Sapphire HD3870 Toxic - toksyczna grafa

Sapphire HD3870 Toxic 512MB

cena: ~530zł

Sapphire HD3870 w wersji Toxic sprzedawany jest w tekturowym pudełku, mającym czarno-niebieski kolor. Na środku nadrukowana jest postać mająca fakturę ciekłego metalu. Trudno powiedzieć, co ona może oznaczać w kontekście karty graficznej, czy też ogólnie pojętego sprzętu komputerowego, jednak jeśli zwrócilibyśmy uwagę na opakowania innych modeli, też dostrzeglibyśmy różnego rodzaju “stwory". Jak widać taka moda teraz panuje ;)

Karta oczywiście jest dodatkowo opakowana w folie elektrostatyczną, a także folię bąbelkową zabezpieczającą przed wstrząsami oraz wszelkimi uszkodzeniami mechanicznymi. Jak widać na opakowaniu, nie jest to tak zwana “goła" wersja. W pudełku, oprócz samej karty, znajdziemy dość bogaty pakiet wyposażenia dodatkowego. Oprócz absolutnie standardowych dodatków, do jakich należą instrukcja obsługi oraz płytka z niezbędnymi sterownikami, a także kabel TV-out (HD), adapter DVI→analog oraz DVI→HDMI, mostek CrossFire oraz kabel zasilający (molex-6pin PCIe), ekstra z kartą otrzymujemy grę Half Life Portal oraz Team Fortress 2 oraz kombajn do odtwarzania filmów DVD - PowerDVD v7.

Płytka PCB testowanego Sapphira na pierwszy rzut oka wydaje się być czymś innym od tego, co znajdziemy w przypadku referencyjnych Radeonów HD3870. Jednak jeśli się przyjrzymy z bliska to okaże się, że w budowie i rozmieszczeniu elementów praktycznie nic się nie zmieniło. Jedyna poważniejsza zmiana, jaką od razu widać, to niebieski kolor PCB w przeciwieństwie do standardowego czerwonego. Do jakości wykonania nie mieliśmy żadnych zastrzeżeń. Wydaje się, że wszystkie elementy zostały wykonane z wysokiej jakości podzespołów i karta pod względem konstrukcyjnym nie powinna mieć żadnych słabszych ogniw.

Można by się jedynie doczepić do prostych, najzwyklejszych kondensatatorów, które można by zastąpić lepszymi i wytrzymalszymi np. kondensatorami polimerowymi. Jednak, prawdę mówiąc, jest to drobnostka, na którą 99,9% potencjalnych nabywców w ogóle nie zwróci uwagi.

Zastosowany układ chłodzenia jest swego rodzaju osobliwością. A dlaczego? Ano dlatego, że większość Radeonów HD3870 jest wyposażonych w dość pokaźnych rozmiarów referencyjny dwuslotowy układ zaprojektowany przez AMD-ATI. Nasz bohater ma jednoslotowy układ, którego nazwa brzmi Vapor-X. Swoimi rozmiarami na pewno nie wzbudzi u nikogo respektu, wręcz przeciwnie - ma on bardzo kompaktowe wymiary. Od strony śledzia znajdziemy niewielki wentylator, który tłoczy chłodne powietrze przez cały radiator. Sam radiator również nie jest zbyt duży, wykonano go w całości z aluminium, a żeberka zostały umieszczone dość gęsto, co pozytywnie wpływa na wydajność całego układu. Przy okazji powietrze wylatujące z tyłu radiatora chłodzi drugi, mniejszy radiator, zamontowany na mosfetach karty.

Pod względem wydajności nie można temu układowi niczego zarzucić. W spoczynku rdzeń Toxic’a osiąga jedynie 40°C, a podczas obciążenia 3D Markiem lub jakąś grą temperatura nie przekraczała 65°C. Wynik ten należy uznać za co najmniej satysfakcjonujący, ponieważ dwuslotowe referenty pod obciążeniem dobijają do 90°C na rdzeniu. Lepsza wydajność jest okupiona trochę wyższym hałasem w porównaniu do dwuslotowego chłodzenia, aczkolwiek różnicę tą daje się zauważyć dopiero podczas pracy w 3D. W 2D karta jest bardzo cicha i zbytnio nie przeszkadza podczas pracy.

Sapphire HD3870 Toxic ma fabrycznie podniesione przez producenta zegary. ATI zaleca taktowanie rdzenia na poziomie 777MHz, testowany przez nas Sapphire ma o 23MHz więcej, czyli dokładniej mówiąc 800MHz. Pamięci natomiast pracują z częstotliwością 1152MHz (efektywnie 2.3GHz), co naszemu bohaterowi daje przewagę 26MHz nad standardowo taktowanymi braćmi. Oczywiście wzrost wydajności w stosunku do referencyjnych kart będzie bardzo nieduży, a w większości przypadków niezauważalny.

Porównanie danych technicznych kart graficznych:

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• następna ›
• ostatnia »