją producenta. Drugą wartość zamknięto w okienku 28 sekund (Package Power Time Window), chociaż ze stoperem w dłoniach naliczyłem 56 sekund zanim taktowania w Cinebench 2024 zaczęły spadać do 3500-3600 MHz. Aktywowanie profilu ASUS Advanced OC zwiększa limity mocy do poziomu 205 W (PL1) / 241 W (PL2), kompletnie nie wiadomo dlaczego, ponieważ procesorowi w skrajnych przypadkach wystarczyłoby skromne 85 W. Tymczasem dostajemy zupełnie niepotrzebny prawie trzykrotnie wyższy PL2, minimalnie podnoszący wyniki względem Intel Default Settings Performance, jednak do wzorcowego nadal odrobinę brakuje. Dopiero sztywne ustawienie PL1=PL2 pozwoliło uzyskać maksimum, aczkolwiek mówimy o różnicach nie przekraczających 4%. Czemu ręcznie wpisane PL1=PL2, pomimo niższych wartości od domyślnych na profilu ASUS Advanced OC, owocowało gorszym wynikiem pozostaje zagadką. Dodatkowe funkcje (np. ASUS Performance Enhancement 3.0) były wyłączone na Manual #1, niemniej procesor uzyskał identyczną ilość punktów również na Manual #2.

ASUS Prime B760-Plus i Intel Core i5-12400F - Ustawienia profili

Jeszcze większe zamieszanie powstaje, jeżeli obiektem testowym zostanie procesor Intel Core i7-14700K osadzony na płycie głównej ASUS ROG Maximus Z790 Apex. Tutaj ustawienia Intel Default Settings Performance niespecjalnie odpowiadają specyfikacji producenta, ponieważ zamiast spodziewanych 125 W (PL1) oraz 253 W (PL2), obydwa pola pomimo ustawień Auto pokazują 253 W. Włączenie profilu ASUS Advanced OC owocuje maksymalnym limitem energetycznym PL2 (4096 W), dochodzi także do przetasowania w bardziej zaawansowanych opcjach, których wykaz znajdziecie na screenach załączonych poniżej. Procesor w takich warunkach osiąga maksimum wydajności, utrzymuje na wszystkich rdzeniach E/P stabilne 4300/5500 MHz jednocześnie konsumując 280 W, czyli przekracza poziom fabrycznego PL2. Ustawienie PL1=PL2 253 W nadpisujące profil Intel Default Settings Performance, żadnych zmian w taktowaniach oraz wydajności nie przynosi, natomiast identyczna czynność w przypadku ASUS Advanced OC, aczkolwiek z ograniczeniem PL1=PL2 253 W, nieco redukuje zegary do 5300-5400 MHz oznaczające dla Intel Core i7-14700K niecałe 2% straty w punktach Cinebench 2024 MT.

ASUS ROG Maximus Z790 Apex i Intel Core i7-14700K - Ustawienia profili

Wnioski będą tożsame z sugestią zawartą w poprzednim rozdziale, że aktualne profile Intel Default Settings nadal nie spełniają jednej podstawowej funkcji - gwarancji optymalnych ustawień zgodnych ze sztywnymi wytycznymi producenta procesorów. Skutkiem ewidentnej niekonsekwencji i różnych rozbieżności jest kuriozalna sytuacja przedstawiona powyżej. Intel Core i5-12400F po włączeniu Intel Default Settings Performance względem ASUS Advanced OC procentowo traci więcej niż Intel Core i7-14700K, chociaż to topowym jednostkom 13/14 generacji nowe BIOSy powinny założyć ściślejszy kaganiec. Tymczasem pierwszy ma parametry PL1/PL2 ustawione zgodnie ze specyfikacją (65/117 W), natomiast drugiemu manualna zmiana jest niepotrzebna, gdyż zamiast spodziewanych 125/253W jest 253/253W. Ustawienie PL1=PL2 w pierwszym przypadku przynosi pewną poprawę wydajności, jednak w drugim przypadku niczego nie zmienia. Bałagan pozostaje niesłychany, bowiem w przeciwieństwie do platformy AMD AM5 posiadającej zasadniczo jedno właściwe ustawienie zasilania (pomijając możliwość wyboru TDP), LGA1700 oferuje kilka możliwości. Pozostaje też sporo zmiennych zależnie od zastosowania płyty głównej określonego producenta, półki wydajnościowej czy segmentu cenowego.

PS: Jak zapewne zauważyliście na screenach, aktywacja ASUS Advanced OC powoduje kilka zmian w bardziej zaawansowanych ustawieniach, które wykluczają stosowanie tego profilu w standardowych testach. Ręczne kalibrowanie poszczególnych parametrów także odpada, gdyż wprowadziłoby to jeszcze więcej niepotrzebnego zamieszania, utrudniając odtworzenie konfiguracji oraz uzyskiwanych wyników. Zmianę limitów energetycznych uważam za granicę ingerencji w podstawowe ustawienia jednostek Intela, aby uzyskać pewną standaryzację. 

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …
• następna ›
• ostatnia »