Roccat Leadr - test bezprzewodowej myszki dla graczy

Roccat Leadr - Ergonomiczność i przyciski

Roccat Leadr jest przeznaczona tylko dla osób praworęcznych. Próby używania jej lewą dłonią okazują się daremne - sprzęt niezbyt dobrze leży wtedy w dłoni. Tak samo jak Tyon, jest to duża mysz, i ze względu na rozmiar zalecanym chwytem będzie typowy palm grip, czyli całą dłonią z ułożeniem palców 1 + 2 + 2, ostatecznie 1 + 3 + 1. Osoby o nieco większych dłoniach będą mogły komfortowo stosować również chwyt dłonią ułożoną w szpon - claw grip.

Wyważenie myszy trzymanej na środku jest bliskie idealnego 50/50. Niestety, jeśli chwycimy ją sugerowanym chwytem całą dłonią, to podczas gry unoszenie myszki będzie bardzo niekomfortowe. Tył mocno ucieka w dół, a odczuwalny rozkład wagi określiłbym na 30/70. Dzieje się tak za sprawą wbudowanego akumulatora. Grzbiet myszy jest dość szeroki, a moment opadania linii został przesunięty bardziej ku tyłowi, więc mysz dość mocno wypełnia śródręcze.

Na lewej stronie Roccat Leadr kciuk spoczywa dość wygodnie i jest ona dobrze wyprofilowana. Palec cały czas delikatnie dotyka przycisków bocznych, jak i dodatkowego klawisza znajdującego się na dole. Wgłębienie jest na tyle subtelne, że nawet jeśli przesuniemy dłoń bardziej na tył, to kciuk nie będzie nam uciekał do przodu. Jest ono jednak wyprofilowane na tyle dobrze, że pozytywnie wpływa na poprawę kontroli.

Prawa strona jest prostopadła do podłoża, jedynie u góry minimalnie się rozszerza. Ma to ułatwić podnoszenie myszy. Prawdę mówiąc, gdyby plastik na bokach miał bardziej przeciwpoślizgowe właściwości, można byłoby o nich powiedzieć, że są wykonane idealnie.

Przyciski główne są dość hałaśliwe (ocena: 4,5/6), chociaż mieliśmy już do czynienia z głośniejszymi. Pracują także dość sztywno i zauważalnie ciężej, niż w większości myszek dla graczy (ocena: 5/6). Odbijają natomiast bardzo dobrze (ocena: 5/6) - bez problemu można wykonywać nimi bardzo szybkie ponowne kliknięcia, a każde z nich może być bardzo krótkie. Dzięki temu strzelanie w Battlefield 3 pojedynczymi kulami z M16A3 jest bardzo efektywne. Jedynie AEK917 średnio co drugie kliknięcie wypuszczał jeden, a co trzecie - dwa naboje.

Maksymalny skok jest dość niski, z momentem kliknięcia blisko końca drogi. Nie tracimy więc czasu na dobijanie przełącznika do samego dołu po zarejestrowanej aktywacji, a co za tym idzie, żywotność przełączników powinna być dość długa. Roccat stworzył jedne z lepszych klawiszy głównych wśród myszy z tej półki cenowej. Są bardzo efektywne i powinny cechować się niezłą żywotnością. Wyższą efektywność jak dotąd zauważyliśmy jedynie w DeathAdderze Chroma, ale większość z nas wie, że przełączniki w  Razerach długowiecznością nie grzeszyły.

Przyciski boczne są umiejscowione wzorowo. Mają dobry kształt i dzięki świetnemu rozłożeniu bez problemu można skorzystać z dowolnego z nich w odpowiednim momencie, bez zastanawiania się, czy palec jest właściwie ułożony. Pomiędzy tymi przyciskami znalazł się analogowy pad. Podczas krótkich testów w Battlefieldzie nie wywarł na mnie jednak specjalnego wrażenia. Z pewnością nie daje takich możliwości w sterowaniu myśliwcem czy helikopterem, jak zwykły pad. Nawet po dłuższym użytkowaniu możemy powiedzieć, że co najwyżej przydaje się w połączeniu z zaprogramowanym makrem albo do przesuwania stron internetowych. Aby dało się odpowiednio prowadzić samolot, „analog” powinien być co najmniej dwuosiowy, a do kierowania czołgiem, ruchy myszą są znacznie szybsze i zapewniają większą precyzję. Na lewym boku znajduje się jeszcze jeden przycisk, poniżej kciuka. Standardowo służy on do aktywowania funkcji Easy-Shift [+]. Gdy zostanie przytrzymany, wszystkie pozostałe przyciski zmieniają swoją funkcjonalność, w zależności od tego, jak będą zaprogramowane. Dzięki temu, można powiedzieć, że ilość przycisków myszy się podwaja. Podczas większości gier funkcjonalność ta jest mało przydatna, chociaż w Wiedźminie można przełączać się w ten sposób pomiędzy znakami i bombami. Podczas pracy z zaawansowanymi programami możemy przypisać przyciskom sporą ilość często wykonywanych operacji. Na krawędziach obu przycisków głównych, znajdują się po dwa przyciski dodatkowe. Można je dowolnie zaprogramować. Te przy LPM są dobrze wyprofilowane i wygodnie obsługuje się je palcem wskazującym. Znajdujące się na drugiej stronie mogą niestety nieco rozpraszać, gdyż palec środkowy lekko ich dotyka.

Rolka w Roccat Leadr pracuje dość dobrze. Ma wyraźnie wyczuwalne punkty aktywacji podczas przekręcania i można wykonywać nią szybkie powtórzenia wciśnięć bez niechcianego przekręcenia. Podczas szybszego obracania kółkiem słychać terkotanie i da się wyczuć lekki luz. Nad rolką znajduje się jeszcze jeden przycisk, którego używamy poprzez pochylanie go na boki. Jest odsunięty od rolki dość daleko, ale został zaprojektowany tak, by używać go nie za pomocą opuszka, a nasady palca. Jest to dość ciekawe rozwiązanie, do którego trzeba się przyzwyczaić.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »