Doom 3 skończył 15 lat - Niesamowita atmosfera i grafika

Seria gier id Software z nazwą Doom w tytule to przykład niesamowitej ewolucji, jaką mogliśmy obserwować w okresie ostatniego ćwierćwiecza. Najpierw Doom z 1993 roku, który zmienił oblicze PC i do dziś jest portowany na wszystko co ma wyświetlacz i procesor. Do dziś trudno uwierzyć, że stworzenie Dooma (zapisywanego też w postaci DOOM lub DooM) zajęło zaledwie rok. Rok później Doom II: Hell on Earth, który tylko podniósł poprzeczkę. I wiele lat ciszy, spowodowane przeniesieniem sił roboczych id Software na Quake’a. Dopiero 3 sierpnia 2004 roku doczekaliśmy się na kontynuację najważniejszej strzelaniny 3D w historii gier komputerowych. Niemal dekadę od premiery Dooma II. 15-lecie Dooma 3 oznacza, że wciąż nie jest on jeszcze pełnoletni, choć niewątpliwie do tej gry bardziej pasuje określenie pełnokrwisty.

Atmosfera budowana półcieniami i dźwiękiem otoczenia, ascetyczne, wojskowe kompleksy UAC - tak zapamiętamy Dooma 3.

Doom 3 z modem Absolute HD

Każdy, kto dobrze zapamiętał dynamikę pojedynków z Dooma w Doomie 3 nie mógł się odnaleźć. To co było atutem bezpardonowej rozgrywki z klasycznej gry wydanej w 1993 roku zupełnie zniknęło (by powrócić po latach w 2016 roku). Doom 3, pomimo wykorzystania tej samej nazwy i tego samego uniwersum jest zupełnie innym tworem. Z jednej strony, jak dobrze zobaczyć tych samych przeciwników w zupełnie innych szatach, z drugiej – trudno było uwierzyć, że Doom 3 jest kontynuacją klasyka.

Pierwsze zderzenie graczy z nowym Doomem, które nastąpiło 3.8.2004 roku niewątpliwie spowodowało nagły wzrost sprzedaży procesorów, pamięci i kart graficznych. Silnik id Tech 4 był bezlitosny dla ówczesnych PC. Bez karty graficznej zgodnej z DirectX 8.0 (Nvidia GeForce 3 lub ATI Radeon 8500) i 64 MB VRAM-u można było nie podchodzić do urchamiania gry. id Tech 4 był gwoździem do trumny kart poprzedniej generacji, zgodnych z DX 7. Oczywiście zdarzyli się uparci użytkownicy, którzy odpalali Dooma 3 na GeForce 4 MX (wariancie GF 2), czy Voodoo 2, niemniej była to sztuka dla sztuki. Tak jak Doom I i II skłoniły graczy do zmiany wysłużonych 386-ek na 486, tak Doom 3 zmusił posiadaczy PC do rozglądania się za wydajną i kosztowną kartą graficzną (w granicach 350 do 400 USD). Dziś w Dooma 3 da się zagrać nawet na karcie graficznej zintegrowanej z CPU.

O plany rewitalizacji Dooma na nowszym sprzęcie usłyszeliśmy po raz pierwszy w czerwcu 2000 roku od Johna Carmacka (co spotykało się z protestami pozostałych właścicieli id Software – Adriana Carmacka i Kevina Clouda). Opozycja ucichła jednak po dużym sukcesie innej kontynuacji – Return to Castle Wolfenstein. Doom 3 powstawał przez cztery lata, pierwsze screenshoty z gry mogliśmy zobaczyć już w 2001 roku, podczas Macwolrd Conference & Expo w Tokyo, natomiast fragment rozgrywki – w 2002 roku, na E3 i karcie ATI Radeon 9700. Kolejne dwa lata upłynęły niemal bez wieści. Spekulowano, że Doom 3 wyjdzie jeszcze w 2002 roku. id Software planowało premierę gry pod koniec 2003 roku (w podobnym czasie, kiedy to miał wyjść zgodnie z planem Valve Half-Life 2), jednak prace nad Doomem 3 przeciągały się.

Tradycyjne dla serii Doom, główny bohater jest bezimienny. Przyjęliśmy już, że to po prostu Doomguy lub Doom Marine. Cała rozgrywka zaczyna się niewinnie, bezpośrednio po przylocie głównego bohatera do bazy UAC na Marsie. Równie niewinnie brzmi misja odnalezienia naukowca, który gdzieś się zgubił, jednak mniej więcej w tym momencie fabuła filmu SF zmienia się w koszmarny horror z latarką w roli głównej.

Najmocniejszą do dziś stroną silnika id Tech 4 jest światło i cienie, budujące atmosferę Dooma 3 w równie dużym stopniu, jak oprawa dźwiękowa. O ile oryginalny Doom brzmiał koszmarnie na wbudowanym w karty banku brzmień MIDI (podłączony do zewnętrznego banku brzmień generował znacznie ciekawsze muzyczki), to w przypadku Dooma 3 dźwięk jest wszechobecny, choć trudno mówić o konkretnym soundtracku. To raczej odgłosy otoczenia, złożone z dźwięków wydawanych przez terminale i maszyny, układające się w muzykę. Jak dla mnie to jedna z najciekawszych gier pod względem atmosfery budowanej dźwiękiem ambientowym.

Ascetyczne, wojskowe zabudowania wryte w skały Marsa do dziś niezrównana estetyka Dooma 3, której trudno się oprzeć. Choć współcześnie rażą rozmycia tekstur, to sam styl otoczenia, w którym największą rolę pełni światło i interaktywne terminale, napotykane co kilkadziesiąt metrów – wciąż jest znakiem rozpoznawczym Dooma 3. Do tego typu stylistyki nawiązuje jeszcze jedna niezwykła gra – Aliens: Isolation.

Obok oprawy graficznej i dźwięku, równie istotna w Doomie 3 jest sama rozgrywka. To wprawdzie gra korytarzowa, pełna zakamarków i kryjących się w cieniu przeciwników, ale zarazem najciekawszy horror, jaki dotychczas mogliśmy oglądać na ekranach komputerów. Konieczność stałego obserwowania otoczenia, rezygnacja z latarki na rzecz broni i walka niekiedy w kompletnych ciemnościach z krwiożerczymi demonami stały się esencją rozgrywki. Gracze wiedzą jednak lepiej jak grać, dlatego do Dooma 3 błyskawicznie powstał mod doklejający latarkę do strzelby.

W miarę postępów w grze Doom 3 zmienia się, z horroru kryjącego się w cieniu, w pełnokrwista rozgrywkę z tonami ołowiu wpakowanego w uciążliwych przeciwników. Trochę szkoda, bo gubimy gdzieś tak dobrze pobudzające fale adrenaliny elementy gry, ale w końcu nazwa Doom do czegoś zobowiązuje. Dziś Dooma 3 w wersji BFG Edition kupimy za 20-30 zł. Uzupełniony o paczkę nowych tekstur Absolute HD odwdzięczy się zaskakująco ładnymi widoczkami. No dobrze, postacie ludzkie pozostają największym mankamentem całej gry, ale nie czepiajmy się szczegółów. Ta gra właśnie skończyła 15 lat.

W rozgrywce, oprócz nagłych ataków przeciwników opanowanych przez demony liczyło się jeszcze jedno: rozgryzanie zagadek związanych z zamkniętymi drzwiami i skrzyniami z zaopatrzeniem. Kody do nich można było zdobyć, przesłuchując nagrania audio pozostawione przez pracowników, albo studiując zawartość poczty na terminalach. W efekcie uzyskiwaliśmy bezcenne zasoby, bez których trudno byłoby przetrwać w niegościnnych wnętrzach marsjańskiej bazy. Nie bez znaczenia była także atmosfera gry, budowana przez zniekształcone komunikaty marines i krwiste obrazy malowane na monitorach i ścianach.

Doom 3 z modem Absolute HD

Tradycyjnie dla całej serii gier Doom i Doom 3 oferuje kilka poziomów trudności rozgrywki. Wyróżnia je nie tylko większa liczba przeciwników, ale także zróżnicowany poziom obrażeń, jakie zadają. Jako rekrut - 75%, marine - 90%, weterani oberwą 170% dawką, natomiast Nightmare da nam odczuć czym jest Doom 3, z 350-procentowymi obrażeniami (mało kto potrafi tak grać). Doom 3 wprowadził niemal identyczny zestaw broni, jak poprzednie części (nie licząc latarki). Była i ikoniczna piła spalinowa oraz wszystkoniszczący BFG 9000. Nowością był za to Soul Cube i spora liczba zaprojektowanych od podstaw przeciwników.

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD

Doom 3 z modem Absolute HD