Creative Sound Blaster - Historia kart dźwiękowych. Kiedyś to było...
- SPIS TREŚCI -
- 1 - Pierwsze kroki Creative Technology na rynku
- 2 - Początek serii kart dźwiękowych Sound Blaster
- 3 - Sound Blaster Pro, czyli konkurencja kontratakuje
- 4 - Trzecia generacja kontra Gravis UltraSound
- 5 - Gravis zmienia oblicze Sound Blasterów
- 6 - Eksplozja dźwięku 3D, Sound Blaster Live! i nowy rywal
- 7 - Sound Blaster Audigy, czyli odcinanie kuponów
- 8 - Sound Blaster Audigy 2, Audigy 2 ZS i wejście do notebooków
- 9 - Sound Blaster Audigy 4 - ostatnie karty serii Audigy
- 10 - Sound Blaster X-Fi wchodzi na rynek z dużą pompą
- 11 - Sound Blaster X-Fi - bolesne starcie z rzeczywistością
- 12 - Creative Technology po serii X-Fi
Sound Blaster Audigy 2, Audigy 2 ZS i wejście do notebooków
Trochę ponad rok po pierwszych kartach Audigy, na rynek trafiły Sound Blastery Audigy 2. Wyposażone w nowe układy EMU10K2 i (CA0102) i CA0151, Audigy 2 to przede wszystkim poprawki problemów, które wywoływały kontrowersje w "jedynce", a wiec zdjęcie ograniczeń przetwarzania dźwięku i zapewnienie, w całej drodze przetwarzania, obsługi rozdzielczości 24 bitów i 96 kHz przy nagrywaniu i 192 kHz przy odtwarzaniu strumieni Stereo. W przypadku kart Audigy 2 pojawiła się obsługa systemów nagłośnienia w układzie 6.1, który ostatecznie nigdy nie uzyskał popularności. Wprowadzono kolejne zmiany w torze analogowym, dzięki czemu brzmieniowo Audigy 2 było powyżej poziomu kart Audigy. Wraz z tą serią zadebiutowały rozszerzenia EAX 4.0 Advanced HD, a wraz z nimi możliwość stosowania do czterech efektów środowiskowych jednocześnie, które mogą ze sobą oddziaływać w czasie rzeczywistym. Liczba przetwarzanych głosów w grach pozostała bez zmian, względem pierwszych Audigy, na poziomie sześćdziesięciu czterech. Wszystkie modele Audigy 2 (z wyjątkiem Value) były standardowo wyposażone w porty FireWire i oferowały sprzętowe dekodowanie strumieni Dolby Digital 5.1 EX. Pojawiła się natywna obsługa sterownika ASIO 2.0.
W 2003 roku do sprzedaży trafiły karty Sound Blaster Audigy 2 ZS, a więc ulepszone wersje Audigy 2. Przede wszystkim liczba analogowych wyjść została zwiększona i teraz zamiast niepopularnego systemu 6.1, karty Audigy 2 ZS obsługiwały zestawy 7.1. Dokonano kolejnych poprawek w analogowym torze dźwięku nieznacznie polepszając jakość na wszystkich wyjściach. Dorzucono też dekodowanie strumieni DTS-ES. Ze względu na dobrą wycenę i wciąż rosnącą liczbę gier korzystających z EAX Advanced HD, karty Audigy 2 ZS były najlepszym modelem drugiej serii Audigy. Pomimo ich dużej popularności, firma Creative nigdy nie wydała dla Audigy 2 i 2 ZS sterowników dla systemu Windows 10. Starsze i znacznie gorsze Audigy SE i Audigy Value takich sterowników się doczekały. W sieci na szczęście można znaleźć nieoficjalne pakiety sterowników Audigy 2 i 2 ZS dla "dziesiątki" stworzone przez entuzjastów tych produktów.
W 2004 roku firma Creative Technology wprowadziła na rynek karty Sound Blaster Audigy 2 ZS Notebook, a więc model z interfejsem PCMCIA (CardBus) dla komputerów przenośnych. Ze względu na ograniczenia rozmiarów, karta straciła port FireWire, a także jej syntezator Wavetable miał mniejsze możliwości. Na szczęście synteza MIDI w tamtym czasie dla przeciętnego konsumenta nie miała już praktycznie żadnego znaczenia, gdyż gry już od lat w ogóle nie korzystały z dźwięku MIDI. Warto podkreślić to, że Sound Blaster Audigy 2 ZS Notebook dzięki zastosowaniu tych samych układów co w wersji PCI był pierwszą kartą dźwiękową oferującą sprzętowe przetwarzanie w komputerach przenośnych. Ze względu na problemy z kompatybilnością produkt ten nie był jednak zbytnio popularny. Potem przyszedł czas na kartę Sound Blaster Audigy 2 ZS Video Editor. Tym razem była to zewnętrzna konstrukcja z interfejsem USB, wyposażona dodatkowo w koder wideo, przeznaczona dla posiadaczy notebooków zajmujących się obróbką wideo. Urządzenie oferowało przechwytywanie wideo ze sprzętową akceleracją i kodowaniem w czasie rzeczywistym. Ze względu na specyficzną konstrukcję urządzenie nie mogło jednak być wykorzystywane z popularnymi programami do przechwytywania obrazu, ograniczając użytkownika do oprogramowania dostarczanego z kartą. Oprócz tego urządzenie było typową kartą dźwiękową z obsługą systemów nagłośnienia do 7.1, a także oferujące obsługę rozszerzeń EAX Advanced HD. Drugą zewnętrzną kartą była Audigy NX, także wyposażona w interfejs USB, ale realizująca przetwarzanie dźwięku (maks. 24 bity) na CPU.
Najbardziej zaawansowaną kartą tej serii była Sound Blaster Audigy 2 ZS Platinum Pro. Oprócz najlepszego w serii toru analogowego, Platinum Pro to też zewnętrzny moduł Audigy 2 ZS Platinum Pro I/O z dodatkowymi wyjściami i wejściami dźwięku, a także pilot zdalnego sterowania. W opakowaniu znajdowało się też oprogramowanie Steinberg Cubasis VST 4.0 Creative Edition, Wavelab Lite 2.0 oraz Image Line Fruityloops 4 Creative Edition, a także gry Tomb Raider: Angel of Darkness i Tom Clancy’s Rainbow Six – Raven Shield (obie z obsługą EAX Advanced HD).
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- następna ›
- ostatnia »
- SPIS TREŚCI -
- 1 - Pierwsze kroki Creative Technology na rynku
- 2 - Początek serii kart dźwiękowych Sound Blaster
- 3 - Sound Blaster Pro, czyli konkurencja kontratakuje
- 4 - Trzecia generacja kontra Gravis UltraSound
- 5 - Gravis zmienia oblicze Sound Blasterów
- 6 - Eksplozja dźwięku 3D, Sound Blaster Live! i nowy rywal
- 7 - Sound Blaster Audigy, czyli odcinanie kuponów
- 8 - Sound Blaster Audigy 2, Audigy 2 ZS i wejście do notebooków
- 9 - Sound Blaster Audigy 4 - ostatnie karty serii Audigy
- 10 - Sound Blaster X-Fi wchodzi na rynek z dużą pompą
- 11 - Sound Blaster X-Fi - bolesne starcie z rzeczywistością
- 12 - Creative Technology po serii X-Fi
Powiązane publikacje

Film The Matrix ma 20 lat i to wciąż produkcja bez konkurencji
114
PureRetro: Historia konsoli 3DO, którą sprzedawano na licencji
8
Fenomen klikerów - gier, które pozornie zapewniają dobrą zabawę
44
Najgorsze programy i systemy, które przeszły do historii
144