Internet LTE. Na co zwracać uwagę wybierając modem lub router?

Internet mobilny jeszcze kilka lat temu kojarzony był, jak zresztą sama nazwa wskazuje, z urządzeniami mobilnymi - smartfonami, laptopami, później tabletami czy urządzeniami IoT. Mobilny, w rozumieniu dostępny zawsze i z każdego miejsca nie będącego mieszkaniem czy pracą. Od jakiegoś czasu się to jednak regularnie zmienia i usługi pakietowej transmisji danych wykorzystywane są coraz częściej w roli połączenia stacjonarnego. Ewolucja na tym polu pociąga za sobą zmiany gdzieś jeszcze – w sprzęcie dostępowym do sieci. Łączenie się z Internetem komórkowym za pośrednictwem modemu wpinanego do laptopa traci sens, gdy przychodzi przykładowo udostępnić połączenie wielu urządzeniom w domu. Wobec tego producenci sprzętu sieciowego konsekwentnie poszerzają swoją ofertę o nowe produkty mające na celu ułatwienie nam życia podczas korzystania z ofert operatorów sieci komórkowych. Postanowiliśmy wobec tego wybrać najlepsze urządzenia i jasno wskazać zastosowania, w których sprawdzą się one najlepiej.

Autor: Kamil Śmieszek

Zanim przejdę do meritum, warto przytoczyć potencjalne scenariusze wykorzystania urządzeń dostępowych do sieci WWW za pośrednictwem łącza komórkowego. Pierwszy z nich, a zarazem w sumie podstawowy jest oczywisty – w miejscu, gdzie aktualnie tymczasowo przebywamy brakuje dostępu do Internetu przez Wi-Fi czy kablowy Ethernet. W takim wypadku na ratunek przybywają urządzenia, chyba bez zaskoczenia – mobilne. Chodzi rzecz jasna o modemy wpinane do portu USB komputera lub routery MiFi – małe routery z wbudowanym punktem dostępowym Wi-Fi oraz wspomnianym modemem 3G/LTE. Od biedy, jeśli nie mamy akurat przy sobie żadnego z tych urządzeń można w takiej „awaryjnej” sytuacji wykorzystać coś, co już raczej posiada każdy – smartfona z funkcją routera Wi-Fi. Inaczej będziemy musieli podejść do problemu w zgoła odmiennym przypadku. Chodzi najzwyczajniej w świecie o traktowanie połączenia komórkowego jako stacjonarnego. Nie jest to wyjście najlepsze, ale czasem po prostu nie mamy alternatywy, gdy w okolicy, w której mieszkamy, żaden operator nie ma swoich „kabli”. Taka sytuacja zdarza się nawet w dużych miastach, chociażby w stolicy naszego pięknego kraju. Do tego problemu podejść możemy dwojako. Jeśli posiadamy już jakiś router z portem USB i obsługuje on modemy 3G/LTE sprawa jest dość prosta – wystarczy zaopatrzyć się w takowy, podłączyć modem, odpowiednio skonfigurować i wszystko w sumie będzie działać po staremu. Nie zawsze się to niestety uda, bowiem z obsługą modemów przez tradycyjne routery Wi-Fi bywa różnie. Czasem taka kombinacja zadziała od ręki, czasem będziemy musieli nieco poszperać w Internecie w poszukiwaniu rozwiązania na „niedziałanie”, a czasem po prostu się nie da i już. Szkoda więc wydawać pieniądze na modem, który z naszym routerem nie będzie chciał rozmawiać, a zamiast tego…po prostu wymienić router na taki z wbudowanym modemem. Nie może to być jednak wspomniane urządzenie MiFi, gdyż takie często nie zapewnią wystarczającego zasięgu nie tylko dla sieci komórkowej, ale też Wi-Fi – pamiętajmy, że z dostępu do Internetu ma korzystać nie jedno czy dwa urządzenia w promieniu np. jednego metra od routera. Zasięg sieci powinien też sięgać nieco dalszych zakątków mieszkania czy biura. Tu idealnie sprawdzi się urządzenie klasyfikowane jako stacjonarny router 4G.

Bardzo często to nie urządzenie dostępowe do sieci LTE będzie stanowić wąskie gardło, jeśli chodzi o przepustowość a możliwości stacji bazowych operatora. Mimo tego, warto wybrać urządzenie adekwatne do pożądanych przez nas zastosowań.

Tu już w sumie mógłbym przejść do listy polecanych reprezentantów każdej ze wspomnianych wyżej grup, ale przed tym trzeba nakreślić, na co zwracać uwagę podczas wyboru tego najbardziej właściwego dla nas urządzenia dostępowego. Rynek w tym segmencie praktycznie zdominował jeden producent – Huawei. Najbardziej jest to widoczne w przypadku tradycyjnych modemów oraz routerów MiFi. W tej drugiej grupie mamy też chociażby TP-Linka ze swoją serią Mxxxx, a im bliżej stacjonarnych routerów ze wsparciem 4G/LTE, tym częściej pojawiać się zaczynają znane z „dużego” segmentu sieciowego marki – oprócz TP-Linka, ASUS, Netgear czy D-Link. No dobrze, ale w takim układzie na co, oprócz producenta i pożądanego zastosowania zwrócić uwagę przy wyborze urządzenia dostępowego mobilnego Internetu? Przede wszystkim, na wspierane pasma 3G/LTE. Nie ma bowiem jednego i jedynego standardu częstotliwości, zgodnie z którym działać muszą urządzenia mobilne. Jest ich kilka, a największą zagwozdkę można mieć w przypadku sieci LTE. W Polsce obowiązuje kilka standardów zgodnych z techniką FDD – LTE800, LTE900, LTE1800, LTE2100 oraz LTE2600. Każdy z nich wiąże się z częstotliwością sygnału sieci i jest to odpowiednio 800, 900, 1800, 2100 oraz 2600 MHz. Niższe częstotliwości wykorzystywane są w celach czysto zasięgowych, tj. by zapewnić jak najlepsze pokrycie sygnałem dużych obszarów, mniejszą uwagę przywiązując szybkości transferu danych. Przykładem jest pasmo LTE900, charakterystyczne dla sieci Aero2. Z najwyższymi wartościami jest odwrotnie – stosunkowo niewielki zasięg (np. centra dużych miast) i lepszy szybszy danych. Im więc pasm urządzenie wspiera więcej, tym mniej będziemy mieć problemów z zasięgiem tudzież szybkością transferu danych (to samo tyczy się też de facto smartfonów sprowadzanych z Chin). Warto też szukać urządzeń wspierających agregację pasm. Dzięki temu, jeśli techniczne warunki BTSa w miejscu, w którym się znajdujemy na to pozwolą oraz możliwości operatora, urządzenie dostępowe będzie mogło przesyłać dane przez dwa lub trzy pasma, co znacząco wpłynie na przepustowość połączenia.

Poradnik o sieciach komputerowych. Część 9 - Operatorzy LTE

Z innych kluczowych parametrów można wymienić obsługiwaną kategorię LTE. Z tym parametrem wiąże się bezpośrednio maksymalna szybkość połączenia, na nawiązanie którego pozwoli dany sprzęt. Obecnie zalecane jest, by minimalnie modemy, tudzież routery LTE wspierały kategorię 4, a najlepiej LTE-A - od 6 wzwyż, co pozwoli na obsługę wspomnianej wcześniej agregacji pasm. Maksymalne wartości dla LTE Cat 4 to 150/50 Mb/s (odpowiednio download/upload), Cat 6 – 300/50 Mb/s, a 9 – 450/50 Mb/s. Im wyższa kategoria tym szybszy, przynajmniej w teorii, dostęp do Internetu uzyskamy. Niestety, rzeczywistość nie wygląda tak pięknie. Stacje bazowe operatorów są bardzo często przeciążone, gdyż jest ich zbyt mało w stosunku do liczby użytkowników (ich rozmieszczenie można prześledzić np. TU lub TU) . Z tego powodu zbliżenie się do wspomnianych wartości będzie praktycznie nierealne nawet, gdy podejdziemy z urządzeniem dostępowym bardzo blisko anten stacji. Warto zatem przyjąć za absolutnie minimum LTE Cat 4 lub Cat 6, jeśli mamy możliwość skorzystania z agregacji. No to jeszcze słówko o antenach, ale nie tych od BTS rzecz jasna. Wydajność wbudowanych w modemy czy routery LTE anten jest często wystarczająca do ustanowienia w miarę stabilnego połączenia, które szybkością nie powali nawet, jeśli BTS pozwoli osiągnąć więcej. Co możemy zrobić w takiej sytuacji? Pokusić się o podłączenie anten zewnętrznych, które będą mogły przyczynić się nie tylko do poprawy parametrów sygnału w celu uzyskania większej przepustowości, ale też wzmocnić zasięg sieci tam, gdzie w przypadku korzystania ze anten wbudowanych na uzyskanie stabilnego połączenia nie byłoby najmniejszych szans. Anteny takie muszą być oczywiście kompatybilne z modemem. Najczęściej podłącza się je poprzez złącze CRC9. Kwestię doboru anteny poruszę jednak innym razem. Teraz wreszcie czas przejść do przedstawienia propozycji konkretnych urządzeń.

• 1
• 2
• 3
• 4
• następna ›
• ostatnia »