Test AMD Radeon HD 6950 i HD 6970 - O Dwóch Takich...
- SPIS TREŚCI -
- 0 - Tytułem wstępu
- 1 - Architektura AMD Cayman
- 2 - Sapphire HD 6970 i 6950
- 3 - Platforma testowa
- 4 - Benchmarki syntetyczne
- 5 - Just Cause 2, COD: MW2
- 6 - Crysis: Warhead, FarCry2
- 7 - Metro 2033, CMR: Dirt 2
- 8 - Stalker: COP
- 9 - GTAIV, Bad Company 2
- 10 - Chłodzenie i Pobór Energii
- 11 - Overclocking
- 12 - Modowanie HD 6950@6970
- 13 - Podsumowanie
Architektura AMD Cayman
Układ zastosowany w serii HD 6900 nosi nazwę Cayman. Zdradza to zamiłowanie twórców do malowniczych wysp u wybrzeży Karaibów, które nie jeden z nas zapewne z wielką radością by odwiedził. Jeśli z różnych względów nie wybieracie się w te malownicze rejony, odkryte przez Krzysztofa Kolumba, to „Kajmany” mogą przynajmniej zawitać w obudowach waszych komputerów... Dobra, zostawmy już metafory i wróćmy do głównego tematu. Rdzeń nowych Radeonów tak samo jak w przypadku serii Barts oraz poprzedniej Cypress, wykonany jest w 40 nm procesie technologicznym. Jednak o ile sama budowa nie uległa ogromnym zmianom, to tak jak w przypadku architektury Barts, AMD bardzo mocno zoptymalizowała jednostki cieniujące zwane przez AMD - SIMD Engines. W tym konkretnym przypadku zmiany poszły jeszcze dalej. Poprzestawiano hierarchię poszczególnych komponentów oraz usprawniono paralelizm czyli mówiąc „zjadliwszym” językiem, zadbano o to, żeby GPU mogło wykonywać więcej operacji jednocześnie. W wielu aplikacjach oznacza to po prostu więcej klatek na sekundę.
Już w układzie Barts wprowadzono istotne zmiany, które miały zapewnić większą sprawność w wykonywaniu operacji równoległych. Zamiast jednego Dispatch Processor dla obu bloków SIMD tak jak w kartach z serii HD 6800, teraz każdy z SIMD posiada własny. Jedną z najważniejszych zmian w HD 6900 można zauważyć w górnej części diagramu Do tej pory znajdował się tam jeden Graphics Engine (ang. silnik graficzny) - teraz mamy tam dwa takie cuda. Jest to właśnie kontynuacja zmian rozpoczętych w przypadku architektury Barts. Teraz mamy Dual Graphics Engines, co daje nam podwojoną liczbę wszystkich modułów wchodzących w ich skład. Najważniejszy jest jednak fakt, że teraz mamy do dyspozycji dwa tesselatory! Dodatkowo zostały one również usprawnione. W przypadku Barts mieliśmy do czynienia z siódmą generacją tesselatorów - nowe karty otrzymały ósmą generację.
Kolejne zmiany wewnątrz samych jednostek SIMD, mają zapewnić im jeszcze większą wydajność w przełożeniu na każdy milimetr kwadratowy rdzenia. Otrzymujemy potworka mierzącego 389 mm², zawierającego 2640 milionów tranzystorów i zamkniętego w eleganckiej obudowie. Sceptycy powiedzą, że zbyt wiele nie zmieniono. Optymiści (oraz zapewne PR-owcy AMD ;] krzyknął, że wprowadzone zmiany, to ogromny postęp. Według mnie prawda leży gdzieś pośrodku. Sam pomysł wykonywania wielu instrukcji jednocześnie, to niejako obecny trend rozwojowy także na rynku CPU. Obliczenia geometryczne i przetwarzanie tekstur należą do tej grupy, która z takiego rozwiązania skorzysta najchętniej. Jak to przekłada się na wyniki? Pokażą to oczywiście testy.
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- …
- następna ›
- ostatnia »
- SPIS TREŚCI -
- 0 - Tytułem wstępu
- 1 - Architektura AMD Cayman
- 2 - Sapphire HD 6970 i 6950
- 3 - Platforma testowa
- 4 - Benchmarki syntetyczne
- 5 - Just Cause 2, COD: MW2
- 6 - Crysis: Warhead, FarCry2
- 7 - Metro 2033, CMR: Dirt 2
- 8 - Stalker: COP
- 9 - GTAIV, Bad Company 2
- 10 - Chłodzenie i Pobór Energii
- 11 - Overclocking
- 12 - Modowanie HD 6950@6970
- 13 - Podsumowanie