Test myszy Logitech MX Master 3: mistrzyni ergonomii po raz trzeci?

Logitech MX Master 3 – Testy syntetyczne, użytkowanie

Logitech MX Master 3 pracuje na tym samym czujniku, co model 2S, jednak dla przyzwoitości należy przeprowadzić wszystkie wymagane testy. Zacznijmy więc od zbadania zjawiska interpolacji. Jest to zjawisko niepożądane, które polega na sztucznym dodawaniu pikseli na - zazwyczaj - wyższych ustawieniach DPI. Dzięki temu, mysz mająca nieinterpolowaną rozdzielczość maksymalną na poziomie 1600 DPI, poprzez interpolacje co drugiego piksela, może poruszać kursorem tak, jak by działała z czułością 3200 DPI. Wadą tego rozwiązania jest spadek precyzji, często pogorszone czucie płynności pracy kursora i niemożliwość przesunięcie kursora o co jeden piksel na ekranie.

Testy wykonane w oprogramowaniu VMouse Benchmark wykazały, że sensor Darkfield nie interpoluje do samego końca, czyli do maksymalnej wartości 4000 DPI. Testy dotyczące prędkości wykazały zaś, że sensor cechuje się prędkością maksymalną na poziomie 1,8 m/s. To między innymi ten czynnik (oraz niemała waga urządzenia) przekreślają karierę myszy w "gamebizie". Od biedy można sobie "pyknąć" w jakąś strategię czy mniej dynamiczną grę, ale o produkcjach e-sportowych zapomnijmy. Granie w tytuły akcji typu Call of Duty odradzam tylko wówczas, jeśli mieliśmy już do czynienia z topowymi, gamingowymi sensorami w myszkach. Wtedy z pewnością poczujemy różnicę. Nie mam też przekonania co do stanowisk wieloekranowych - 3x FHD jeszcze wybaczy nam 4000 DPI, ale 3x 4K może nie być już tak "wyrozumiałe".

Jeśli chodzi zaś o predykcję, czyli o sztuczne przyciąganie kursora do osi x lub y, to podczas testu (powyżej) można było doszukać się niewielkich cech tego zjawiska. Podczas testów nie odnotowano za to cech jitteru - nie będzie więc problemów z rysowaniem prostych linii - są one pozbawione zakłóceń (screen poniżej). Po raz kolejny w rodzinie MX Master fenomenalnie wypada paramert LOD, czyli wysokość, na której kursor przestaje reagować na ruch. Wysokość tę mierzymy za pomocą płyt CD podkładanych pod ślizgacze. W przypadku modelu Logitech MX Master 2S sensor przestał zupełnie raportować powierzchnię już na wysokości zaledwie połowy grubości płyty CD. Tak samo dobrze, jak gwarantował producent zachowuje się sensor podczas pracy ze szklanym podłożem. Ruchy myszy po lustrzanym blacie nie różniły się niczym od ruchów na drewnianym biurku, materiałowej podkładce czy - jak już pisałem - na zamszowym materiale.

Jeśli chodzi o wytrzymałość baterii, to czas trwania testów nie pozwolił mi jej wyładować. Ba, po tygodniu pracy przez wiele godzin każdego dnia, oprogramowanie wciąż wskazywało na pełny stan naładowania i z pewnością nieprędko się to zmieni. Skąd takie przekonanie? Otóż Logitech nie zaimplementował w MX Master 3 nic innego, jak tylko akumulator z poprzedniej generacji, który z powodzeniem wystarczał na kilkadziesiąt dni działania na jednym ładowaniu. Na spory plus trzeba poczytać także fakt, że już jednominutowe ładowanie wystarcza na trzy godziny użytkowania. Na minus zaś - dołączony przewód wciąż nie pozwala na przewodową pracę myszy, a jedynie ładuje akumulator.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »